Γιώργος Νταλάρας: Το χειροκρότημα, τα εγγόνια και οι δύο μεγάλες συναυλίες στο Ηρώδειο

Αυτή η εβδομάδα είναι ξεχωριστή καλλιτεχνικά γιατί έχει Γιώργο Νταλάρα στο Ηρώδειο. Ο αγαπημένος καλλιτέχνης παρουσιάζει, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, δύο συναυλίες με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Σμύρνης υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Hakan Sensoy, την Τετάρτη 19 και την Πέμπτη 20 Ιουνίου στο Ηρώδειο.

Το protothema.gr συνάντησε τον κ. Ντάλαρα για να πάρει μία γεύση από όσα θα ζήσουν όσοι τυχεροί βρεθούν στις συναυλίες στο Ηρώδειο. Βρήκαμε όμως την ευκαιρία να μάθουμε κι άλλα. Πώς είναι ο Γιώργος Νταλάρας παππούς, ποιους σύγχρονους καλλιτέχνες έχει ξεχωρίσει, πώς βλέπει την κατάσταση στη χώρα.

Η πρώτη σας συναυλία στο Ηρώδειο έγινε αμέσως sold out, με αποτέλεσμα να ανακοινωθεί και δεύτερη. Τι πρόκειται να δούμε στις 19 και 20 Ιουνίου; Τι μας έχετε ετοιμάσει;

Από τη Σμύρνη στην Αθήνα θα μπορούσε να είναι ο τίτλος, μια και πρόκειται για τη συναυλία που δόθηκε με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Σμύρνης, ενάμιση χρόνο πριν εκεί. Ήταν πρωτοβουλία των δυο δήμων, Σμύρνης και Νέας Σμύρνης. Μου ζητήθηκε να κάνω μια λαϊκή συναυλία και εγώ σκέφτηκα ότι θα ήταν σπουδαίο και καλλιτεχνικά και συμβολικά να συμπράξουμε με τη συμφωνική ορχήστρα. Ήταν μια συγκλονιστική βραδιά. Είμαι σίγουρος ότι θα επαναληφθεί στις 19 και 20 Ιουνίου, Τετάρτη και Πέμπτη, στη σκηνή του Ηρωδείου. Πάνω από 90 μουσικοί και χορωδοί επί σκηνής! Μαέστρος είναι ο Hakan Sensoy που έχει διευθύνει και συναυλίες μας στο παρελθόν. Μαζί μ’ αυτή την κλασσική ορχήστρα που θα παίξει τα ενορχηστρωμένα από τον Κώστα Γανωσέλη τραγούδια, συμπράττουν και μια σειρά από Έλληνες σολίστες (μπουζούκια, κιθάρα, σαντούρι, ακορντεόν, κλαρίνο και πιάνο), η Ασπασία Στρατηγού και η χορωδία «Μελωδοί» υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Ζιάκα και περιλαμβάνει επιλογή τραγουδιών Ελλήνων συνθετών, μπαλάντες της Μεσογείου, παραδοσιακά τραγούδια, καθώς και ένα ιδιαίτερο αφιέρωμα με τραγούδια από τη «Μικρά Ασία» του Απόστολου Καλδάρα.



Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι υπάρχει τόση αγάπη για τα μικρασιατικά τραγούδια, ακόμα και από νέους ανθρώπους;

Όπως καταλάβατε τα τραγούδια που θα ειπωθούν σ’ αυτή τη συναυλία δε θα είναι ακριβώς μικρασιάτικα, μουσικά. Οι στίχοι του Πυθαγόρα στη «Μικρά Ασία» του Απόστολου Καλδάρα αναφέρονται στην Μικρά Ασία. Όμως το μικρασιάτικο τραγούδι, έχετε δίκιο, συνεπαίρνει το κοινό και ειδικά την νεολαία. Γιατί; Μα γιατί είναι πολύ δυνατό, πολύ ισχυρό, πολύ ωραίο, πολύ χρωματιστό. Είναι αυτή η τροπική μουσική και τα όργανα που γοητεύουν. Σε κάνουν ν’ αναζητάς την ταυτότητά σου. Ανασύρουν από την ψυχή των νέων παιδιών μνήμες και ήχους από τα τραγούδια της γιαγιάς τους και του παππού τους, εικόνες…. Εγώ θυμάμαι το μικρασιάτικο τραγούδι από παιδί πριν τις πρώτες μου μνήμες. Η μάνα μου είχε καταγωγή από την Μικρά Ασία και αυτές οι μελωδίες, οι μουσικοί δρόμοι, ήταν φαίνεται στο υποσυνείδητο μου. Το σμυρναίικο τραγούδι πιστεύω ότι δε θα εκλείψει ποτέ. Θα είναι πάντα ζωντανό και σπινθηροβόλο και θα μας γεμίζει χαρά και ελπίδα.

Τι περνάει αλήθεια από το μυαλό σας, όταν είστε στη σκηνή ενός χώρου όπως το Ηρώδειο;

Είναι ωραίος χώρος το Ηρώδειο. Και εγώ αυτόν το χώρο τον έχω συνδέσει με ξεχωριστές παραστάσεις. Δεν έχω φιλοξενηθεί ποτέ στη σκηνή του, για να παίξω μια σειρά τραγούδια επιτυχίες. Θέλω να τον τιμάω όπως με τιμάει. Και να τιμάω το κοινό που μας εμπιστεύεται με την παρουσία του, όπως γίνεται σ’ αυτές τις δύο συναυλίες. Στην πρώτη μου συναυλία το 1988, στο «Άξιον Εστί» υπό τη διεύθυνση του Μίκη Θεοδωράκη, μέχρι αυτές τις συναυλίες, ήταν παραστάσεις που έμειναν, ξεχωριστές για μένα και πιστεύω και για τους ακροατές.

Έχετε αγαπηθεί όσο λίγοι Έλληνες καλλιτέχνες... «Χορταίνεται» ποτέ το χειροκρότημα;

Νοιώθω ευλογημένος και τυχερός γι’ αυτή την αγάπη και την εμπιστοσύνη των 50 χρόνων. Βεβαίως και χορταίνεται το χειροκρότημα και πολλές φορές γίνεται βάρος και ευθύνη τεράστια και αγώνας να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και να γίνεις καλύτερος. Και πολλές φορές θέλεις να ηρεμήσεις, να ησυχάσεις, να μείνεις με τον εαυτό σου, να κάνεις τον απολογισμό σου, ν’ αποσυρθείς. Όχι από τη μουσική, αυτό θα το κάνω όσο ζω, αλλά από τον κόσμο. Είναι και σωστό και αξιοπρεπές και προσωπικά όχι μόνο δεν μ’ ενοχλεί, αλλά με γεμίζει χαρά, το να κλείσει σωστά αυτός ο κύκλος.

Από τη δική σας οπτική, πόσο έχει αλλάξει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια; Είστε αισιόδοξος για το μέλλον;

Εχει αλλάξει πάρα πολύ, όπως και όλη η Ευρώπη. Ζούμε μια δύσκολη εποχή γεμάτη διχασμό και ανασφάλεια. Δυστυχώς και βία. Δεν μπορώ όμως να μην είμαι αισιόδοξος. Αυτή είναι η δουλειά του καλλιτέχνη. Ένας μεγάλος αριθμός νέων παιδιών, επιστήμονες οι περισσότεροι, έφυγαν από τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Θέλω να τους δω να γυρίζουν πίσω, γιατί η πατρίδα μας τους έχει ανάγκη.

Πώς περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας; Πώς είναι ο παππούς Γιώργος Νταλάρας;

Στη φύση, στη θάλασσα κυρίως. Και έχω αυτά τα δύο αγοράκια, τα εγγόνια μου, που με γεμίζουν χαρά και τρυφερότητα. Παίζω μαζί τους από το πρωί ίσα με το βράδυ και ευγνωμονώ την κόρη μου που μας έκανε αυτό το ανεκτίμητο δώρο, όσο είμαστε ακόμη στα πόδια μας και υγιείς και μπορούμε να χαρούμε αυτά τα παιδιά και να τα δούμε να μεγαλώνουν. Να, τώρα μόλις τελειώσουμε την κουβέντα μας, θα πάω στην αποφοίτηση του μικρού μας. Αποφοιτά απ’ το νηπιαγωγείο. Μεγάλες στιγμές.

Υπάρχουν νέοι Έλληνες καλλιτέχνες που σας έχουν εντυπωσιάσει; Θυμάστε κάποιο σύγχρονο τραγούδι που θα θέλατε να είναι δικό σας;
Πάρα πολλοί. Γίνεται δουλειά, παρά την κρίση στην νέα μουσική σκηνή. Η Μαρίνα Σάττι, αυτό το δαιμόνιο κορίτσι που είναι σπουδαία μουσικός, μου έρχεται στο μυαλό. Όσο για τα τραγούδια, αν θυμάμαι λέει; Δεκάδες. Του Μάλαμα και του Περίδη τα τραγούδια, ας πούμε, είναι σχεδόν όλα πολύ καλά.

Ποια είναι τα επόμενα σας σχέδια;

Με τον Μίλτο Πασχαλίδη και την Ασπασία Στρατηγού θα δώσουμε μια σειρά συναυλιών εις μνήμην Μάνου Ελευθερίου, με τα ωραιότερα τραγούδια του Μάνου, που μας έφυγε ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι βυθίζοντας όλους μας στη λύπη.