Κατάθεση ψυχής από τον Μανώλη Λιδάκη

Με συγκλονιστικό τρόπο, ο Μανώλης Λιδάκης, που πρόσφατα απασχόλησε τα ΜΜΕ με τη σύλληψη του για ναρκωτικά, αποφάσισε να μιλήσει για την περιπέτεια της ζωής του και τους λόγους που τον ώθησαν στο κενό. Ο Μανώλης Λιδάκης αποκαλύπτει ότι εισήχθη με σηψαιμία στο νοσοκομείο και ότι για το ολίσθημά του δεν ευθύνεται ο θάνατος της μητέρας του, αλλά η κατάθλιψη από την οποία πάσχει. Οπως λέει χαρακτηριστικά: «Είναι γελοίο για έναν άνδρα να κρύβεται πίσω από την απώλεια της μάνας για να τον λυπηθούν. Είναι σαν να καπηλεύεται το θάνατο της. Όσο για την κατάθλιψη που μου προσάπτουν δεν είναι κάτι περίεργο για την εποχή μας, μάστιγα είναι που αυξάνεται συνεχώς. Είμαι λοιπόν, ένας καταθλιπτικός μαχητής και στέλνω ένα μήνυμα στους ομοιοπαθούντες να αγωνιστούν και να μην φοβηθούν, βραχυκύκλωμα είναι θα περάσει».

Διαβάστε αναλυτικά το μήνυμα που έστειλε μέσω της ιστοσελίδας του ο Μανώλης Λιδάκης

Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Τους τελευταίους 2 μήνες ακούσατε και διαβάσατε πάρα πολλά για μένα.
Εγώ δε μίλησα καθόλου, δεν είπα τίποτα.
Αποφάσισα λοιπόν να μιλήσω, χωρίς να επιδιώξω να δικαιολογηθώ ούτε να αποποιηθώ ευθύνες για κάτι που είμαι αποκλειστικά υπεύθυνος.

'Εκπληκτος διαπίστωσα ότι η περιπέτεια μου ενδιέφερε περισσότερο τα Μ.Μ.Ε από τον πιθανό θάνατο μου, καθώς εισήχθην εσπευσμένα στο χειρουργείο του Ιασώ General, κινδυνεύοντας από σηψαιμία.
Ερωτώ, ποιό γεγονός είναι πιο σημαντικό...; Στο νοσοκομείο ήρθαν 4 κάμερες και στην Λειβαδιά 54!
Πλήρωσα ακριβά το τίμημα και πιθανόν αυτό να είναι φυσιολογικό. Δεν παύει όμως να είναι ανέντιμο, γιατί δεν έκανα καμία αποτρόπαια πράξη.
Εάν είχα απεβιώσει στο νοσοκομείο θα με αποζημίωναν πάλι με τεράστια δημοσιότητα. Ευχαριστώ τους αστυνομικούς για την άψογη εώς συγκινητική συμπεριφορά τους και τον απεριόριστο σεβασμό που μου έδειξαν.
Είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που μιλάω για την περιπέτεια, της οποίας επαναλαμβάνω φέρω αποκλειστικά την ευθύνη.
Κάποιοι είπαν από συμπάθεια ότι το ολίσθημα μου οφείλεται στον χαμό της μητέρας μου. Λάθος... Η μητέρα μου με είχε στην αγκαλιά της όταν ήμουν μικρό παιδί και με προστάτευε. Ο θάνατος της δεν έχει καμία σχέση με τα δικά μου λάθη. Είναι γελοίο για έναν άνδρα να κρύβεται πίσω από την απώλεια της μάνας για να τον λυπηθούν. Είναι σαν να καπηλεύεται το θάνατο της. Όσο για την κατάθλιψη που μου προσάπτουν δεν είναι κάτι περίεργο για την εποχή μας, μάστιγα είναι που αυξάνεται συνεχώς. Είμαι λοιπόν, ένας καταθλιπτικός μαχητής
και στέλνω ένα μήνυμα στους ομοιοπαθούντες να αγωνιστούν και να μην φοβηθούν, βραχυκύκλωμα είναι θα περάσει.
Δεν θέλω τον οίκτο κανενός, μόνο την αγάπη. Δεν έβλαψα συνάνθρωπο, δεν έκλεψα, δεν έκανα καμία ατιμωτική πράξη. Δεν έκανα κακό, έκανα μόνο σε εμένα.
Ευχαριστώ τους συνανθρώπους μου για την  μεγάλη αγάπη που εισέπραξα.

Μανώλης