«Δεν θέλω ούτε ένα ευρώ από τον Αγγλούπα. Να μπει στη φυλακή θέλω»

Πριν από τέσσερις μήνες βρέθηκε ένα βήμα πριν τον θάνατο όταν η σφαίρα από το 45άρι Colt Defender του επιχειρηματία Αλέξανδρου Αγγλούπα καρφώθηκε στο σώμα της. Σήμερα η νεαρή ηθοποιός Γωγώ Φαρμάκη για πρώτη φορά σπάει τη σιωπή της και μιλά στο «ΘΕΜΑ» για τον εφιάλτη που έζησε. Μια υπόθεση θρίλερ για την οποία ακούστηκαν πολλά και γράφτηκαν άλλα τόσα. «Κάποιοι πίστεψαν πως δεν θα ξυπνήσω ποτέ ή και να ξυπνούσα ότι δεν θα θυμόμουν», λέει η 25χρονη και ξεκαθαρίζει. Τελικά η Γωγώ Φαρμάκη και ξύπνησε και θυμόταν. Και όσα θυμόταν δεν ήταν καθόλου ευχάριστα τόσο για την ίδια που τα επανέφερε στη μνήμη της όσο και για τον επιχειρηματία, ο οποίος είχε υποστηρίξει άλλα στην κατάθεσή του. Υποτίθεται ότι μέσα στις επόμενες ημέρες αναμένεται να ξεκαθαρίσει το ματωμένο σκηνικό που στήθηκε  τα ξημερώματα της 4ης Νοεμβρίου στο διαμέρισμα του Παλαιού Φαλήρου. Ενα σκηνικό που αρχικά έδειχνε να μην προκαλεί περαιτέρω ερωτήματα, καθώς η 25χρονη Γωγώ, με ακατάσχετη αιμορραγία στην Εντατική, δεν μπορούσε να μιλήσει ενώ οι καταθέσεις τόσο της αδελφής της Ολγας όσο και του συντρόφου της Αλέξανδρου Αγγλούπα ταυτίζονταν και «μιλούσαν» για ατύχημα. «Πήγα να βγάλω το πιστόλι που κατείχα νόμιμα από το σακάκι και αυτό εκπυρσοκρότησε», υποστήριξε ο επιχειρηματίας. Εναν μήνα μετά, όμως, τα δεδομένα αλλάζουν. Η νεαρή ηθοποιός συνέρχεται, δίνει  κατάθεση και αρνείται ότι ο πυροβολισμός της ήταν ατύχημα. Αντιθέτως, υποστηρίζει πως ο σύντροφος της αδελφής της την πυροβόλησε επίτηδες.   

Στην κατάθεσή της περιγράφει λεπτό προς λεπτό όλα όσα συνέβησαν και ξεκαθαρίζει ότι ο επιχειρηματίας έβγαλε το όπλο του, το έστρεψε πάνω της και την πυροβόλησε. Η συγκεκριμένη κατάθεση δόθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 2011. Οπως θα περίμενε κανείς, την επομένη κιόλας, η Αστυνομία θα σχημάτιζε νέα δικογραφία και ο εισαγγελέας θα ασκούσε στον Αγγλούπα ποινική δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας διαβιβάζοντας τη δικογραφία στον ανακριτή για την έκδοση σε βάρος του εντάλματος σύλληψης και την προφυλάκισή του. Τίποτε από αυτά όμως δεν συνέβη. Εχουν περάσει τρεις ολόκληροι μήνες και η υπόθεση βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της προανάκρισης και των καταθέσεων. Η Δικαιοσύνη δεν έχει κρίνει ως επικίνδυνο να τελέσει νέα αδικήματα έναν άνθρωπο που πυροβολεί μια 25χρονη γυναίκα μέσα στο σπίτι της και άρα πρέπει  να προφυλακιστεί, αλλά την ίδια στιγμή κρίνει επικίνδυνο και προφυλακίζει τον… Λάκη Γαβαλά. Για τη συγκεκριμένη δικογραφία πάντως φαίνεται ότι ο χρόνος κυλάει με πολύ αργούς ρυθμούς.

Eπί μήνες έμεινε ο φάκελος κολλημένος στο Τμήμα Ασφάλειας Παλαιού Φαλήρου, έφτασε τελικά στα κεντρικά της Ασφάλειας και από εκεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών. Ενώ τρεις μήνες μετά την κατάθεση της Γωγώς Φαρμάκη, ο Αγγλούπας δεν έχει κληθεί να απαντήσει στα όσα η ίδια υποστηρίζει και να κριθεί από εισαγγελέα και ανακριτή. Αντιθέτως κυκλοφορεί ελεύθερος ενώ η νεαρή κοπέλα έχει υποβληθεί σε σοβαρές επεμβάσεις, θα πρέπει να υποστεί δύο ακόμα, ενώ τα χρήματα που είχε εξοικονομήσει για να πάει στην Αμερική προκειμένου να παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής λίγο πριν από τον πυροβολισμό της έχουν εξανεμιστεί λόγω του κόστους της ιατροφαρμακευτικής της περίθαλψης.

Η Γωγώ Φαρμάκη, πάντως, δηλώνει αποφασισμένη να φτάσει, όπως υποστηρίζει, την υπόθεση στο τέρμα και μιλάει έξω από τα δόντια για τον 33χρονο επιχειρηματία αλλά και την αδελφή της Ολγα. «Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι αφού ζήσεις ύστερα από έναν πυροβολισμό σκοτώνεσαι από την προδοσία του δικού σου ανθρώπου», υποστηρίζει αφήνοντας σαφείς αιχμές για τη στάση που κράτησε η αδελφή της.

- Γράφτηκαν και ακούστηκαν πολλά. Τι συνέβη πραγματικά και βρεθήκατε με μια σφαίρα στο νοσοκομείο; 

Θέλω τόσο πολύ να ακουστεί επιτέλους η αλήθεια, γιατί πολλά ειπώθηκαν, κάποιοι πίστεψαν ότι δεν θα ξυπνήσω ποτέ ή και αν ξυπνούσα ότι δεν θα θυμόμουν. Γιατί όταν φτάνεις στο νοσοκομείο με πίεση 2 και αιματοκρίτη 6 απλώς δεν ζεις, είσαι στο όριο ζωής και θανάτου. Οταν ξύπνησα, λοιπόν, θυμόμουν δυστυχώς για κάποιους τα πάντα.

- Τι έγινε λοιπόν εκείνο το βράδυ;

Ελαβα ένα τηλεφώνημα από την Ολγα αργά τη νύχτα ενώ ήμουν στη δουλειά. Εκλαιγε και μου είπε ότι τσακώθηκε με τον Αλέξη γιατί της είχε πει ψέματα σχετικά με το πού θα ήταν και με ποιους και εκείνη έμαθε την αλήθεια. Ετσι τσακώθηκαν. Ολη τη νύχτα αντάλλασσαν μηνύματα - υβριστικά από τη μεριά του. Κάποια στιγμή πήγαμε στο κρεβάτι με την Ολγα για να κοιμηθούμε, αφού το σπίτι έχει ένα κρεβάτι και κοιμόμασταν πάντα μαζί. Δεν κοιμηθήκαμε, όμως, γιατί τα τηλέφωνα και τα μηνύματα πλήθαιναν. Ο κ. Αγγλούπας μια έπαιρνε εμένα, μια την Ολγα, μια στο σπίτι, αλλά δεν του απαντούσαμε. Υστερα από λίγη ώρα ακούσαμε το αυτοκίνητό του στην είσοδο της πολυκατοικίας γιατί είναι πρώτος όροφος. Για να είμαι ειλικρινής, δεν μου έκανε και μεγάλη εντύπωση επειδή το είχε ξανακάνει στο παλιό μας σπίτι. Ομως φοβόμουν επειδή είχα πολύ κακό προαίσθημα, γνωρίζοντας τον βίαιο χαρακτήρα του.

- Μόνος του ήρθε στο σπίτι;

Ναι, μόνος του. Κατέβηκε από το αυτοκίνητό του και άρχισε να χτυπάει το κουδούνι. Εμείς, τρομοκρατημένες,
δεν ανοίγαμε. Τότε άρχισε να χτυπάει την πόρτα της εισόδου με τα χέρια του και να την κλοτσάει. Για να μη γίνουμε ρεζίλι σε όλους τους γείτονες, είπα στην αδελφή μου να του ανοίξει για να δούμε τι θέλει. Η Ολγα κατέβηκε να του ανοίξει. Το σπίτι είναι διώροφο - επάνω είναι μόνο η κρεβατοκάμαρα. Μπήκε μέσα και άρχισε να φωνάζει και να ζητάει από την Ολγα να του δώσει το σκυλί μου, προφανώς ως άλλοθι για να «εξηγήσει» τον λόγο επίσκεψής του. Ερχεται στον επάνω όροφο η Ολγα και μου λέει: «Ρε Γωγώ, δώσε στον Αλέξη τη Ζιζέλ και αύριο θα σου τη φέρω πάλι». Τότε εγώ της λέω ότι θα την πάρει την άλλη εβδομάδα που φεύγω για Αμερική και θα την έχει μισό χρόνο. Το καλοκαίρι που δούλευα Μύκονο δεν μπορούσα να έχω τη Ζιζέλ μαζί και την άφησα στην Ολγα - συνεπώς την είχε και εκείνος.

-Πώς φτάσαμε στον πυροβολισμό;

Μόλις η Ολγα του είπε ότι δεν θα του δώσουμε το σκυλί εκείνος άρχισε να σπάει πράγματα μέσα στο σπίτι. Τότε κατέβηκα μέχρι τη μέση της σκάλας και του είπα: «Θα την πάρεις την άλλη εβδομάδα τη Ζιζέλ, άσε να την κρατήσω λίγο...». Οταν του το είπα αυτό έριξε τη μια ντουλάπα που έχουμε στο σαλόνι επάνω σε μια άλλη και άρχισαν να πέφτουν κάτω κορνίζες, κηροπήγια, τα πάντα! Μετά κάνει δύο βήματα και σηκώνει το τραπεζάκι του σαλονιού για να το σπάσει. Εγώ ήμουν ακόμη στη μέση της σκάλας και η Ολγα σχεδόν πίσω του. Οταν τον είδα να με πλησιάζει άρχισα να τρέχω πάνω στη σκάλα, εκείνος πίσω μου και πίσω του η Ολγα. Φτάνοντας επάνω πηγαίνω στο κρεβάτι και κάθομαι διπλωμένη στη γωνιά του κρεβατιού. Μετά όλα έγιναν πάρα πολύ γρήγορα. Μου ζήτησε ξανά τη Ζιζέλ. Αρνήθηκα. Και τότε άκουσα ένα «μπαμ». Τον κοίταξα και κρατούσε το όπλο στο χέρι του. Κοιτάζω την κοιλιά μου και ήταν γεμάτη αίματα.

- Σας μετέφερε όμως ο ίδιος στο νοσοκομείο.

Ακολούθησε ένας πανικός. Η Ολγα φώναζε σαν τρελή και τον έβριζε, έβαλε τα κλάματα, ήταν σαν χαμένη. Με πήρανε και με πήγανε στον «Ευαγγελισμό», όπου δεν μας δέχτηκαν επειδή δεν εφημέρευε, και μας στείλανε στο ΝΙΜΤΣ όπου, παρόλο που δεν εφημέρευε, μας δέχτηκαν επειδή είχα χάσει πάρα πολύ αίμα. Να γιατί χρειάστηκα 23 φιάλες.

- Το όπλο εκπυρσοκρότησε κατά λάθος ή σας πυροβόλησε επίτηδες;

Εχουν ακουστεί πολλά για ατύχημα, αλλά, πιστέψτε με, στο τέλος θα λάμψει η αλήθεια. Ποιος άνθρωπος βγάζει όπλο σε δύο κοπέλες στις 5.30 τα ξημερώματα μέσα στο σπίτι τους; Μετά το σκηνικό ο καθένας έλεγε ό,τι ήθελε. Εμένα αυτά δεν με επηρεάζουν. Εγώ από τον Αγγλούπα δεν θέλω ούτε ένα ευρώ ως χάρισμα για να εξασφαλίσει τη σιωπή μου. Γίνεται να μπει φυλακή; Γίνεται να μην πυροβολήσει ξανά ανυπεράσπιστη γυναίκα; Γίνεται να αναλάβει τις ευθύνες του; Γίνεται να πάψει να με συκοφαντεί και να με παρακολουθεί; Γίνεται να σταματήσει να παραπλανά τις εισαγγελικές και δικαστικές αρχές; Για μένα αυτό θα είναι λες και έχω πάρει όλα τα εκατομμύρια του κόσμου, αυτό θα μου δώσει κουράγιο για να συνεχίσω, αυτό θα κάνει τη ζωή μου λιγότερη μαύρη ύστερα από αυτόν τον εφιάλτη.

- Τι θα λέγατε στον Αλέξανδρο Αγγλούπα;

Το μόνο που θα του έλεγα είναι ότι κάποτε οι τύψεις μπορεί να κυριεύσουν και τον πιο κακό, ψυχρό, άνανδρο χαρακτήρα, και ότι τον λυπάμαι.

- Η Ολγα Φαρμάκη στην κατάθεσή της μίλησε για ατύχημα.

Ποια είναι η σχέση με την αδελφή σας;  Θα ήθελα να πω ότι για μένα η αδελφική αγάπη είναι ιερή. Από αυτό που υπέστην δοκιμάστηκαν οι σχέσεις μου, τα συναισθήματά μου, η εμπιστοσύνη μου. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι, αφού ζήσεις ύστερα από βέβαιο θάνατο, σκοτώνεσαι διπλά από την προδοσία. Και αυτό είναι το χειρότερο συναίσθημα που μπορεί να νιώσει άνθρωπος, και το νιώθει μόνο από όσους αγαπούσε ή και συνεχίζει ακόμη να αγαπά στο βάθος της ψυχής του, πιστεύοντας ότι κάποτε θα μπορούν να φανούν γενναίοι να αναλάβουν το κόστος της αλήθειας που έζησαν.

- Κρατήσατε το στόμα σας κλειστό όλο αυτό το διάστημα επειδή υπήρχε το ενδεχόμενο συμβιβασμού που θα είχε ως αποτέλεσμα την οικονομική σας αποκατάσταση.

Περίμενα να γίνω καλά, αυτό το είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου, και μετά να μιλήσω και να ασχοληθώ με το θέμα σε δικαστικό επίπεδο. Οσες προσπάθειες και να έκανε η άλλη πλευρά, πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν φιμώνομαι, δεν φοβάμαι, δεν υποκύπτω. Στο διάστημα που ήμουν στο νοσοκομείο  σκεφτόμουν τα όσα έγιναν και από την ένταση έκανα υπέρηχο καρδιάς, καρδιογράφημα και ενώ μου είχαν βγάλει το οξυγόνο αναγκάστηκαν να μου το ξαναβάλουν... Δεν είχα υποστηρικτικό περιβάλλον γι ’αυτό το θέμα.

- Τώρα πώς είναι η υγεία σας;

Είμαι σχετικά καλύτερα, αν και δεν έχω τελειώσει ακόμη. Εχω να κάνω άλλες δύο ιατρικές επεμβάσεις και μια αισθητική, διότι η τομή που μου άφησε όλη αυτή η περιπέτεια είναι αρκετά μεγάλη. Το μόνο που με απασχολεί -και μάλιστα πολύ- είναι τα επαγγελματικά μου, καθώς οι γιατροί μού απαγόρευσαν να εργαστώ τώρα. Παράλληλα δυσκολεύομαι απίστευτα να ανταποκριθώ σε βασικές μου υποχρεώσεις, αλλά και στα έξοδα για την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη.

Τα όνειρα για το μέλλον

- Τι σχεδιάζετε σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο;

Η αλήθεια είναι πως στις 11 Νοεμβρίου θα πετούσα για Νέα Υόρκη. Ηταν όλα έτοιμα: η σχολή, το σπίτι, τα εισιτήρια, τα ρούχα. Δυστυχώς, όμως, μία βδομάδα προτού φύγω έγινε αυτό που έγινε. Απλώς από τον Νοέμβριο μέχρι τώρα πληρώνω, πληρώνω... Πληρώνω για το σπίτι, την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη, τα πάντα, με αποτέλεσμα τα λεφτά της Αμερικής να έχουν σχεδόν εξαντληθεί.