Ανοίγει το άλµπουµ της ζωής της

Χειμώνας του 1997 και στο θέατρο «Bέμπο» το μιούζικαλ «Grease» κόβει ντάνες εισιτηρίων, με τη νεολαία να σχηματίζει ουρές μπροστά στο ταμείο. Τα κορίτσια παθαίνουν υστερία με τον Μάριο Φραγκούλη αφού τον ακολουθεί η φήμη του διεθνούς καλλιτέχνη που απογειώνεται για πρώτη φορά σε σκηνή ελληνικού θεάτρου.

Ανάμεσα στις ηθοποιούς που τραγουδούν και τον συνοδεύουν ξεχωρίζει μια λεπτεπίλεπτη φιγούρα, άγνωστη τότε στο ευρύ κοινό, η Φωτεινή Δάρρα. «Τι να πρωτοθυμηθώ από εκείνη την παράσταση!», λέει σήμερα χαμογελώντας: «Ο Μάριος είχε μόλις έρθει από το εξωτερικό, έχοντας κάνει μια καριέρα που όλοι ονειρευόμασταν. Ο Λιβαδάς ήταν δύσκολος άνθρωπος και αυστηρός. Δεν θα το πιστέψετε, αλλά καταλάβαινα ότι βρισκόταν στο θέατρο από την κολόνια του. Οταν μύριζα τη Fahrenheit του Christian Dior έλεγα: “Παναγία μου, έχει έρθει!”».

Αυτή ήταν μία από τις πρώτες επαφές της Φωτεινής Δάρρα με το τραγούδι, αφού οι αρχικές αναζητήσεις της είχαν να κάνουν με το επάγγελμα της παιδαγωγού: «Ισως είναι το μόνο επάγγελμα που θα μπορούσα να κάνω αν δεν είχα ασχοληθεί με το τραγούδι. Μπήκα στη σχολή αλλά δεν φοίτησα σχεδόν καθόλου. Το γονίδιο βλέπεις. Είμαστε Ζακυνθινοί και το τραγούδι υπάρχει στις φλέβες μας. Οι παλαιότεροι λένε ότι όταν ο πατέρας μου τραγούδησε κάποτε στο θέατρο της Ζακύνθου και το κτίριο έπεσε κάτω από τα χειροκροτήματα.

Επειτα ήρθαν οι σεισμοί και η ζωή έγινε δύσκολη. Οι γονείς μου γνωρίστηκαν εκείνη την εποχή ζώντας σε αντίσκηνα». Κι έτσι δημιουργείται η οικογένεια Δάρρα, έχοντας αποκτήσει τρία υπέροχα παιδιά, με τη Φωτεινή να είναι το μικρότερο: «Μάλλον το… ατύχημα», λέει με το χιούμορ που τη χαρακτηρίζει. «Εχω μια διαφορά 14 ετών από την αδελφή μου τη Μαρίνα. Θυμάμαι πως όταν ήμουν μικρή τη φώναζα μαμά! Εκείνη αντιδρούσε και μου έλεγε ότι η μαμά είναι άλλη κι εγώ τότε της ζητούσα να τη φωνάζω “δεύτερη μαμά”.

Διαβάστε περισσότερα στο ένθετο Thema People που κυκλοφορεί μαζί με το Πρώτο Θέμα