Κωμικός από κούνια!

Οπλισμένος από μικρός με τσαγανό -αντιστρόφως ανάλογο με το ουδέτερο παρουσιαστικό του-, όταν ανέβαινε στη σκηνή, ακόμη και σε αυτή τη μικρή σκηνή του σχολείου, μετατρεπόταν στον πρίγκιπα των ονείρων του. Εκλεβε τις εντυπώσεις, τρέλαινε τους δασκάλους και διασκέδαζε τους φίλους του.

Και κάποια στιγμή έφτασε η εμφάνισή του σε μια τέτοια σχολική παράσταση, σε ηλικία 16 ετών, για να κάνει τους γύρω του να μιλάνε για ένα μεγάλο ταλέντο. Με αυτό θα οπλιστεί, και με «προπύργιο» ένα μικρό δωμάτιο, νίκη της εφηβικής του ανεξαρτησίας, ο «πρίγκιπας» θα προσπαθήσει να κατακτήσει τον περιπετειώδη και πάντα άγριο πλανήτη της διασημότητας.

Εκεί θα αναζητήσει το δικό του άστρο, στη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Ωδείου Αθηνών, επιβεβαιώνοντας όλα τα κλισέ που θέλουν τα μεγάλα ταλέντα να γεννιούνται από κούνια.


Στην αρχή δεν μπορούσε να πιστέψει ότι θα βρεθεί να παίζει μεγάλους ρόλους, όπως οι Ελληνες ηθοποιοί που παρακολουθούσε από μικρός στις αξέχαστες ταινίες -τον Λογοθετίδη ή τον Ηλιόπουλο, τους δυο αγαπημένους του- ούτε ότι στο πρόσωπό του η ελληνική βιομηχανία θα αναγνώριζε τον μεγάλο κωμικό της γενιάς του.

Τότε, όπως έχει ο ίδιος ομολογήσει, τον παρέσυρε η ματαιοδοξία της ηλικίας και η πολύ απλή ανάγκη που έχουν οι παράφοροι έφηβοι να γίνουν κάποτε γνωστοί.

Διαβάστε περισσότερα στο ένθετο People που κυκλοφορεί  μαζί με το Πρώτο Θέμα