Εμείς που ζήσαμε φτωχοί…

Φτωχοί πολύ πριν το Mνημόνιο αποδεικνύεται πως ήταν οι Έλληνες, σύμφωνα με τα στοιχεία για τις συνθήκες διαβίωσης στην χώρα, όπως καταγράφονται στην έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για το έτος 2009.

Τα αποτελέσματα για τις συνθήκες διαβίωσης των Ελλήνων, έναν μόλις χρόνο μετά την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης και λίγους μόνο μήνες πριν την υπαγωγή της χώρας μας στο…διεθνές άρθρο 99, ήτοι τον μηχανισμό στήριξης της Τρόικας, είναι αποκαλυπτικά για το επίπεδο ζωής όχι μόνο των κοινωνικών στρωμάτων που διαβιούν κάτω από το επίπεδο φτώχιας, αλλά και για την μεσοαστική τάξη που αποτελούσε ανέκαθεν την ατμομηχανή της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας.



Σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα, προκύπτει πως η στέρηση  βασικών αγαθών και υπηρεσιών, όπως  η δυσκολία ικανοποίησης βασικών αναγκών, οι ανεπαρκείς συνθήκες στέγασης, η επιβάρυνση από τις δαπάνες στέγασης, η αδυναμία αποπληρωμής δανείων ή αγορών με δόσεις, οι δυσκολίες στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών και η δυσκολία αντιμετώπισης των συνήθων  αναγκών, η «ποιότητα ζωής» με λίγα λόγια, δεν αφορά μόνο στις ομάδες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας – ήτοι περίπου το 20% του πληθυσμού - αλλά αγγίζει τον κεντρικό κορμό της οικονομικής ζωής της Ελλάδας.

Συγκεκριμένα, το 24,1% του φτωχού πληθυσμού  της Ελλάδας δηλώνει πως αδυνατεί να συμπεριλάβει στη διατροφή του κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, περισσότερο από 2 φορές την εβδομάδα ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του «μη φτωχού» πληθυσμού, δηλαδή αυτών που βρίσκονται έστω και στο ελάχιστο πάνω από το όριο φτώχιας, εκτιμάται σε 3,3%.

Σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού δηλώνει πως αδυνατεί να αντεπεξέλθει σε έκτακτες ανάγκες που αγγίζουν τα 500 ευρώ, όπως έκτακτη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ή ζημίες στην κατοικία τους. Συγκεκριμένα το 60,3% του φτωχού πληθυσμού και το 21,4% του μη φτωχού δηλώνει πως δεν μπορεί να διαθέσει περισσότερα από 500 ευρώ για κάποια έκτακτη ανάγκη, πράγμα που δείχνει πως η αποταμίευση ουσιαστικά δεν υφίσταται.

Το 18,5% του συνολικού πληθυσμού δηλώνει πως δυσκολεύεται αρκετά στην  αποπληρωμή δανείων ή δόσεων για αγορά αγαθών και υπηρεσιών, γεγονός που αποδεικνύει την αλόγιστη δανειοδότηση από τις τράπεζες για την αγορά αγαθών που ξεπερνούσαν το πραγματικό εισόδημα των καταναλωτών.

Από τα πλέον ανησυχητικά ευρήματα της έρευνας είναι πως το 35,8% των φτωχών νοικοκυριών δηλώνει  δυσκολία στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών, όπως αυτών του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού και του φυσικού αερίου, ενώ για τα «πολυτελή» έξοδα, όπως πλέον έχουν χαρακτηριστεί οι βασικές μέχρι λίγα χρόνια πριν ανάγκες, όπως οι διακοπές 7 ημερών, οι οικογένειες που ζουν κάτω από το επίπεδο φτώχιας αδυνατούν να τις καλύψουν σε ποσοστό 77,7%.

Εντυπωσιακό είναι πως και ένα ποσοστό της τάξης του 40% των μεσοαστικών οικογενειών δηλώνουν αδυναμία κάλυψης των εξόδων μιας επταήμερης εξόρμησηw, μήνες πριν η χώρα υπαχθεί σε διεθνή οικονομικό έλεγχο.

Στους δείκτες της ποιότητας ζωής, δηλαδή σε αυτούς που καταγράφουν την κτήση ηλεκτρονικών συσκευών και αγαθών πολυτελείας, φαίνεται πως η ανέχεια έχει ισχυρό αντίκτυπο στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, καθώς θεωρείται η πλέον περιττή αγορά από τις οικογένειας που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχιας, δηλώνοντας πως αδιαφορούν για την αγορά ενός υπολογιστή σε ποσοστό 17,7%.