Η σιωπηλή επιδημία της ηπατίτιδας

Σαρωτική επέλαση πραγματοποιεί ο ιός της ηπατίτιδας Β και C, σύμφωνα με τους ειδικούς, καθιστώντας τις δύο συγκεκριμένες ιογενείς μορφές της νόσου σε μία από τις μεγαλύτερες απειλές για τη δημόσια υγεία. Τουλάχιστον  400.000 Έλληνες πάσχουν από χρόνια ηπατίτιδα Β και C, ενώ ο αριθμός των ασθενών σε παγκόσμιο επίπεδο ανέρχεται σε 500 εκατομμύρια.

Και τα χειρότερα δεν έχουν έλθει ακόμη, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), καθώς αναμένεται έξαρση των νέων περιστατικών ιδίως σε ό,τι αφορά την ηπατίτιδα C, την πλέον «ύπουλη» και σιωπηλή μορφή ηπατίτιδας. Υπολογισμοί που έχουν γίνει από τους ειδικούς του ΠΟΥ με βάση ειδικά μοντέλα πρόγνωσης αναφέρουν ότι έπειτα από το 2010 οι θάνατοι λόγω ηπατίτιδας C θα είναι περισσότεροι από εκείνους που οφείλονται στον ιό HIV και την ασθένεια του AIDS που προκαλεί.

Το πλέον σοβαρό όμως δεν αφορά τον αριθμό των καταγεγραμμένων κρουσμάτων αλλά τον αριθμό εκείνων που δεν έχουν …δηλωθεί ακόμη. Κι αυτό διότι οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από τη νόσο δεν το γνωρίζουν. Όπως αναφέρουν οι ειδικοί της Ελληνικής Εταιρίας Μελέτης Ήπατος, «ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της χρόνιας και της οξείας ηπατίτιδας είναι ότι η νόσος δεν δίδει συμπτώματα, με αποτέλεσμα πολλές φορές οι ασθενείς να μη ζητούν ιατρική βοήθεια παρά μόνον όταν η ηπατική βλάβη έχει προχωρήσει στο στάδιο της κίρρωσης και της ηπατικής ανεπάρκειας».

Η μετάδοση των ιών της ηπατίτίδας B και C γίνεται μέσω μετάγγισης αίματος ή με τη σεξουαλική επαφή. Σε ό,τι αφορά τον πρώτο τρόπο μετάδοσης –που ήταν και ο πιο διαδομένος τις περασμένες δεκαετίες λόγω της έλλειψης ελέγχων στο αίμα- θεωρείται ότι σήμερα έχει συρρικνωθεί σημαντικά ο κίνδυνος  με τον συστηματικό έλεγχο του αίματος  που γίνεται πλέον στις μονάδες αιμοδοσίας. Έτσι, η σεξουαλική επαφή χωρίς τα κατάλληλα προφυλακτικά μέτρα αλλά και η κοινή χρήση συρίγγων κατά τη λήψη ναρκωτικών ουσιών έχουν καταστεί δυστυχώς σήμερα οι πλέον συχνοί τρόποι μετάδοσης του ιού της ηπατίτίδας  Β και C.

Οι έλληνες ειδικοί, ωστόσο, (επιμένουν να) δηλώνουν αισιόδοξοι, επισημαίνοντας ότι παρόλο που οι αριθμοί των ασθενών είναι ανησυχητικοί στην  χώρα μας, δεν μπορεί να μην εκληφθεί ως θετικό το γεγονός ότι πρόκειται για νόσημα που αντιμετωπίζεται και θεραπεύεται πλήρως, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν καθυστερεί δραματικά η διάγνωσή του.