Καθηγητής στο ΤΕΙ Καλαμάτας ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος

Επίτιμος καθηγητής του ΤΕΙ Καλαμάτας και συγκεκριμένα του τμήματος Βιολογικών, Θερμοκηπιακών καλλιεργειών και ανθοκομίας, αναγορεύτηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Η αναγόρτευση έγινε στο περιθώριο του συμποσίου με θέμα «Η προστασία του περιβάλλοντος ως πηγή αληθούς ζωής και πρόθεση της αειφόρου ανάπτυξης» παρουσία του υφυπουργού Εξωτερικών Σπύρου Κουβέλη, του αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου, πολιτικών και στρατιωτικών αρχών της Μεσσηνίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας του ΤΕΙ.

Στην ομιλία του ο πρόεδρος του ΤΕΙ Καλαμάτας Ανδρέας Κανάκης, απευθυνόμενος προς τον Πατριάρχη ανέφερε: «στο πρόσωπό σας, το ΤΕΙ υποδέχεται τον υπηρέτη της θεολογικής επιστήμης, τον ακαδημαϊκό δάσκαλο, τον κληρικό Βαρθολομαίο την Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη ο οποίος συμβάλει στην προώθηση της ενότητας της πανορθοδόξου εκκλησίας στην ώθηση του διεκκλησιαστικού διαλόγου καλωσορίζει τον πράσινο πατριάρχη, τον οποίο το ΤΕΙ αγορεύει επίτιμο καθηγητή γιατί προσφέρει μέγιστες υπηρεσίες στον ελληνισμό και την ορθοδοξία αλλά και την προσφορά του στην οικολογία».

Από την πλευρά του ο Οικουμενικός Πατριάρχης ευχαρίστησε για τη μεγάλη τιμή, η οποία, όπως είπε, αντανακλά στο θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου που εργάζεται από αιώνες τώρα στη διαμόρφωση του πανανθρώπινου πολιτισμού.

Ο κ. Βαρθολομαίος κηρύσσοντας την έναρξη του συμποσίου για το περιβάλλον επεσήνανε ότι ο αιώνας που πέρασε υπήρξε ο πιο βίαιος αιώνας στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Ηταν, σημείωσε, απεριγράπτου ωμότητας του ανθρώπου απέναντι στο συνάνθρωπο, αλλά και πρωτόγνωρης βαρβαρότητας έναντι του φυσικού περιβάλλοντος.

Επεσήμανε δε ότι μετά τους δύο αιματηρούς παγκόσμιους πολέμους διεξάγεται σήμερα όπως εγράφη ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος κατά της φύσεως.

Δεν φαίνεται να έχουν άδικο, εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η οικολογική κρίση είναι η μεγαλυτέρα κρίση στην ιστορική πορεία της ανθρωπότητας, πρόσθεσε.

Ακόμα και τώρα, ανάφερε ο κ. Βαρθολαίος, που βρισκόμαστε στο χείλος της αβύσσου, δεν συνετιζόμαστε. Δεν αρνούμαστε ότι η έρευνα και η επιστήμη λύνει προβλήματα, είναι όμως, βέβαιο, σημείωσε, ότι συντελεί αρνητικά και θετικά.

Μέτρο της προόδου, όπως ανέφερε, είναι ο σεβασμός του ανθρωπίνου προσώπου και όποιος επιδιώκει ανάπτυξη εις βάρος του περιβάλλοντος στρέφεται ενάντια στο ανθρώπινο πρόσωπο.

Τόνισε, τέλος, πως δεν υπάρχει βιώσιμη ανάπτυξη που να μην συναρτάται με το σεβασμό του ανθρώπου και πρόσθεσε ότι ο ευχαριστιακός πολιτισμός της εκκλησίας είναι αυθεντικός, οικολογικός πολιτισμός.