Στο ΣτΕ προσέφυγε ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος

Ειδικότερα, οι φαρμακοποιοί στρέφονται κατά της από20.5.2016  απόφασης των υπουργών Οικονομίας  και Υγείας για «τις ρυθμίσεις επαγγέλματος φαρμακοποιού και την ίδρυση φαρμακείου».

Κατ΄ αρχάς, υπογραμμίζει ο Σύλλογος στην προσφυγή  τους ότι με την επίμαχη απόφαση προκαλεί σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία.

Παράλληλα, επισημαίνουν ότι παραβιάζονται οι συνταγματικές αρχές της, της προστασίας της υγείας των πολιτών και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης.

Ακόμη, αναφέρουν ότι παραβιάζεται το άρθρο 43 του Συντάγματος, καθώς για παρόμοια θέματα όπως είναι αυτό των φαρμακείων και φαρμακοποιών απαιτείται η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος και όχι υπουργικής απόφασης όπως έγινε στην προκειμένη απόφαση.

Επίσης, επισημαίνεται ότι «η κατάργηση της προϋπόθεσης για την ίδρυση φαρμακείου της κατοχής πτυχίου φαρμακευτικής Σχολής και άδειας άσκησης της φαρμακευτικής επιφέρει σοβαρή αλλοίωση του ιδιαιτέρου ρόλου και της φυσιογνωμίας των φαρμακείων».

Παράλληλα, τονίζεται ότι η ίδρυση και εκμετάλλευση φαρμακείων από «επιχειρηματίες-ιδιώτες τα μετατρέπει αναπόφευκτα από φορείς παροχής κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών σε αυτόνομες επιχειρηματικές μονάδες. οι οποίες εντάσσονται στο ανταγωνιστικό πλαίσιο της Ελευθερές αγοράς και  λειτουργούν με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος και γνώμονα το προσωπικό οικονομικό όφελος του ιδιοκτήτη, δεδομένου μάλιστα  ότι ο μη φαρμακοποιός - επιχειρηματίας δεν είναι νομικά, ηθικά και επιστημονικά ταγμένος στον στόχο της εξυπηρέτησης της δημόσιας υγείας, ούτε υπόκειται σε δεοντολογικούς κανόνες που διέπουν, κατά τρόπο δεσμευτικό τους φαρμακοποιούς».

  Ειδική αναφορά γίνεται στην προσφυγή και αναπτύσσεται ένα αρνητικό  πλέγμα κατά του σκέλους εκείνου της επiμαχης υπουργικής απόφασης που προβλέπει ότι τα φαρμακεία πλέον θα ιδρύονται υπό εταιρική μορφή (Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης).

 Όμως, η εν λόγω υπουργική απόφαση παραβιάζει τη συνθήκη για τη  λειτουργία  της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως επίσης είναι αντίθετο στην νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Επικρατείας.