Οι γονείς απαντούν στον Φίλη: Δεν είμαστε πλούσιοι, από ανάγκη στέλνουμε τα παιδιά μας σε ιδιωτικό σχολείο

Την έντονη αντίδραση γονέων που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια προκάλεσαν οι δηλώσεις του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη για «πλούσιους γονείς» που πηγαίνουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία της χώρας.

«Δεν είμαστε πλούσιοι, ούτε μεγιστάνες, αλλά ούτε και μας περισσεύουν. Από ανάγκη στέλνουμε τα παιδιά μας σε ιδιωτικά σχολεία», λένε γονείς από διαφορετικές περιοχές της χώρας απαντώντας στις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας.
 
Κάποιοι αναγκάζονται να στείλουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά ενώ είναι άνεργοι γιατί θέλουν αυτά να έχουν μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση, την οποία δυστυχώς δεν τους την παρέχει το δημόσιο σχολείο. Κάποιοι άλλοι που μένουν στο κέντρο της Αθήνας καθώς και σε κάποιες υποβαθμισμένες περιοχές, αναγκάζονται να τα στείλουν σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, μια που πλέον αποτελούν μειονότητα στα δημόσια σχολεία των τόπων τους ανάμεσα σε τόσα και τόσα παιδιά μεταναστών που ο αριθμός τους όσο πάει και μεγαλώνει. Επίσης υπάρχουν και εκείνοι οι γονείς που εργάζονται πολλές ώρες την ημέρα για να τα βγάλουν πέρα και το ωράριο του δημόσιου σχολείου δεν τους επιτρέπει να τα αφήνουν εκεί για πολλή ώρα μετά το πέρας των μαθημάτων τους.

«Από ανάγκη στέλνουμε τα παιδιά μας σε ιδιωτικό. Ούτε από άποψη, ούτε επειδή είμαστε πλούσιοι, ούτε από ματαιοδοξία. Γιατί, λοιπόν, να τιμωρούμαστε που θέλουμε να τους δώσουμε μια καλύτερη μόρφωση στερούμενοι πάρα πολλά; Δεν έχουμε όλοι εισοδήματα 70.000 και 80.000 ευρώ τον χρόνο. Αλλωστε το δημόσιο σχολείο δεν μας παρέχει μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση», λέει στο «ΘΕΜΑ» η κυρία Αθηνά Κλάδη που πηγαίνει το παιδί της σε ιδιωτικό στο Περιστέρι. 

Με πάρα πολλές δυσκολίες πηγαίνει το παιδί του σε ιδιωτικό σχολείο και ο κ. Γιάννης Α., ο οποίος τον τελευταίο καιρό είναι άνεργος. «Εχω ένα κοριτσάκι 13 ετών και με το υστέρημά μας προσπαθούμε να το κρατήσουμε στο ιδιωτικό σχολείο στη Θεσσαλονίκη που μένουμε. Το τελευταίο διάστημα είμαι και άνεργος και προσπαθώ να ζήσω από ένα μικρό ενοίκιο που παίρνω αλλά και με τη σύνταξη των παππούδων που βοηθούν στα δίδακτρα της μικρής. Οι απεργίες, η έλλειψη δασκάλων και καθηγητών, αλλά και το γεγονός ότι ένα ιδιωτικό σχολείο σου παρέχει και την ξένη γλώσσα και αθλητικές δραστηριότητες ήταν ο λόγος που το επέλεξα», λέει. 

Η κυρία Γωγώ Λαϊνοπούλου επέλεξε να στείλει το παιδί της στο ιδιωτικό σχολείο λόγω της ελλιπούς εκπαίδευσης στο δημόσιο αλλά και γιατί οι συνθήκες με τους αλλοδαπούς δεν επιτρέπουν στα παιδιά που πηγαίνουν στα δημόσια να προχωρήσουν σωστά. Το τελευταίο διάστημα έχει μείνει χωρίς εργασία και αυτό την κάνει να σκέφτεται πλέον να το πάρει από το ιδιωτικό, μια που όπως λέει προσπαθεί να τα καταφέρει με πάρα πολλές δυσκολίες: «Η αλήθεια είναι πως έχω σκεφτεί να πάρω το παιδί μου από το ιδιωτικό, παρόλο που η επιλογή του συγκεκριμένου εκπαιδευτηρίου είχε γίνει από ανάγκη. Το δημόσιο δεν σου προσφέρει όσα το ιδιωτικό, ωστόσο τώρα που έχω μείνει χωρίς δουλειά, έχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι να το βγάλω από κει». 



Οπως τόνισε με ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών στην οποία δόθηκαν τα στοιχεία της έρευνας της ΓΣΕΕ, τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια δεν αποτελούν είδος πολυτελείας. «Από τα στοιχεία προκύπτει ότι τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων, ειδικά των μικρών και μεσαίων, δεν δικαιολογούν τέτοιους χαρακτηρισμούς. Αποδεικνύεται αυτό που όλοι οι εμπλεκόμενοι κοινωνικοί φορείς του χώρου ισχυριζόμαστε, ότι δηλαδή τα περισσότερα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια απευθύνονται στη μέση οικογένεια, καλύπτοντας βασικές ανάγκες που θα έπρεπε να παρέχει το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα και που σε αρκετές περιπτώσεις αδυνατεί να το πράξει λόγω της έλλειψης χρηματοδότησης». 



Πρώτη επιλογή της κυρίας Ιωάννας Κωνσταντοπούλου για τα παιδιά της ήταν το δημόσιο σχολείο, που είναι και κοντά στο σπίτι της, στα Κάτω Πατήσια. Από ανάγκη όμως, όπως λέει στο «ΘΕΜΑ», επέλεξε το ιδιωτικό: «Πρώτη επιλογή μας ήταν το δημόσιο σχολείο που ήταν δίπλα στο σπίτι μας. Ομως στο δημόσιο αντιμετωπίσαμε τα εξής προβλήματα: τα πολυπληθή τμήματα των 25 παιδιών, μέσα στα οποία υπήρχαν παιδιά μεταναστών, παιδιά με ειδικές ανάγκες που διασπούσαν την προσοχή από τα άλλα γύρω τους κι ως εκ τούτου ήθελαν μια ιδιαίτερη μεταχείριση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην προχωράει το τμήμα. Επίσης άλλο θέμα είναι το ωράριο του σχολείου, αφού δεν μπορούσα να πληρώνω άνθρωπο να πηγαίνει να μου παίρνει τα παιδιά στις 12.30 που τέλειωναν τα μαθήματα. Οταν τον Σεπτέμβριο μας είπαν ότι δεν θα έχουμε και δάσκαλο, τότε αποφασίσαμε με τον σύζυγό μου να τα πάμε σε ιδιωτικό. Εχουμε στερηθεί τα πάντα. Δεν είναι για τους εύπορους το ιδιωτικό, αλλά για εκείνους που θέλουν να πάρει σωστές γνώσεις το παιδί τους και στερούνται για να του τις δώσουν, δεν τους περισσεύουν αυτά τα χρήματα. Επιλέγεις το ιδιωτικό γιατί με τη δημόσια εκπαίδευση δεν υπάρχει μέλλον». 



Αλλά και η κυρία Γεωργία Καραδήμα επισημαίνει το ίδιο ότι δηλαδή το ελλιπές εκπαιδευτικό σύστημα του δημοσίου είναι πολύ καλός λόγος για να επιλέξει ένας γονιός το ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. «Το πακέτο του ιδιωτικού σχολείου σε συμφέρει κι έτσι λες θα κόψω από κάπου αλλού γιατί προτεραιότητά μου είναι η μόρφωση του παιδιού μου. Θεωρώ πως αν επενδύσω εκεί είναι καλύτερο από το να του πάρω ένα σπίτι ή ένα οικόπεδο. Με αυτό το σκεπτικό ξεκινάς. Ολοι οι γνωστοί μου στερούνται από την προσωπική τους ζωή για να έχει το παιδί τους κάποια όπλα για να πορευτεί και πιστεύω ότι οι Ελληνες ανέκαθεν το έκαναν αυτό. Πάντα στερούνταν προκειμένου το παιδί τους να πάρει κάτι, να έχει μόρφωση και γνώση. Από πέρυσι, όμως, σκεφτήκαμε με τον σύζυγό μου να το πάρουμε, αλλά δεν καταφέραμε να βρούμε ένα δημόσιο σχολείο, αφού αυτό της περιοχής μας δεν είχε κενές θέσεις. Ετσι, λοιπόν, κόψαμε και πάλι από κάπου αλλού και το κρατάμε με νύχια και με δόντια εκεί. Μέχρι και δάνειο έχουμε πάρει για το παιδί».