Αδιέξοδο από την απεργία στα λιμάνια

Σε αδιέξοδο βρίσκεται πλέον η κυβέρνηση όσο αφορά στην καυτή υπόθεση της παραχώρησης των Σταθμών Εμπορευματοκιβωτίων σε ιδιώτες, μετά την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα που είχε καταθέσει η ΟΛΠ Α.Ε. εις βάρος των συνδικαλιστών.

Η υπόθεση της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών αποδεικνύεται στην πορεία «καυτή πατάτα» για την κυβέρνηση. Διότι μπορεί να έχει και άλλα νομικά χαρτιά να ρίξει στο τραπέζι, πρόκειται όμως για χρονοβόρες διαδικασίες, την ώρα που το εμπόριο και οι επιχειρήσεις πλήττονται εν όψει και των εορτών του Πάσχα, αφού οι εργαζόμενοι έχουν αποφασίσει να απέχουν από αργίες, υπερωρίες και Σαββατοκύριακα, όλο τον Μάρτιο. Σήμερα, έχει κηρυχθεί 24ωρη απεργία.

Ο υπουργός Γιώργος Βουλγαράκης (φωτό) έχει πλέον το παιχνίδι επάνω του και κινδυνεύει να βρεθεί εκτεθειμένος στη λαϊκή και επιχειρηματική κατακραυγή. Σε μια δύσκολη επικοινωνιακά και όχι μόνο περίοδο για την κυβέρνηση, το μόνο που δεν θέλει ο πρωθυπουργός είναι να «αιμορραγήσει» η υπόθεση των λιμανιών. Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, μόλις προχθές στη διάρκεια της περιοδείας του στη Χίο, επανέλαβε ότι οι διαδικασίες θα προχωρήσουν κανονικά και ο διαγωνισμός θα ολοκληρωθεί αρχές του καλοκαιριού, όπως έχει προγραμματιστεί. Το ερώτημα είναι πλέον με ποιον τρόπο. Ακόμη και τραβηγμένη περίπτωση της κήρυξης επιστράτευσης, δεν θα δώσει λύση αφού οι ρυθμοί λειτουργίας θα παραμείνουν οι ίδιοι.

Από την άλλη πλευρά, οι εταιρείες-κολοσσοί παρακολουθούν από απόσταση την υπόθεση, ενώ κάποιες έχουν καταθέσει και αίτημα για να παραταθεί ο διαγωνισμός γιατί δεν προλαβαίνουν να καταθέσουν την προσφορά τους.

 Η ΟΛΠ Α.Ε. υποστηρίζει ότι έχει ζημιωθεί από τις κινητοποιήσεις κατά 14 εκατ. ευρώ ενώ τονίζει τις επιπτώσεις στην αγορά και σε τομείς όπως στα φάρμακα, στη χημική βιομηχανία, στα τρόφιμα, στο εμπόριο, στις εξαγωγές αλλά και στις παραλιμενικές οικονομικές δραστηριότητες.

Το σκεπτικό της απόφασης 

 Τα βασικά σημεία στο σκεπτικό όπως αναφέρονται στην 20σέλιδη είναι πέντε:

1. Δεν υφίσταται έννομο συμφέρον να κηρυχθεί δύο μήνες μετά την πρώτη κινητοποίηση, η ήδη γενόμενη κατά το διάστημα αυτό απεργία παράνομη, όταν αυτή την κατάσταση ο ΟΛΠ την ανέχθηκε επί δίμηνο και συνετέλεσε στη διάρκειά της με αυτή την ανοχή.
2. Δεν έγινε ο απαραίτητος διάλογος με τους εργαζόμενους από τη διοίκηση.
3. Ο ΟΛΠ κατέθεσε την αγωγή, παρά τις οικονομικές συνέπειες που υποστηρίζει ότι έχει, με καθυστέρηση δύο μηνών.
4. Δεν αποδεικνύεται η «λευκή απεργία» των εργαζόμενων αφού η ουσιαστική βασιμότητα του αιτήματος δεν αποδεικνύεται, διότι, όπως διαβάζουμε στη σελίδα 17, «ο μάρτυρας της ενάγουσας ΟΛΠ Α.Ε., αφού αυτή φέρει το βέρος αποδείξεως των αγωγικών ισχυρισμών της, δεν ήταν σε θέση να εξιστορήσει σαφή πραγματικά περιστατικά, ημερομηνίες και εμπλεκόμενα πρόσωπα. Συνεπώς και αυτή η αιτίαση είναι απορριπτέα. Εξάλλου σε περίπτωση ουσιαστικής βασιμότητας των παραπάνω, μη αποδειχθέντων εδώ, ο εργοδότης διατηρεί τα εκ της εργασιακής συμβάσεως απορρέοντα δικαίωματά του, όπως προαναφέρθηκε»
5. Δεν αποδείχθηκε από την ΟΛΠ Α.Ε. ότι υπέστη οικονομικές συνέπειες. Διαβάζουμε στη σελίδα 18 της απόφασης:

«Οι γενόμενες κατά τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο 2008 απεργιακές κινητοποιήσεις (έξι ημέρες) δεν κρίνεται ότι ήταν ικανές να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη βλάβη στον ΟΛΠ. Η εξαγγελθείσα για τον μήνα Μάρτιο είναι μόνο αυτή της 5ης Μαρτίου. Συνεπώς μόνη αυτή δεν υπερβαίνει το επιβαλλόμενο μέτρο της αναλογίας μεταξύ μέσου και σκοπού.

...Ούτε και η ζημιά του κοινωνικού συνόλου (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) απεδείχθη, αφού τα ευπαθή προϊόντα το στρατιωτικό υλικό, τα φάρμακα και τα εμπορεύματα που χρήζουν άμεσης εκφορτώσεως εξυπηρετούνται από τους εργαζόμενους και το προσωπικό ασφαλείας».