Τραγική φιγούρα η αδελφή της 28χρονης που σκοτώθηκε στην καραμπόλα

Πόνος. Θλίψη. Δάκρυα. Η φρικτή συνειδητοποίηση για το τελευταίο, αλλά τόσο απρόσμενο, ξαφνικό και άδικο «αντίο» που έπρεπε χθες να πουν η οικογένεια, οι φίλοι και οι συγγενείς της άτυχης 28χρονης Ιωάννας, η οποία έχασε τη ζωή της στην φονική καραμπόλα που σημειώθηκε την περασμένη Παρασκευή στο Σχηματάρι.

Μία πόλη θρηνεί, μία οικογένεια ντυμένη στα μαύρα προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της και να βρει τη δύναμη να θρηνήσει τον χαμό του «αγγέλου» της, της Ιωάννας.

Τραγικές φιγούρες οι γονείς της και η αδελφή της, Θάλεια, μία κοπέλα που μέχρι πριν από λίγες ημέρες -όπως όλοι λένε- ήταν «η χαρά της ζωής, της δημιουργίας, του κεφιού».

Ένα άτομο δοτικό, με ανησυχίες και ουσιαστική προσφορά και ευαισθητοποίηση σε ζητήματα κοινωνικά. Σημείο αναφοράς για εκείνη, όπως και για την αδελφή της, η έννοια της προσφοράς και της αγάπης που εισέπραξαν από μία οικογένεια που τις στήριξε σε κάθε τους βήμα.

Η Θάλεια, με σπουδές στην Αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης  ξεκινά τα πρώτα της βήματα στον χώρο της μόδας και της ομορφιάς, αποδεικνύοντας περίτρανα πως πίσω από ένα όμορφο πρόσωπο, κάποιες φορές κρύβεται εσωτερική ομορφιά, αλλά και ουσιαστική ανθρωπιά. Με διακρίσεις σημαντικές σε διαγωνισμούς, ανάμεσά τους και την κορυφαία εμφάνισή της στον διαγωνισμό ομορφιάς «Playmate 2007», στον οποίο απέσπασε τις καλύτερες κριτικές και κατέκτησε το δεύτερο τίτλο, εκείνον της Playgirl.

 

Οι μετοχές της Θάλειας «ανεβαίνουν» κατακόρυφα στο «χρηματιστήριο» της showbiz και γίνεται γνωστή και αγαπητή στο χώρο της μόδας. Εμφανίσεις, πασαρέλα, συνεργασίες σημαντικές που τη βάζουν στο χώρο της showbiz. Συνειδητοποιεί πολύ γρήγορα ότι αυτό δεν της αρκεί. Ωστόσο, δεν έμεινε μόνο στη λογική της μόδας, αλλά ήθελε να δοκιμάσει τις δυνάμεις της και σε άλλα μονοπάτια, όπως αυτά της δημοσιογραφίας. Σπουδάζει, διαβάζει, μελετά και «ψάχνεται» να βρεθεί κοντά στο όνειρό της.

Η δημοσιογραφία συγκαταλεγόταν πάντοτε ανάμεσα στα όνειρα της νεαρής Θεσσαλονικιάς για το μέλλον. Εξάλλου, πάντοτε της άρεσε να γράφει και το αγαπημένο της μάθημα στο σχολείο ήταν η έκθεση. Η Θάλεια λατρεύει επίσης τις μηχανές μεγάλου κυβισμού και όπως έχει δηλώσει η ίδια, αν δεν ήταν μοντέλο, θα έτρεχε σε αγώνες και θα γύριζε όλο τον κόσμο πάνω σε μια μοτοσικλέτα.

Η ζωή της πάντα τόσο διακριτική σαν αερικό σπάνιο με ένα χαμόγελο που είναι αφοπλιστικό και αποπνέει μόνο καλοσύνη.







Η δημοσιογραφία θα είναι για εκείνη το σημείο αναφοράς για να προχωρήσει στη ζωή της και να ψάξει την ουσία, αυτό που η ίδια επιθυμούσε πάντα, δεμένη με την οικογένειά της και κυρίως με την αδελφή της, την αδικοχαμένη Ιωάννα. Με κοινές ανησυχίες και οι δυο. Αγαπούν τα ζώα, στενοχωριούνται με τις εικόνες θλίψης άστεγων, ανήμπορων ανθρώπων αλλά το αδύνατο σημείο τους είναι τα παιδιά.

Οι δικές τους εικόνες οι δικές τους οικογενειακές στιγμές ευτυχίας έχουν γεμίσει και τα δυο κορίτσια μόνοι με αγάπη και ανάγκη διοχέτευσης αυτών των όμορφων συναισθημάτων και κυρίως της προσφοράς. 







Αγαπούν τη ζωή και ψάχνουν να βρουν διέξοδο μέσα από την κοινωνική προσφορά. Η Θάλεια, στο μεταξύ, βρίσκει το δρόμο της στην εκπομπή Join στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ. Δίνει έμφαση στην ενασχόληση με θέματα κοινωνικής σημασίας και πρωτοστατεί στη διοργάνωση φιλανθρωπικών εκδηλώσεων, ενώ έχει μία ιδιαίτερη σχέση με την «Κιβωτό της Αγάπης». Τα παιδιά. Τα παιδιά, το χαμόγελο αυτό που η ίδια εισέπραξε, αυτό ήθελε να διοχετεύσει. Στα χνάρια της και η Ιωάννα, με την οποία μοιάζουν πολύ.

Η Ιωάννα στηρίζει τις επιλογές της αδελφής της και συχνά, ευκαιρίας δοθείσης, συμμετέχει σε εκδηλώσεις και προσπαθεί να βοηθά και εκείνη από το δικό της μετερίζι.



Η Ιωάννα, στο τελευταίο μοιραίο της ταξίδι ερχόταν στην Αθήνα για να συμμετέχει σε ένα από τα κοινωνικά μπαζάρ που διοργάνωνε η «Κιβωτός της Αγάπης», στηρίζοντας και υποστηρίζοντας μία ακόμη φορά μία κοινωνική εκδήλωση στην οποία -μεταξύ άλλων- συμμετείχε η αδελφή της. Δυστυχώς το νήμα της ζωής της κόπηκε ξαφνικά και τόσο φρικτά στην άσφαλτο.

Οι ώρες είναι δύσκολες για την οικογένεια της Ιωάννας και ακόμη δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει την απώλειά της. Ο χρόνος ίσως και να μπορέσει να επουλώσει τις πληγές που αφήνει πίσω του ένας φρικτός χαμός, αλλά κανείς μέχρι τότε δεν θα μπορεί να είναι ουσιαστικά κοντά στην οικογένεια στις φρικτές ώρες της μοναξιάς τους χωρίς το κορίτσι τους, χωρίς τη Γιάννα της.

Ωστόσο, φίλοι, συγγενείς αλλά και συνεργάτες της Θάλειας είναι εκεί και θα μείνουν κοντά της μέχρι να καταφέρει να συνέλθει από αυτό που συνέβη και το οποίο λειτούργησε τόσο ανατρεπτικά στη ζωή της. Και όταν τα δάκρυα σταματήσουν, ίσως και να μπορέσει να κλείσει το παράθυρο του πόνου, όμως ίσως παραμείνει μία μικρή «χαραμάδα» που δε θα μπορέσει να κλείσει ποτέ.