Δικαίωση για ΔΣΑ οι δικαστικές αποφάσεις για το επικουρικό κεφάλαιο

Δύο αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας (3903/2012 και 3905/2012) με τις οποίες αποδομούνται οι διατάξεις που περιορίζουν το ύψος των αποζημιώσεων που καταβάλλονται από το επικουρικό κεφάλαιο για τις περιπτώσεις της ηθικής βλάβης και της ψυχικής οδύνης από ατυχήματα που προκαλούνται από ανασφάλιστα οχήματα, επικαλείται σε ανακοίνωσή του ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας Γιάννης, ο οποίος είχε «πρωτοστατήσει» στην απόσυρση των εν λόγω ρυθμίσεων που ψηφίστηκαν τελικά από τη Βουλή και περιλαμβάνονται στον Ν. 4092/2012.

Η εξέλιξη αυτή, που σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΔΣΑ δικαιώνει απόλυτα την επιχειρηματολογία και τις αντιδράσεις του δικηγορικού σώματος εναντίον των συγκεκριμένων ρυθμίσεων, έρχεται μετά την έκδοση των δυο αποφάσεων του Μονομελούς Πρωτοδικείου , οι οποίες αποκαθιστούν «τη διατάραξη της συνταγματικής τάξης και νομιμότητας που επήλθε συνεπεία της προηγηθείσας νομοθετικής μεταβολής, η οποία νόθευσε – κατά τρόπο πρωτοφανή – τα δικαιώματα των θυμάτων-παθόντων από αυτοκινητικά ατυχήματα, διακινδυνεύοντας την πλήρη ικανοποίηση των απαιτήσεών τους».


Ειδικότερα, με την υπ’ αριθμ. 3941/2012 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, «ο περιορισμός σε ορισμένο μόνο ποσοστό της οφειλόμενης από το Επικουρικό Κεφάλαιο αποζημίωσης του παθόντος σε περίπτωση πτώχευσης του ασφαλιστή ή άκαρπης εκτέλεσης σε βάρος του ασφαλιστή ή τέλος ανάκλησης της άδειας λειτουργίας ασφαλιστικής εταιρίας είναι αντίθετος προς την Οδηγία του Συμβουλίου της 24.4.1972 (72/166 ΕΟΚ), η οποία […] επιβάλλει στα κράτη μέλη τη λήψη μέτρων ώστε κάθε όχημα που κυκλοφορεί στο έδαφός τους να καλύπτεται ασφαλιστικά, δηλαδή όχι απλά να έχει συνάψει σύμβαση ασφάλισης, αλλά και σε κάθε μεταγενέστερο του τροχαίου ατυχήματος χρόνο να δύναται ο παθών να αποζημιωθεί από ασφαλιστική εταιρία ή άλλο φερέγγυο πρόσωπο.» .

Ακόμη στην ίδια απόφαση, σύμφωνα με τον πρόεδρου του ΔΣΑ «επισημαίνεται ότι οι διατάξεις του Ν. 4092/2012 προσβάλλουν και την συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας, καθώς προβλέπονται μέτρα που δεν είναι αναγκαία ούτε πρόσφορα για την προστασία του Επικουρικού Κεφαλαίου και την αποζημίωση των παθόντων από τροχαία ατυχήματα, αφού το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα θα μπορούσε να επιτευχθεί με την προληπτική επιτήρηση και τον έλεγχο των ασφαλιστικών εταιριών, αλλά και την μέριμνα για την ελαχιστοποίηση των οχημάτων που κυκλοφορούν ανασφάλιστα.».