Γυμνό με συναίνεση δεν προσβάλλει την προσωπικότητα

Οταν υπάρχει συναίνεση για γυμνή φωτογράφηση, τότε δεν υφίσταται προσβολή της προσωπικότητας διά του Τύπου. Αδίκημα δεν υπάρχει ούτε όταν η ίδια φωτογραφία αναδημοσιεύει από το έντυπο έστω και έπειτα από χρόνια. Αυτό είναι και το «διά ταύτα» μιας σημαντικής απόφασης που εξέδωσε ο Αρειος Πάγος, επικυρώνοντας σχετική απόφαση του Εφετείου.

Με την απόφασή του το Ανώτατο Δικαστήριο δικαίωσε τους υπεύθυνους του περιοδικού πανελλαδικής κυκλοφορίας που είχαν προχωρήσει στη δημοσίευση αποκαλυπτικής φωτογραφίας πρωταθλητή στίβου της Εθνικής ομάδας ανδρών, ο οποίος ήταν υποψήφιος για τη συμμετοχή στην Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ το 2000.

Η επίμαχη φωτογραφία είδε το φως της δημοσιότητας το 2000 μέσα από τις σελίδες του περιοδικού που ήταν και χορηγός της Ομοσπονδίας του Στίβου (ΣΕΓΑΣ). Το περιοδικό, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, είχε ζητήσει από αθλητές και αθλήτριες της ελληνικής ολυμπιακής ομάδας στίβου να συμμετάσχουν σε φωτογράφηση. Πράγματι, η φωτογράφηση έγινε και οι αθλητές και αθλήτριες φωτογραφήθηκαν ντυμένοι με τη στολή της εθνικής ομάδας στίβου αλλά και γυμνοί. Προηγουμένως, όμως, τους δόθηκε διαβεβαίωση ότι  από το φωτογραφικό υλικό που θα συγκεντρωνόταν, θα δημοσιεύονταν οι φωτογραφίες στις οποίες αυτοί θα ήταν ντυμένοι, ενώ, από τις γυμνές φωτογραφίες θα δημοσιεύονταν μόνο εκείνες που θα επιλέγονταν από κάθε αθλητή και αθλήτρια κατόπιν σχετικής συνεννοήσεως.

Το τεύχος με αυτό το υλικό κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2000 και στις σελίδες του δημοσιεύτηκε αποκλειστικά μια φωτογραφία του αθλητή, στην οποία αυτός εμφανιζόταν γυμνός με την πλάτη του στον φακό κρατώντας το κοντάρι του άλματος επί κοντώ. Η δημοσίευση έγινε χωρίς προηγουμένως ο αθλητής να ενημερωθεί από τους υπεύθυνους του περιοδικού ούτε να έχει κληθεί για να επιλέξει τις φωτογραφίες του που θα δημοσιεύονταν στο περιοδικό. Στο ίδιο τεύχος δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες και άλλων αθλητών και αθλητριών. Κάποιοι ήταν ντυμένοι με αθλητική ενδυμασία και άλλοι ήταν ημίγυμνοι ή τελείως γυμνοί.  

Για την πρώτη αυτή δημοσίευση ο πρωταθλητής στίβου δεν διαμαρτυρήθηκε. Τέσσερα, όμως, χρόνια μετά η ίδια φωτογραφία αναδημοσιεύθηκε στο περιοδικό και τότε ο αθλητής προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά των υπευθύνων του περιοδικού.  Εξαιτίας της δημοσιεύσεως της φωτογραφίας, τη δεύτερη φορά ο αθλητής είχε υποστεί κυρώσεις. Του επιβλήθηκε από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή η ποινή της στέρησης φίλαθλου ιδιότητας για τρία χρόνια με αναστολή.

Με την υπ. αριθμόν 385/2011 απόφασή του ο Αρειος Πάγος επικύρωσε την απόφαση του Εφετείου με την οποία είχε κριθεί πως «η ύπαρξη συγκαταθέσεως του ενάγοντος για την πρώτη δημοσίευση της φωτογραφίας του, η παράλειψή του να διαμαρτυρηθεί μετά την πειθαρχική του τιμωρία γι’ αυτή τη δημοσίευση, το γεγονός ότι η δεύτερη (επίμαχη) δημοσίευση έγινε για τον ίδιο (όπως και την πρώτη φορά) σκοπό και το ότι ουδείς από τους λοιπούς αθλητές δεν διαμαρτυρήθηκε (ούτε προσέφυγε δικαστικά) σε αμφότερες τις δημοσιεύσεις φωτογραφιών τους, αποδεικνύει την ύπαρξη συγκαταθέσεώς του» για τη δημοσίευση της φωτογραφίας.   

Ακόμη, αξιοσημείωτο είναι πως στη δικαστική απόφαση αναφέρεται πως η φωτογραφία «ήταν αποτέλεσμα καλλιτεχνικής εργασίας και αυτή ήταν προς όφελός του (του αθλητή), καθώς θα μπορούσε να του αποφέρει επικερδείς συνεργασίες με εταιρείες για διαφημιστικούς σκοπούς, πράγμα που αναιρεί την προσβολή της προσωπικότητάς του».