«Νέα ζωή» για ένα κτίριο του ’20 και ένα του ’50 σε Κολωνάκι και Ψυρρή

Τι μπορεί να συμβεί όταν μια πολυταξιδεμένη και ανήσυχη δημιουργικά φωτογράφος, με θεατρικές και κινηματογραφικές σπουδές στην Οξφόρδη, συναντηθεί -τυχαία- με έναν αεικίνητο entrepreneur με καλλιτεχνική φλέβα και σχεδόν θρησκευτική προσήλωση στην αισθητική; Την απάντηση μπορεί να δει κανείς να ξεδιπλώνεται σαν μια καθηλωτική ιστορία στα δύο boutique ξενοδοχεία του «House of Shila»: στο «Mona» στην περιοχή του Ψυρρή, και στο «Shila», που βρίσκεται στρατηγικά τοποθετημένο σε έναν από τους πιο μικρούς αλλά και πλέον εμβληματικούς πεζόδρομους του Κολωνακίου, την οδό Μαντζάρου.

Πιθανότατα κανένα από τα δύο boutique ξενοδοχεία, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μέτρο για την τουριστική ανάπτυξη που αξίζει -και λογικά θα έπρεπε να θέλει- η Αθήνα, δεν θα υπήρχε εάν η Ευτυχία Στεφανίδη, σκηνοθέτις στο επάγγελμα και πλέον καλλιτεχνική διευθύντρια του «House of Shila», δεν είχε συναντήσει στη Νέα Υόρκη τον Ισραηλινό επιχειρηματία Σάι Αντέμπι.

Στην πραγματικότητα εκείνος ήταν ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος στο οποίο κατοικούσε η Ελληνίδα δημιουργός, όμως οι δυο τους ανακάλυψαν πως είχαν πολύ περισσότερα και βαθύτερα κοινά από εκείνα που συνήθως συνδέουν έναν ενοικιαστή με έναν ιδιοκτήτη.

Η τέχνη, η αρχιτεκτονική, η γαστρονομία, τα ταξίδια λειτούργησαν ως συγκολλητική ουσία μεταξύ τους. Ετσι, όταν ο Αντέμπι αποφάσισε να λανσάρει στην Αθήνα ένα αφήγημα φιλοξενίας νέας γενιάς, η Στεφανίδη ανέλαβε να τον μυήσει στο αυθεντικό και συχνά παραγνωρισμένο νόημα της πόλης που ζει τη δική της κοσμογονία έπειτα από μια δεκαετία σχεδόν μαρασμού. Τα δύο ξενοδοχεία του «House of Shila» είναι τα σύγχρονα μνημεία αυτού του ξυπνήματος της πόλης.

Στεγασμένο σε ένα νεοκλασικό κτίριο της δεκαετίας του ’20, το «Shila» μοιάζει να επαναπροσδιορίζει την έννοια του boutique hotel. Αυτός ήταν ο ένας από τους τρεις πυλώνες πάνω στους οποίους δόμησε και υλοποίησε το όραμά του ο Αντέμπι με τη συμβολή της χαρισματικής Γαλλίδας interior designer Αννα Μπονέ και το κινηματογραφικό art direction της Στεφανίδη.

Ο δεύτερος ήταν η όσο το δυνατό μικρότερη παρέμβαση στα αρχιτεκτονικά γνωρίσματα και τη φυσιογνωμία του ίδιου του κτιρίου και ο τρίτος, η δημιουργία της αίσθησης στον επισκέπτη πως δεν φιλοξενείται, αλλά επιστρέφει και βρίσκεται σε έναν χώρο οικείο και βιωμένο.

Οι έξι σουίτες του «Shila» μεταφέρουν ατόφια την αίσθηση της παλιάς αθηναϊκής αίγλης, υπηρετώντας ταυτόχρονα τις απαιτήσεις και τις ανάγκες ενός σύγχρονου ταξιδευτή που με ορμητήριο το ξενοδοχείο έρχεται να ανακαλύψει γιατί η Αθήνα προβάλλει τα τελευταία χρόνια ως ένας σταθερά αναδυόμενος προορισμός παγκοσμίως. Η creative director λέει πως οραματίστηκε το «Shila» ως τον ιδιωτικό χώρο και το ατελιέ μιας αινιγματικής μούσας που ισορροπεί με επιδεξιότητα ανάμεσα στο ιδιωτικό (βλ. οι έξι σουίτες του ξενοδοχείου) και το δημόσιο, όπως το λόμπι, η ταράτσα και βέβαια ο καταπράσινος κήπος.

Αλλωστε στη φιλοσοφία του «House of Shila» είναι μπολιασμένη η λειτουργία και των δύο ατμοσφαιρικών ξενοδοχείων ως χώρων τέχνης, πολιτισμού, διάδρασης, διαλόγου κοινωνικοποίησης, απόλαυσης και ευδαιμονίας. Τόσο το «Shila» όσο και το νεότερο αδελφό ξενοδοχείο «Mona» λειτουργούν ως μία διαρκώς ανανεούμενη προθήκη σύγχρονης τέχνης με έργα ταλαντούχων Ελλήνων και ξένων σχεδιαστών όχι να εκτίθενται, αλλά να υπάρχουν σε αρμονία, να εντάσσονται οργανικά στον χώρο και τα οποία μάλιστα οι φιλοξενούμενοι μπορούν να αγοράσουν.

Στόχος των δημιουργών είναι ο επισκέπτης να νιώσει τόσο άνετα και οικεία, ώστε ακόμα κι αν αποφασίσει να πάρει ένα κομμάτι της εμπειρίας του «House of Shila» μαζί του, να μπορεί να το κάνει. Καθετί που υπάρχει στα δύο ξενοδοχεία -από τα ειδικά κατασκευασμένα λευκά είδη μέχρι τα συγκλονιστικά έπιπλα με τις vintage αναφορές και τις υπέροχες επενδύσεις- είναι διαθέσιμο προς παραγγελία και αγορά. Οπως άλλωστε και τα ρούχα των Ελλήνων σχεδιαστών τα οποία οι φιλοξενούμενοι θα βρουν στα δωμάτια τόσο του «Shila» όσο και του «Mona».

Στεγασμένο σε ένα βιομηχανικό κτίριο της δεκαετίας του ’50, το οποίο λειτουργούσε ως κλωστοϋφαντουργία, το δεύτερο ξενοδοχείο του ομίλου είναι αναμφίβολα ένα υπόδειγμα σύγχρονης ανακαίνισης, η οποία σέβεται και αναδεικνύει τα ζωτικά στοιχεία του αρχιτεκτονικού του χαρακτήρα. Τα πατώματα από μωσαϊκό, η επιβλητική σκάλα με την κουπαστή από σίδερο, η εμβληματική ταράτσα του κτιρίου και βέβαια η μαρμάρινη πρόσοψη διατηρήθηκαν στο ακέραιο ως εκ των ων ουκ άνευ στοιχεία της ψυχής του συγκροτήματος. Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι πολλά από τα υλικά που βρέθηκαν στην εγκαταλειμμένη βιοτεχνία αξιοποιήθηκαν από τους δημιουργούς του ξενοδοχείου. Είναι ένα περίφημο παράδειγμα upcycling και βιωσιμότητας, που συνάμα συμβάλλει στον χαρακτήρα της ακατέργαστης πολυτέλειας που διαπνέει το «Mona» από το speakeasy underground club του -ιδανικό για τη φιλοξενία πάρτυ, εκδηλώσεων και εκθέσεων- μέχρι το rooftop που βέβαια προσφέρει προνομιακή θέα στην Ακρόπολη και στον αστικό ορίζοντα της πόλης. Μάλιστα, οι κοινόχρηστοι χώροι του ξενοδοχείου, όπως η τραπεζαρία με την ανοιχτή κουζίνα ή το σαλόνι του ισογείου, είναι ανοιχτοί, επισκέψιμοι και πάντα φιλόξενοι όχι μόνο στους επισκέπτες του ξενοδοχείου, αλλά και στα μέλη του «House of Shila».

Το membership πρόγραμμα που λειτουργεί από το 2021 και περιλαμβάνει αμφότερα τα ξενοδοχεία φέρνει σε επαφή τους πιο δημιουργικούς ανθρώπους της πόλης με τους επισκέπτες της Αθήνας, δημιουργώντας ένα κράμα αυθεντικού κοσμοπολιτισμού, αυτού δηλαδή που είναι εγγεγραμμένο στο DNA του νέου αφηγήματος της αθηναϊκής φιλοξενίας ◆