Τέσσερις υπουργοί κατά Τίνας για τα περιβαλλοντικά

Το σφυροκόπημα  που δέχτηκε στο τελευταίο  υπουργικό συμβούλιο η υπουργός Περιβάλλοντος κ. Τίνα Μπιρμπίλη, από  τους συναδέρφους της για τις  ρυθμίσεις που ετοιμάζει στην απλοποίηση των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων, δείχνει ότι η κυβέρνηση σε έναν από τους πιο κρίσιμους τομείς πάταξης της γραφειοκρατίας εξακολουθεί να κινείται με εξαιρετικά χρονοβόρους ρυθμούς.   

Ρέππας, Λοβέρδος, Παμπούκης, Σκανδαλίδης άσκησαν έντονη κριτική για την εξάντληση της αυστηρότητας που τηρείται σε επουσιώδεις επιχειρηματικές δραστηριότητες για περιβαλλοντικούς λόγους και εκτίμησαν ότι έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος στην βελτίωση του θεσμικού πλαισίου των περιβαλλοντικών εγκρίσεων που είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων, θεωρώντας ότι το σχέδιο που παρουσιάστηκε από την κ. Μπιρμπίλη, «είναι στο πόδι».  

Η άποψη που  εκφράζεται από μέλη της κυβέρνησης ότι ακόμη και ένα «κοτέτσι χρειάζεται σήμερα έγκριση περιβαλλοντικών  όρων», μπορεί να ακούγεται υπερβολική όμως η αλήθεια είναι ότι στην χώρα μας περίπου 10.000 εγκαταστάσεις (από μεταποιητικές επιχειρήσεις έως οδικά έργα) εμπίπτουν στην διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.  

Υπολογίζεται  μάλιστα με βάση τα στοιχεία που  έδωσε πρόσφατα ο πρωθυπουργός, ότι κάθε χρόνο πάνω από 3.000 φάκελοι απασχολούν τους υπαλλήλους των νομαρχιακών, περιφερειακών και κεντρικών υπηρεσιών, είτε πρόκειται για έκδοση νέων περιβαλλοντικών όρων, είτε για αναθεωρήσεις υφιστάμενων μελετών. Αυτό όμως προκαλεί μεγάλες καθυστερήσεις και ευνοεί τις διαδικασίες του «γρηγορόσημου».

Γ. Παπανδρέου: έχουμε το μεγαλύτερο

αριθμό  περιβαλλοντικών  μελετών στην ΕΕ  

«Έχουμε το μεγαλύτερο αριθμό περιβαλλοντικών μελετών  στην ΕΕ ο οποίος είναι 320 μελέτες  ανά 1 εκ. πληθυσμό όταν στο εξωτερικό είναι 60 μελέτες» δήλωσε πρόσφατα στην βουλή ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, επιβεβαιώνοντας την πολυπλοκότητα του συστήματος αδειοδότησης που τροφοδοτεί πλουσιοπάροχα τα μελετητικά γραφεία που είναι οι μόνοι ωφελημένοι από τις διαδικασίες.   

Αλλά και το ΥΠΕΚΑ, παραδέχεται ότι «η Ελλάδα σε σύγκριση με τα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ έχει έναν δυσανάλογα μεγάλο αριθμό έργων και δραστηριοτήτων σε μια πληθώρα κατηγοριών, που υπόκειται σε περιβαλλοντική αδειοδότηση».  

Το υπουργείο  Περιβάλλοντος έστω και με καθυστέρηση προσανατολίζεται στην βελτίωση του θεσμικού πλαισίου με στόχο την μείωση κατά 50% του φόρτου των υπηρεσιών περιβαλλοντικής αδειοδότησης.  

Για να γίνει  αυτό σχεδιάζεται η τυποποίηση των  περιβαλλοντικών όρων, οι οποίοι θα εντάσσονται στις άδειες εγκατάστασης ή λειτουργίας, καθώς και η διαμόρφωση εξειδικευμένων προδιαγραφών για επί μέρους κατηγορίες Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ). Ψαλίδι σχεδιάζεται και στις απαιτούμενες «συναρμόδιες» υπογραφές για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων, που σήμερα χρειάζονται έως και πέντε εγκρίσεις υπουργών ή υφυπουργών ενώ κρίνεται απαραίτητο οι νέες αδειοδοτήσεις να βγαίνουν σε δημόσια διαβούλευση ώστε να υπάρχει σε πρώιμο στάδιο ο σχεδιασμός του έργου και όχι όταν ολοκληρωθεί η ΜΠΕ.  

Μια παράταση της ζωής των ΜΠΕ κατά δύο έως τρία χρόνια από τα πέντε που είναι σήμερα, εκτιμάται  επίσης ότι θα «ξεφρακάρει» το φόρτο που παρατηρείται στις αρμόδιες υπηρεσίες ενώ σχεδιάζεται η κατάργηση της προέγκρισης χωροθέτησης για τα μικρής κλίμακας έργα.   

Ο προγραμματισμός  του υπουργείου ο οποίος εκτιμάται ότι θα συνοδευτεί και με εξορθολογισμό των υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ που σήμερα εκδίδουν τους περιβαλλοντικούς όρους ανά κατηγορία, δεν φαίνεται να πείθει πολλά μέλη της κυβέρνησης που έχουν αρχίσει τις γρίνιες, λέγοντας ότι έχει περάσει ένα χρόνος χωρίς το υπουργείο Περιβάλλοντος να έχει λύσει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για τις ελληνικές επιχειρήσεις. Η συζήτηση επομένως στο πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο είναι η σταγόνα που ξεχείλισε.  

Αξίζει να σημειωθεί  ότι νομοθετικές παρεμβάσεις  για επιχειρήσεις που αδειοδοτούνταν μέχρι σήμερα από τις διευθύνσεις ανάπτυξης των Νομαρχιών, ετοιμάζει και το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Το νομοσχέδιο, που πρόσφατα βγήκε σε δημόσια διαβούλευση προβλέπει μεταξύ άλλων συγχώνευση των αδειοδοτήσεων (άδειες λειτουργίας, εγκατάστασης, άδεια χρήσης αστικών ή βιομηχανικών λυμάτων, άδεια χρήσης νερού κ.α) σε μία που εντάσσεται στους περιβαλλοντικούς όρους.  

Το πιο ανατρεπτικό  όμως στοιχείο είναι η εκχώρηση αρμοδιοτήτων περιβαλλοντικής αδειοδότησης  σε επιμελητήρια (εμπορικό, τεχνικό, ΓΕΩΤΕΕ κ.α) που θα αναλαμβάνουν έναντι πληρωμής παραβόλων τις σχετικές εγκρίσεις.