Δεν έχουμε ούτε πολύ ούτε καλό νερό…

Σε τροχιά κλιματικών αλλαγών μπήκε η χώρα μας κάτι που επιβεβαιώνουν η συχνότητα των βροχοπτώσεων, τα πλημμυρικά φαινόμενα και οι ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή.  

Οι βροχές που  σημειώθηκαν το τελευταίο τρίμηνο  προκαλούν την εντύπωση ότι γεμίζουν τα αποθέματά μας αλλά οι επιστήμονες, κάθε άλλο παρά καθησυχαστικοί εμφανίζονται υποστηρίζοντας ότι δεν μπορούμε να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι.  

Σύμφωνα με την  κυρία Μαρία Μιμίκου, καθηγήτρια Υδρολογίας και Υδάτινων Πόρων του  ΕΜΠ, το Νοέμβριο είχαμε λιγότερες βροχές από τον Σεπτέμβριο όπου τα αποθέματα  της ΕΥΔΑΠ στους ταμιευτήρες του Μόρνου, της Υλίκης και του Μαραθώνα ήταν λιγότερα.  

Είναι χαρακτηριστικό ότι την 1 Σεπτεμβρίου τα αποθέματα  ανήλθαν στα 695 εκ. κυβικά εκατοστά ενώ  στις 9 Νοεμβρίου ήταν 673 εκ. κ. ε.  

Η φετινή χρονιά είναι η δεύτερη πιο βροχερή μετά το 2006 παρόλα αυτά όπως αναφέρει η κυρία Μιμίκου, το νερό πέφτει με  μεγάλη ένταση και εξατμίζεται λόγω της ζέστης γεγονός που αυξάνει και την κατανάλωση.  

Αυτό εξηγεί και το λόγο που τα αποθέματα της  ΕΥΔΑΠ αυτό το μήνα είναι λιγότερα σε σχέση με το Σεπτέμβριο. «Η αλήθεια είναι ότι φέτος είχαμε καλές βροχοπτώσεις αλλά για να είμαστε ασφαλής ότι δεν θα διψάσουμε χρειάζεται να συνεχιστούν οι βροχές και να ακολουθήσουμε ορθή διαχείριση» επισημαίνει η καθηγήτρια του ΕΜΠ, κάτι για το οποίο δεν φημιζόμαστε.  

Στην Πεντέλη  έπεσε πολύ βροχή   

Την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου τα αποθέματα της ΕΥΔΑΠ  πλησίαζαν τα 700 εκ. κ.ε έναντι 427 εκ. κ.ε που ήταν το αντίστοιχο περσινό  διάστημα.

Με βάση τα στοιχεία του υδρομετεωρολογικού δικτύου  του Εργαστηρίου Υδρολογίας και  Αξιοποίησης Υδατικών Πόρων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κατά την περίοδο 1/09/09 έως 9/11/2009 στις θέσεις των δέκα βροχομετρικών σταθμών, η μεγαλύτερη βροχόπτωση έπεσε στην περιοχή της Πεντέλης και ανήλθε σε 242,4 mm.  

Ακολούθησαν η  Μάνδρα, η περιοχή του Ζωγράφου, το Γαλάτσι και το Μενίδι. 

«Δεν φτάνει να βρέχει αλλά σημασία έχει και  πώς βρέχει» δηλώνει ο κ. Παναγιώτης Σαμπατακάκης, Πρόεδρος του Συλλόγου Επιστημόνων του Ινστιτούτου  Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ).  

Όπως λέει «δεν θέλουμε καταρρακτώδεις βροχές που δημιουργούν πλημμύρες» και πρέπει να περιμένουμε  μέχρι το τέλος του υδρολογικού έτους (τον προσεχή Μάρτιο) ώστε να δούμε και τι χιόνια θα πέσουν που είναι ένα κρίσιμο στοιχείο για την ενίσχυση των αποθεμάτων μας.  

Επεισόδια βροχόπτωσης της  περιόδου 01/09 έως 09/11/2009 

Πηγή: Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο  

Δεν ξέρουμε  πόσα ούτε τι ποιότητας  νερά έχουμε 

Και οι δύο επιστήμονες  τονίζουν ότι η χώρα μας εμφανίζει  μεγάλο έλλειμμα στην εφαρμογή της  οδηγίας πλαίσιο για τα νερά η  οποία προβλέπει ότι μέχρι  το 2015 πρέπει να καταθέσουμε στην ΕΕ σχέδια διαχείρισης που να διασφαλίζουν την καλή οικολογική κατάσταση των υδάτινων πόρων.  

Αυτό σημαίνει ότι μέχρι τότε πρέπει να γνωρίζουμε τον υδάτινο πλούτο μας ώστε η  προσφορά να μην καλύπτει τη ζήτηση και να μην διαταράσσει τα φυσικά αποθέματα του νερού.  

Για να γίνει  αυτό η Ελλάδα θα πρέπει να δημιουργήσει ένα εθνικό δίκτυο παρακολούθησης των  επιφανειακών, υπόγειων και παράκτιων  νερό που σήμερα είναι εντελώς  ανεπαρκές. Την κατάσταση των  υπόγειων νερών, παρακολουθεί από δεκαετίας  το ΙΓΜΕ με ένα δίκτυο 550 σταθμών παρακολούθησης.  

Εδώ και ένα  χρόνο οι σταθμοί αυτοί έχουν  πάψει να λειτουργούν γιατί δεν  υπάρχουν πόροι. Όπως αναφέρει ο κ. Σαμπατακάκης το ετήσιο κόστος των σταθμών δεν  ξεπερνά τα 400.000 ευρώ αλλά επειδή τα χρήματα αυτά δεν προέρχονται από εθνικούς πόρους αλλά από ευρωπαϊκά προγράμματα, περιμένουμε το ΕΣΠΑ για να επαναλειτουργήσουν.  

«Είναι σαν  χρηματοδοτούμε τους μετεωρολογικούς  σταθμούς της ΕΜΥ από το Δ’ ΚΠΣ» δηλώνει ο κ. Σαμπατακάκης, επισημαίνοντας ότι άλλες χώρες όπως η Ιταλία παρακολουθούν τα υπόγεια νερά τους με 1.600 σταθμούς! Η κυρία Μιμίκου προσθέτει ότι οι σταθμοί του ΙΓΜΕ δεν επαρκούν και χρειάζεται πολλαπλασιασμός του για να έχουμε αποτέλεσμα ενώ για τα επιφανειακά νερά τονίζει ότι στοιχεία έχει μόνο η ΔΕΗ από τους 40 σταθμούς που λειτουργεί κυρίως στη Δυτική Ελλάδα για να παρακολουθεί τα δικά της φράγματα.  

Τα παράκτια νερά παρακολουθεί το ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών) αλλά και  εδώ υπάρχουν αδυναμίες. «Είμαστε δεκαετίες  πίσω και η μόνη χώρα από τα 27 κράτη –μέλη που δεν διαθέτουμε ένα εθνικό δίκτυο παρακολούθησης όλων των υδάτινων πόρων και υπάρχει τόση διασπορά μετρήσεων. Είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε ένα επαρκές εθνικό δίκτυο ή ένα Ινστιτούτο Υδατικών Πόρων που θα αναλάβει αυτό το ρόλο» καταλήγει η κ. Μιμίκου.