Η επόμενη ημέρα της κρίσης στο ΠΑΣΟΚ
Η επόμενη ημέρα της κρίσης στο ΠΑΣΟΚ
Το στίγμα του βάζει ο Ε. Βενιζέλος στο νέο ΠΑΣΟΚ - Η επιλογή των «πράσινων» υπουργών της νέας κυβέρνησης αποτέλεσε το πρώτο τεστ για τις σχέσεις του αρχηγού με τους πρωτοκλασάτους - Επώδυνη διαδικασία η ανασυγκρότηση, βαθιά τα ψυχολογικά και πολιτικά χάσματα
UPD:
13
ΣΧΟΛΙΑ
Εάν διεκδικούσαν οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ έναν κάπως «κινηματογραφικό» τίτλο αυτός δεν θα ήταν άλλος από το «ο Βαγγέλης πήρε τ’ όπλο του», με την υποσημείωση ωστόσο που θα έβαζαν κάποιοι επιφυλακτικοί «κι αν πυροβολήσει τα πόδια του;».
Όλοι γνώριζαν ότι η επόμενη των εκλογών για ένα κόμμα, που έπεσε στο 12,4% - έστω κι αν απέφυγε τα χειρότερα, όπως προέβλεπαν πολλοί – δεν θα ήταν εύκολη. Λίγοι όμως περίμεναν ότι οι δυσκολίες και οι συγκρούσεις θα ξεκινούσαν από τις επιλογές του κόμματος για τον τρόπο συμμετοχής στη νέα κυβέρνηση και τα πρόσωπα, που θα πρότεινε.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποφάσισε – συνεπικουρούμενος από στελέχη της νεώτερης γενιάς – να τηρήσει την προεκλογική του δήλωση, ότι δεν θα βάλει τα γνωστά πολιτικά πρόσωπα, που κυριάρχησαν την προηγούμενη περίοδο, στη νέα κυβέρνηση. Δεν ήθελε να τροφοδοτήσει μία κριτική ότι στο ΠΑΣΟΚ ανακυκλώνουν τα ίδια πρόσωπα και ότι ο μόνιμος στόχος είναι η καρέκλα. Υπάρχει βέβαια και η εκτίμηση ότι δεν θα ήθελε να δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε προβεβλημένα στελέχη, που θα είχαν τη δυνατότητα, αξιοποιώντας την υπουργική τους θέση, να ενισχυθούν έναντι του αρχηγού και να αποτελέσουν πόλο εξουσίας εντός του ΠΑΣΟΚ. Και ότι δεν ήθελε να βάλει το ΠΑΣΟΚ «μέχρι το λαιμό» στη διακυβέρνηση, διακινδυνεύοντας έτσι να εισπράξει στο ακέραιο το πολιτικό κόστος μίας αποτυχία της.
Είτε είχε «αγαθές» πολιτικές προθέσεις, είτε σκοπιμότητα εσωκομματικών εκκαθαρίσεων, όπως του καταλογίζουν κάποιοι, ο κ. Βενιζέλος επέβαλε την άποψή του, κάνοντας το πρώτο βήμα για την ανασυγκρότηση του κόμματος με τους δικούς του όρους και προφανώς με τους δικούς του ανθρώπους, κυρίως της νέας γενιάς.
Στην ολιγομελή κοινοβουλευτική ομάδα πέτυχε νέες συμμαχίες, καθώς οι αμιγώς «βενιζελικοί» μετά βίας φτάνουν σε διψήφιο αριθμό, ενώ στέριωσε ακόμα πιο πολύ τη συνεργασία του με τον Κώστα Σκανδαλίδη, ο οποίο επηρεάζει ένα ικανοποιητικά – για τα δεδομένα – αριθμό βουλευτών.
Από την άλλη όμως δεν είναι και λίγοι εκείνοι, που τον περιμένουν με άγριες διαθέσεις. Οι επιλογές του για το κυβερνητικό σχήμα θα κριθούν με αυστηρότητα και δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας, των υπουργών, που προτάθηκαν. Όπως επίσης και δεν πρόκειται να γίνει δεκτή με χαρά και ενθουσιασμό οποιαδήποτε τοποθέτηση στην κυβέρνηση στελεχών, που απέτυχαν να εκλεγούν βουλευτές, αλλά προωθήθηκαν σε υπουργείο εξαιτίας της στενής τους σχέσης με τον πρόεδρο. Βουλευτές και στελέχη διαφόρων προελεύσεων διαμηνύουν ότι δεν πρόκειται να ανεχθούν στη θέση της προσωποκεντρικής εξουσίας του Γιώργου Παπανδρέου, που τόσο κόστισε στο ΠΑΣΟΚ, να εγκαθιδρυθεί μία άλλη, από τη νέα ηγεσία.
Όλοι γνώριζαν ότι η επόμενη των εκλογών για ένα κόμμα, που έπεσε στο 12,4% - έστω κι αν απέφυγε τα χειρότερα, όπως προέβλεπαν πολλοί – δεν θα ήταν εύκολη. Λίγοι όμως περίμεναν ότι οι δυσκολίες και οι συγκρούσεις θα ξεκινούσαν από τις επιλογές του κόμματος για τον τρόπο συμμετοχής στη νέα κυβέρνηση και τα πρόσωπα, που θα πρότεινε.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποφάσισε – συνεπικουρούμενος από στελέχη της νεώτερης γενιάς – να τηρήσει την προεκλογική του δήλωση, ότι δεν θα βάλει τα γνωστά πολιτικά πρόσωπα, που κυριάρχησαν την προηγούμενη περίοδο, στη νέα κυβέρνηση. Δεν ήθελε να τροφοδοτήσει μία κριτική ότι στο ΠΑΣΟΚ ανακυκλώνουν τα ίδια πρόσωπα και ότι ο μόνιμος στόχος είναι η καρέκλα. Υπάρχει βέβαια και η εκτίμηση ότι δεν θα ήθελε να δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε προβεβλημένα στελέχη, που θα είχαν τη δυνατότητα, αξιοποιώντας την υπουργική τους θέση, να ενισχυθούν έναντι του αρχηγού και να αποτελέσουν πόλο εξουσίας εντός του ΠΑΣΟΚ. Και ότι δεν ήθελε να βάλει το ΠΑΣΟΚ «μέχρι το λαιμό» στη διακυβέρνηση, διακινδυνεύοντας έτσι να εισπράξει στο ακέραιο το πολιτικό κόστος μίας αποτυχία της.
Είτε είχε «αγαθές» πολιτικές προθέσεις, είτε σκοπιμότητα εσωκομματικών εκκαθαρίσεων, όπως του καταλογίζουν κάποιοι, ο κ. Βενιζέλος επέβαλε την άποψή του, κάνοντας το πρώτο βήμα για την ανασυγκρότηση του κόμματος με τους δικούς του όρους και προφανώς με τους δικούς του ανθρώπους, κυρίως της νέας γενιάς.
Στην ολιγομελή κοινοβουλευτική ομάδα πέτυχε νέες συμμαχίες, καθώς οι αμιγώς «βενιζελικοί» μετά βίας φτάνουν σε διψήφιο αριθμό, ενώ στέριωσε ακόμα πιο πολύ τη συνεργασία του με τον Κώστα Σκανδαλίδη, ο οποίο επηρεάζει ένα ικανοποιητικά – για τα δεδομένα – αριθμό βουλευτών.
Από την άλλη όμως δεν είναι και λίγοι εκείνοι, που τον περιμένουν με άγριες διαθέσεις. Οι επιλογές του για το κυβερνητικό σχήμα θα κριθούν με αυστηρότητα και δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας, των υπουργών, που προτάθηκαν. Όπως επίσης και δεν πρόκειται να γίνει δεκτή με χαρά και ενθουσιασμό οποιαδήποτε τοποθέτηση στην κυβέρνηση στελεχών, που απέτυχαν να εκλεγούν βουλευτές, αλλά προωθήθηκαν σε υπουργείο εξαιτίας της στενής τους σχέσης με τον πρόεδρο. Βουλευτές και στελέχη διαφόρων προελεύσεων διαμηνύουν ότι δεν πρόκειται να ανεχθούν στη θέση της προσωποκεντρικής εξουσίας του Γιώργου Παπανδρέου, που τόσο κόστισε στο ΠΑΣΟΚ, να εγκαθιδρυθεί μία άλλη, από τη νέα ηγεσία.
UPD:
13
ΣΧΟΛΙΑ
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα