Αυγερινοπούλου: «Ας γίνουμε μέρος μιας ευρωπαϊκής λύσης για την Ελλάδα»

Η ένταξη της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, είναι ένα όραμα και μια πολιτική επιλογή της Νέας Δημοκρατίας, που τα κεντροαριστερά κόμματα αυτής της χώρας αρχικά δεν στήριξαν και αργότερα αποδέχθηκαν χλιαρά, στην καλύτερη περίπτωση. Σήμερα, μάλιστα φαίνονται διατεθειμένα να την παίξουν στα ζάρια. Ο λόγος είναι απλός: το αξιακό, οικονομικό και πολιτικό σκέπτεσθαι της Ευρώπης ήταν εν πολλοίς εκτός του δικού τους ιδεολογικού και πολιτικού προσανατολισμού.

Η ιστορική αναδρομή της αριστερής άρνησης στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας έχει γίνει πολλές φορές. Τελευταίος αρνητής εμφανίστηκε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος με την πρόταση περί δημοψηφίσματος για το Ευρώ στην ουσία, ολοκλήρωσε τον ιστορικό κύκλο του «Ε.Ο.Κ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», τέσσερις δεκαετίες μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου. Έσχατος προσήλθε ο κ.Τσίπρας, ο οποίος δηλώνει έτοιμος να παίξει ευρωπαϊκό πόκερ, ασχέτως συνεπειών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα άρνησης ή άγνοιας των πλεονεκτημάτων της ευρωπαϊκής θέσης της Ελλάδας ως κράτους μέλους της Ε.Ε είναι και το πρόσφατο περιστατικό άρνησης χρήσης της βοήθειας προς τους πλημμυροπαθείς της Ηλείας. Από τις πλημμύρες της 5ης Φεβρουαρίου, η Ηλεία υπέστη ζημιές πολλών εκατομμυρίων ευρώ, υποδομές καταστράφηκαν, το Γ.Νοσοκομείο του Πύργου θα χρειαστεί τουλάχιστον ακόμη 3 μήνες για να λειτουργήσει και πάλι κανονικά. Κι ενώ τα υπουργεία δήλωναν ότι αναζητούσαν οικονομική βοήθεια, δεν προσέτρεξαν όπως η Ιταλία επί παραδείγματι, στο Ταμείο Αλληλεγγύης της Ε.Ε για να ζητήσουν την οικονομική συνδρομή, που η χώρα μας δικαιούταν για να αντιμετωπίσει τις έκτακτες ανάγκες που προκλήθηκαν από τη φυσική καταστροφή.

Προφανώς, οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ πίστευαν ακόμη στο: «λεφτά υπάρχουν», ή λειτουργούσαν σαν η χώρα μας να
μην ανήκε στην Ε.Ε. Προφανώς, θεώρησαν ότι το ελληνικό κράτος θα μπορούσε ιδίοις πόροις να αντιμετωπίσει και αυτή τη λαίλαπα, αναζητώντας δανεικά από το Δ.Ν.Τ και όχι κονδύλια από ευρωπαϊκούς πόρους. Δε ζήτησαν δηλαδή κονδύλια στα οποία συμβάλει και η χώρα μας και τα οποία δικαιούται δίχως παρακάλια και γονυκλησίες!
Το ευτυχές είναι, ότι παρά τις ιδεολογικό-πολιτικές αγκυλώσεις των κεντροαριστερών κομμάτων, οι Έλληνες πολίτες αντελήφθησαν από πολύ νωρίς ότι η ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας διαμόρφωνε συνθήκες ανάπτυξης, εθνικής ασφάλειας και δημοκρατικής σταθερότητας της χώρας. Το αποτέλεσμα εξακολουθεί να είναι εμφανές, παρά τον αριστερό ευρωσκεπτικισμό και την προπαγάνδα. Οι Ελληνες αντιλαμβάνονται αυτό που λέει ξεκάθαρα ο Πρόεδρος της Ν.Δ, Αντώνης Σαμαράς ότι η Ελλάδα μπορεί να βρει τη λύση στο σοβαρό οικονομικό αδιέξοδο που βιώνει, μόνο μέσα από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Η πολιτική συνοχής της Ε.Ε από το 2000 ως το 2006 συνέβαλε στην αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ κατά 2,8%. Η χώρα μας έλαβε συνολικά 26,1 δις Ευρώ για την περιφερειακή ανάπτυξη, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, την απασχόληση, για τη δημιουργία και βελτίωση υποδομών, για την κατάρτιση και το περιβάλλον. Από το 2007 ως και το 2013 για την Ελλάδα είχαν διασφαλιστεί κονδύλια μέσω του ΕΣΠΑ και των Διαθρωτικών Ταμείων και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου συνολικά 23,9 δις Ευρώ.

Η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να διασφαλιστεί μέσα από τις ευρωπαϊκές πολιτικές, που ήδη υπάρχουν, αλλά και μέσα από εκείνες που πρέπει να αναπτύξουμε, έχοντας λόγο στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.
Χρειάζεται ισχυρή και αποτελεσματική κυβέρνηση που θα διεκδικήσει διευκολύνσεις για τις χώρες που μαστίζονται από την κρίση. Χρειάζεται να συνδιαμορφώσουμε σχέδιο με το οποίο θα μπορούμε να εκμεταλλευτούμε κονδύλια του ΕΣΠΑ και των Διαρθρωτικών Ταμείων για την περιφερειακή πολιτική, κονδύλια για την αναμόρφωση της αγροτικής παραγωγής μας μέσω του Ευρωπαϊκού Αγροτικού Ταμείου, για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, νέων ψηφιακών δικτύων, κονδύλια για την καινοτομία, για την ενέργεια, για το περιβάλλον.

Τα προβλήματα της χώρας μας είναι πιεστικά και χρειάζονται λύσεις άμεσα από κυβέρνηση που θα εργαστεί σκληρά, προσηλωμένη στην ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας, έχοντας ως κοινό παρονομαστή το συμφέρον του έθνους σε μια Ευρώπη που αλλάζει στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Εξακολουθούμε να είμαστε εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας. Έως σήμερα, μας εμφάνιζαν ως μέρος του προβλήματος. Πρέπει να γίνουμε μέρος της λύσης. Μιας λύσης ευρωπαϊκής, την οποία η Νέα Δημοκρατία μπορεί να την επαναδιαπραγματευτεί και να την επιτύχει.