«Παράνοια και ναρκισσισμός» στην ελληνική πολιτική

Τον ψυχίατρο και ψυχαναλυτή Στέλιο Στυλιανίδη επιστράτευσε η γαλλική εφημερίδα Le Monde, σε μια απόπειρα να εξηγήσει την... τρέλα που επικρατεί στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Η ανάλυση ξεκινάει από «την περίοδο που ξεκίνησε με την πολιτική αυτοκτονία του πρωθυπουργού Γεώργιου Παπανδρέου το Νοέμβριο του 2011 και τον αγώνα για εκλογές, με οποιοδήποτε κόστος, του ηγέτη της αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά. Και μόνο αυτά τα γεγονότα αρκούν, για να καταλάβει κανείς τη σύγχυση που επικρατεί».

Ο αρρθρογράφος Alain Salles, επικαλούμενος τον κ. Στυλιανίδη, υπογραμμίζει ότι «στη χώρα του Οιδίποδα και των Ατρειδών, η πολιτική είναι, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, ιστορία μεταξύ οικογενειών και οι αναλυτές έχουν πολλή δουλειά. Η διάγνωση; Παράνοια και ναρκισσισμός».

Όλα ξεκινούν από την πελατειοκρατία: «Η ψήφος που δίνεται στον υποψήφιο βουλευτή, απαιτεί την πληρωμή της: "σε ψήφισα, μου είσαι υπόχρεος"».

Αυτό που δίνει σε αντάλλαγμα ο εκλεγμένος συνηθίζεται να είναι μια θέση εργασίας στο Δημόσιο. Μια θέση, που εγγυάται, πέρα από καλές αμοιβές, και περιορισμένο φόρτο εργασίας, εξηγεί ο καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής του Παντείου  Πανεπιστημίου.

«Τα κόμματα λειτουργούν βάσει του νόμου του επικεφαλής της κλίκας: Όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου». «Υπακούς τον αρχηγό της δικής σου κλίκας, περισσότερο από το θεσμικό αρχηγό του κόμματος» συνεχίζει.

Και παρατηρεί: Ο πρόεδρος της ΝΔ, το 2010, διέγραψε βουλευτές από την παράταξη, επειδή ψήφισαν υπέρ του ευρωπαϊκού σχεδίου διάσωσης της χώρας, ενώ δύο χρόνια μετά διέγραψε άλλους, επειδή ψήφισαν κατά.

Ο άλλος πυλώνας δε, του ελληνικού λαϊκισμού, είναι ο εθνικισμός. «Ο εθνικιστικός διάλογος βασίζεται στην ύπαρξη ενός εξωτερικού εχθρού, στο γεγονός ότι οι άλλες χώρες υποτίθεται ότι φθονούν την ελληνική ιδιαιτερότητα και το μεγαλείο της, ότι μόνιμα υπάρχει μια συνωμοσία ενάντια της χώρας».

«Εδώ και 40 χρόνια, το πολιτικό σύστημα, όπως και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, λειτουργούν στα πλαίσια της παράνοιας. Οι ιδέες των άλλων ερμηνεύονται ως συνομωσίες», που καταγγέλλονται τακτικά στα μέσα ενημέρωσης, όπως ακριβώς και στις καφετέριες. «Αυτό επιτρέπει να αποφευχθεί κάθε φαινόμενο αυτοεπίγνωσης, αυτό-παρατήρησης και αυτοκριτικής» υπογραμμίζει ο κ. Στυλιανίδης.

«Κάτι τέτοιο αποτρέπει επίσης κάθε μορφή διαλόγου και εξεύρεσης λύσεων για τα προβλήματα. Το βλέπουμε σε αυτές τις εκλογές: ο Αντώνης Σαμαράς έλαβε εντολή για μια περίοδο τριών ημερών, προκειμένου να διαπραγματευτεί με τα άλλα κόμματα. Ωστόσο, την επέστρεψε το ίδιο βράδυ! Ο Γιώργος Παπανδρέου, που ανέλαβε την εξουσία το 2009, αποδίδει την ευθύνη για την κατάσταση της χώρας στον προκάτοχο του. Αν και οι χειρισμοί του ήταν καταστροφικοί, δεν κάνει την παραμικρή αυτοκριτική».