Τι κρύβει η ατάκα: «Δεν σκόπευα να απιστήσω, απλά έτυχε»

Ζωή Στραβοπόδη-Τζιάνο
Ψυχοθεραπεύτρια – Οικογενειακή Σύμβουλος

Δουλεύοντας εδώ και αρκετά χρόνια ως θεραπεύτρια μου έχει δοθεί το προνόμιο να ακούω τις σκέψεις, τους προβληματισμούς  αλλά και τα μυστικά ανθρώπων από διαφορετικά κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, με διαφορετική μόρφωση και με διαφορετικές ιδέες, αξίες και προσωπικότητες. Σχεδόν τίποτα δεν με σοκάρει πλέον, πολύ σπάνια μπορεί κάποιος να με βγάλει από τα νερά μου και ελάχιστα είναι τα πράγματα αυτά που μπορεί να με εκνευρίσουν.  Κι όμως υπάρχει κάτι που κάθε φορά που το ακούω, δυσκολεύομαι να κρύψω τον εκνευρισμό και τη δυσπιστία μου.

Με την απιστία ανάμεσα σε παντρεμένα ζευγάρια να είναι στην καθημερινή μου ατζέντα, αυτό που συχνά με κάνει να αμφισβητώ τα λεγόμενα αυτού που έχω μπροστά μου είναι η δήλωση ότι «δεν σκόπευα να απιστήσω, απλά έτυχε»!

Η αλήθεια είναι ότι έχω πλέον χάσει το λογαριασμό του πόσες φορές έχω ακούσει άπιστους συζύγους (άντρες και γυναίκες) να υποστηρίζουν ότι «δεν έψαχνα για σχέση», «δεν ξέρω πώς συνέβη», «δεν το σχεδίασα», «απλά έτυχε».  Αυτό δηλαδή που λένε είναι ότι εκεί που έκαναν ότι κάνουν κάθε μέρα, εκεί που δεν τους απασχολούσε τίποτα άλλο πέρα από τη δουλίτσα τους, βρέθηκαν ξαφνικά γυμνοί σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου να κάνουν παθιασμένο σεξ σαν να μην υπάρχει αύριο. Απλά έτυχε; Ε, δεν το νομίζω!

Οι σχέσεις (ιδιαίτερα οι απαγορευμένες) δεν «συμβαίνουν», αντίθετα απαιτούν προσεχτικό σχεδιασμό και λήψη αποφάσεων. Συχνά οι επιλογές που κάνουμε και οι οποίες οδηγούν στη σύναψη μιας «απαγορευμένης» σχέσης μπορεί εκ πρώτης όψης να φαίνονται σχετικά αθώες: ένα μεσημεριανό γεύμα με ένα συνάδελφο, μια συνάντηση με ένα παλιό μας φλερτ για να πιούμε ένα ποτό και να πούμε τα νέα μας, αθώες αλλά μακροσκελείς συζητήσεις στο facebook με γνώριμους του αντίθετου φύλου… 

Όλα τα παραπάνω μπορεί φαινομενικά να είναι αθώες συμπτώσεις, στην πραγματικότητά όμως, ένα γεύμα εύκολα μπορεί να ακολουθηθεί από ένα δεύτερο γεύμα και μια μακροσκελής συζήτηση εξίσου εύκολα μπορεί να ακολουθηθεί από μια ακόμα πιο μακροσκελή και ακόμα μία και ούτω καθεξής. Οι συζητήσεις γίνονται όλο και πιο προσωπικές. Και όσο πιο προσωπικές γίνονται οι συζητήσεις, τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες οι δύο «φίλοι» να αρχίσουν να μοιράζονται τα παράπονά τους σχετικά με τον υπάρχοντα σύντροφο τους, ψάχνοντας για ένα καλό λόγο και λίγη υποστήριξη από αυτόν που έχουν απέναντι τους.

Τα άτομα αυτά μπορεί να λένε στον εαυτό τους ότι «απλά είχα ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον» ή «χρειαζόμουν να ακούσω τη γνώμη από ένα άτομο του αντίθετου φύλου», η αλήθεια όμως είναι ότι δεν χρειάζεται κανείς να έχει πτυχίο ψυχολογίας για να καταλάβει ότι αυτό που εννοούν είναι ότι «μου αρέσει να μιλάω μαζί σου, περνάμε καλά, δεν πάμε λίγο και από την κρεβατοκάμαρα;». Όσο και να θέλει κάποιος να πείσει τον εαυτό του ότι οι συζητήσεις και τα ραντεβού αυτά «τυχαίνουν», η αλήθεια είναι ότι όλοι ξέρουν τι είναι αυτό που ξεκινάνε και πού μπορεί να καταλήξει.

Έχουμε βέβαια και το θέμα με το αλκοόλ και τα «δεν ήξερα τι έκανα», «δεν θυμάμαι τίποτα» κλπ. Και ενώ φυσικά η αλήθεια είναι ότι πολλές «λάθος» αποφάσεις μπορεί να παρθούν κάτω από την επήρεια του αλκοόλ, εκτός και αν κάποιος μας ανοίξει το στόμα με το ζόρι και μας αναγκάσει να πιούμε, το να πιούμε ένα ποτό αποτελεί επιλογή. Το να πιούμε δεύτερο είναι μια ακόμα επιλογή. Το να πιούμε μέχρι να μείνουμε αναίσθητοι και να μην ξέρουμε τι και με ποιον το κάνουμε, όσο και αν είναι αλήθεια ότι όταν συμβαίνει είναι πέρα από τις δυνάμεις μας, το να επιτρέψουμε να συμβεί είναι επιλογή.

Όσοι υποστηρίζουν ότι η απιστία που έκαναν απλά έτυχε να συμβεί, δεν λένε απαραίτητα ψέματα, ούτε σημαίνει ότι προσπαθούν με κάποιο τρόπο να δικαιολογηθούν – συχνά πιστεύουν απόλυτα ότι αυτό που λένε είναι αλήθεια. Το πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι το ψέμα αλλά η έλλειψη επίγνωσης του τρόπου που μπορεί οι πράξεις τους, όσο αθώες και αν ήταν φαινομενικά, τους οδήγησαν σε δυσχερείς καταστάσεις. Όποιος έχει απιστήσει και υποστηρίζει ότι αυτό απλά έτυχε θα πρέπει να έχει υπόψην του ότι οι παράλληλες σχέσεις ή το ευκαιριακό σεξ δεν είναι θέμα τύχης. Όπως θέμα τύχης δεν είναι ούτε το να ξεπεραστεί ο πόνος που μπορεί να προκαλέσει στον απατημένο σύντροφο η συμπεριφορά του άπιστου. Ο μόνος τρόπος για να βοηθήσει κάποιος το σύντροφό του να ξεπεράσει τον πόνο που του προκάλεσε η συμπεριφορά του είναι να κοιτάξει μέσα του και να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το «απλά έτυχε» δεν το αγοράζει κανείς. 
Εσάς ποιο θέμα σας απασχολεί; Τι βαραίνει την καθημερινότητά σας; Στείλτε e-mail στο: z.stravopodi@gmail.com