Στον αέρα το αεροδρόμιο της Σητείας

Τις διαδικασίες έκπτωσης από το έργο για την κατασκευή του αεροδρομίου της Σητείας έχει ξεκινήσει το υπουργείο Υποδομών, μετά την διαπίστωση ότι η εταιρεία προσκόμιζε πλαστές εγγυητικές επιστολές για να συνεχίσει το έργο.

Το υπουργείο έχει καταθέσει από τα τέλη Αυγούστου μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών για πλαστή εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης ύψους 405.000 ευρώ που αφορούσε συμπληρωματική σύμβαση αξίας 3,7 εκ. ευρώ για το αεροδρόμιο της Σητείας.

Φαίνεται όμως ότι η δημοσιότητα που πήρε το θέμα δεν πτόησε τον κατεστραμμένο εργολάβο της ΕΡΚΑΤ, ο οποίος με διαφορά μερικών ημερών από την κατάθεση της μαϊμού εγγυητικής για το αεροδρόμιο κατέθεσε και δεύτερη πλαστή εγγυητική για το στοιχειωμένο οδικό έργο στην περιοχή Χαμέζι, που βρίσκεται στην είσοδο της πόλης της Σητείας.

Στο μεταξύ απλήρωτοι εδώ και 10 μήνες είναι οι εργαζόμενοι της ΕΡΚΑΤ και στα δύο έργα.  

Σύμφωνα με πληροφορίες αίτηση ανάληψης εργολαβίας (υποκατάσταση κατά τον τεχνικό όρο) έχει υποβάλλει στο υπουργείο η Ιντρακάτ του ομίλου Κόκκαλη. Ωστόσο στο ΥΠΟΜΕΔΙ επικρατεί προβληματισμός και γίνονται σκέψεις  να γίνει νέα δημοπράτηση για την ολοκλήρωσή του και όχι απευθείας ανάθεση εφόσον επιλεγεί η λύση της Ιντρακάτ.

Αν το υπουργείο προχωρήσει σε νέα δημοπράτηση τότε οι εργασίες του νέου αεροσταθμού της Σητείας θα καθυστερήσουν αρκετούς μήνες, γεγονός που δημιουργεί οργή και αγανάκτηση στους επαγγελματίες αλλά και στους τοπικούς άρχοντες της περιοχής καθώς ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ κ. Μιχάλης Καρχιμάκης διαβεβαίωνε προ μηνών ότι θα ήταν έτοιμο στα μέσα της επόμενης χρονιάς.

Την προηγούμενη εβδομάδα, η Ένωση Ξενοδόχων Σητείας επισκέφτηκε υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου Υποδομών, ζητώντας να πληροφορηθεί για την τύχη του έργου. Από το υπουργείο εξέφρασαν την άποψη ότι το έργο πρέπει να επαναδημοπρατηθεί με στόχο το αεροσταθμός να ολοκληρωθεί σε 1,5 χρόνο και να τεθεί σε λειτουργία στα μέσα του 2012.    

Το υπουργείο ανησυχεί βαθιά και για τα απανωτά κρούσματα πλαστών εγγυητικών που επιβεβαιώνουν την παθογένεια της αγοράς και που επί του παρόντος αντιμετωπίζονται με τον υποχρεωτικό έλεγχο όλων των εγγυητικών.