Κάν΄το όπως ο Μπεν, Darling…

Αλιστερ Ντάρλινγκ (Alistair Darling), υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας. Φλεγματικός, αριστοκράτης, αλλά πρωτίστως ρεαλιστής! Και ως τέτοιος, ο επικεφαλής της βρετανικής οικονομικής πολιτικής δεν δίστασε να αντιγράψει (copy-paste κανονικό!) την πρακτική που ακολούθησε ο διοικητής της αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας Μπεν Μπερνάνκε προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση στην αμερικανική αγορά, μια κρίση που μετακυλίεται και πλέον απειλεί το... «ευ ζην» της βρετανικής οικονομικής, χρηματιστηριακής και κυρίως της τραπεζικής σκηνής!

Ως άλλος... Μπεν, ο μίστερ Ντάρλινγκ ανακοίνωσε ένα σχέδιο ανταλλαγής κρατικών ομολόγων συνολικής αξίας 50 δισ. στερλινών (ή, αν προτιμάτε, 100 δισ. δολαρίων) με τιτλοποιημένα επισφαλή στεγαστικά δάνεια, σαν αυτά που κατά κόρον έχουν χορηγήσει τα προηγούμενα έτη οι βρετανικές εμπορικές τράπεζες, οι οποίες τώρα αναζητούν εναγωνίως χείρα βοηθείας!

Πρόκειται σαφώς για μία ακόμα παρέμβαση της κυβέρνησης, μια παρέμβαση που είχε πάντως προαναγγελθεί από τον ίδιο τον Βρετανό πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν ήδη από την περασμένη Παρασκευή. Ο τελευταίος είχε συναντηθεί με τους επικεφαλής των μεγαλύτερων τραπεζών της χώρας και είχαν συζητήσει τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης - με προφανέστατη λύση τη... δοκιμασμένη στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.

Ο κ. Ντάρλινγκ αναμένεται να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα και να απαιτήσει από τις διοικήσεις των τραπεζών να σεβαστούν μέχρι κεραίας τα προβλεπόμενα από την επονομαζόμενη Επιτροπή της Βασιλείας περί μέτρων για τον έλεγχο της κρίσης και άμεσης ανακοίνωσης του ακριβούς μεγέθους των ζημιών από την αγορά στεγαστικών δανείων.

Σε δεύτερο χρόνο ο κ. Ντάρλινγκ αναμένεται να εξαγγείλει και μια -πρωτοφανή για τα βρετανικά τραπεζικά χρονικά- τροπολογία στο καταστατικό της Τράπεζας της Αγγλίας (ΒοΕ), που θα επιτρέπει στο κεντρικό πιστωτικό ίδρυμα της χώρας να παρεμβαίνει σε περιπτώσεις κατάρρευσης μεγάλων τραπεζικών ιδρυμάτων προκειμένου να σταθεροποιεί την αγορά. Ακριβώς όπως έκανε η FED στην υπόθεση Bear Sterns - JPMorgan.

Το πέτυχε ο Μπεν, γιατί όχι και ο... Αλιστερ;