Οι μικρές τράπεζες είναι πολυέξοδες και ακριβότερες

Οι μικρές τράπεζες έχουν μεγαλύτερα έξοδα, και πιθανότατα, χρεώνουν περισσότερο.  

Ειδικότερα, το μικρότερο μέγεθος των τραπεζών στην Ελλάδα, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ευρωζώνης, δεν τους επιτρέπει να αξιοποιήσουν πληρέστερα τις οικονομίες κλίμακας σε ό, τι αφορά τη διαδικασία της τραπεζικής διαμεσολάβησης, διαπίστωση που ισχύει διεθνώς για τις σχετικώς μικρότερες τράπεζες.

Επιπλέον, στην Ελλάδα, το μέσο ύψος των καταθέσεων και των δανείων ανά πελάτη είναι σχετικά μικρό, γεγονός που επιβαρύνει τις τράπεζες με υψηλότερα λειτουργικά έξοδα, καθώς συνεπάγεται μεγαλύτερο αριθμό τραπεζικών συναλλαγών για ένα περιορισμένο ύψος καταθέσεων ή δανείων.

Οι δυο παραπάνω διαπιστώσεις περιλαμβάνονται σε 100σελιδη μελέτη της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Η μελέτη αναφέρει λεπτομερώς όλα τα στοιχεία από την μετοχική σύνθεση, έως τα μέτρα για τα επισφαλή δάνεια, ακόμα και το εργασιακό κόστος των τραπεζών.

Όπως αναφέρεται αρχικά, το 2009 ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας ανέρχεται σε 13% για τις τράπεζες και 11,8% για τους τραπεζικούς ομίλους.  

Επίσης παρατηρείται  σχετική ανελαστικότητα ορισμένων συστατικών στοιχείων λειτουργικού κόστους των ελληνικών τραπεζών εξαιτίας: (α) της συνεχιζόμενης εκτεταμένης χρήσης μετρητών στις συναλλαγές, αντί της χρήσης ηλεκτρονικών εργαλείων πληρωμών (π.χ. πιστωτικών και χρεωστικών καρτών, μεταφορών πίστωσης και άμεσων χρεώσεων), (β) του μικρού, αν και διαρκώς αυξανόμενου την τελευταία πενταετία, ποσοστού των ηλεκτρονικών συναλλαγών και των συναλλαγών μέσω διαδικτύου ή τηλεφώνου (e-banking, phone-banking) σε αντιδιαστολή με το μεγάλο τμήμα των συναλλαγών που συνεχίζουν να πραγματοποιούνται στο γκισέ των καταστημάτων, και (γ) του γεωγραφικά διάσπαρτου δικτύου καταστημάτων, όπως επιβάλλεται από την ανάγκη εξυπηρέτησης απομακρυσμένων περιοχών ή περιοχών με σχετικά χαμηλή οικονομική δραστηριότητα.