“Tσίμπησαν” τα επιτόκια σε προθεσμιακές και δάνεια

Η άνοδος του  spread των ελληνικών ομολόγων και η συνακόλουθη αύξηση του κόστους δανεισμού του ελληνικού δημοσίου, είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική στενότητα ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών, για πρώτη φορά μετά τη μεγάλη διεθνή κρίση που δημιουργήθηκε εξ αιτίας της κατάρρευσης της Lehman Brothers, το φθινόπωρο του 2008.  

Οι τράπεζες, προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ρευστότητας, πριν γίνει ιδιαίτερα  πιεστικό, περιορίζοντας αφενός τις  χορηγήσεις, η ζήτηση των οποίων ούτως ή άλλως ήταν εξαιρετικά μειωμένη και αφετέρου, προσπαθώντας να αποφύγουν την εκροή καταθέσεων, που εκτιμάται σε αρκετά δισ. ευρώ τους τελευταίους μήνες.  

Την τελευταία  περίοδο, οι κερδοσκοπικές επιθέσεις  κατά της ελληνικής οικονομίας και  η πίεση στην αγορά των ομολόγων, όξυναν τα προβλήματα ρευστότητας, αναγκάζοντας τις τράπεζες να ανασύρουν και πάλι τα εργαλεία των επιτοκίων.  

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την -σχετικά μικρή- άνοδο  των επιτοκίων στις προθεσμιακές καταθέσεις.  

Τις τελευταίες εβδομάδες τα επιτόκια των απλών  προθεσμιακών καταθέσεων ανάλογα με το ποσό και τη διαπραγμάτευση εμφανίζουν αύξηση από 0,30% έως 0,50% κατά μέσο όρο, ενώ  είναι χαρακτηριστικό πως αρκετοί  καταθέτες εκτιμούν ότι θα συνεχίσει  η  ανοδική πορεία γι’ αυτό και ενώ λήγουν οι προθεσμίες των καταθέσεών τους δεν τις ανανεώνουν, περιμένοντας υψηλότερες αποδόσεις τον επόμενο μήνα.  

Παρά τις πιέσεις  ρευστότητας, οι τράπεζες απέφευγαν  μέχρι πρότινος να προχωρήσουν σε αυξήσεις των επιτοκίων των δανείων.  

Ωστόσο, τις δύο  τελευταίες εβδομάδες το spread των δανείων με κυμαινόμενο επιτόκιο που τιμολογείται με βάση το euribor έχει αυξηθεί πάνω από τα επίπεδα του 2,50%. Ετσι τα νέα στεγαστικά δάνεια – όσα ελάχιστα χορηγούνται- ξεκινούν με spread γύρω στο 3% και διαμορφώνουν τελικό επιτόκιο γύρω στο 4,5% -5%.  

Αντίστοιχα, όπως έχει προαναγγείλει το protothema.gr, έχουν αυξηθεί σημαντικά τα spread των επιχειρηματικών δανείων, τα οποία ανάλογα με τον αναλαμβανόμενο κίνδυνο μπορεί να αυξάνονται 1% και παραπάνω κάθε φορά που ζητείται αναχρηματοδότηση ή ρύθμιση.  

Στόχος των  τραπεζών πάντως δεν είναι η αύξηση των επιτοκιακών εσόδων, αλλά η  περιορισμένη επέκταση και κυρίως η  διατήρηση και η αύξηση των  καταθέσεων με το μικρότερο δυνατό κόστος.