Τα σωστά, τα λίγα και τα λάθος...

Βγάζω από ...επικοινωνιακής πλευράς το καπέλο στην κυβέρνηση!

Σε μία ημέρα  κατά την οποία έτσι κι αλλιώς η  οικονομική επικαιρότητα θα ‘έκαιγε’, με φόντο την συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο  για το ελληνικό πρόβλημα, το οικονομικό επιτελείο κατάφερε να βομβαρδίσει τα μέσα ενημέρωσης – και δι΄ αυτών την κοινή γνώμη – με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, την εισοδηματική πολιτική της χρονιάς, την αύξηση του φόρου στα καύσιμα καθώς και με το ασφαλιστικό!

Ακόμη κι αν δεν ήταν επιλογές Αθηνών αλλά Βρυξελών τα μέτρα, σίγουρα κάπου σε κάποιον εγκέφαλο στο Μαξίμου ανήκει αυτή η έμπνευση για overdose σε νέες ρυθμίσεις!

Και βεβαίως η λογική λέει ότι για να θέλουν να μας μπερδέψουν, είμαστε κατά βάση χαμένοι οι περισσότεροι από εμάς...

Για να το δούμε, λοιπόν, στην ουσία του το θέμα.

Είναι σωστά τα μέτρα  σε ό,τι αφορά τον περιορισμό των  αμοιβών στο αντιπαραγωγικό δημόσιο, την καθιέρωση πιο ρεαλιστικής φορολογικής κλίμακας, την φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, των υψηλότερων εισοδημάτων, των off shore, τις αποδείξεις – μερικώς – την τοποθέτηση ταμειακών μηχανών παντού καθώς και την επιβολή ΦΠΑ σε μία σειρά από επαγγελματικές δραστηριότητες.

Είναι λίγα τα μέτρα  για το ασφαλιστικό και τις αποδείξεις! 

Επιτέλους, αντί να κάνουμε  κάθε λίγο και λιγάκι ‘μπαλωματάκια’, μέσω των οποιων ο εκάστοτε υπουργός και η κάθε συντεχνία πετυχαίνει να εξαιρέσει αυτούς που θέλει, γιατί  δεν πάμε σε μία γενική ρύθμιση, όπως αυτή του ΄92 που πήγε όλους τους ασφαλιζόμενους από το ΄93 και μετά στα 65 έτη;

Ας πούμε ξεκάθαρα, “κανείς κάτω από τόσο” να τελειώνουμε! Με λίγες αντικειμενικές εξαιρέσεις, χωρίς φυσικά  υπερβολές του τύπου «μητέρα 45 ετών στη σύνταξη με 17χρονο γιο» ή «ένστολος με μειωμένη συνταξιούχος από τα 43 του»....

Στις δε αποδείξεις, είμαι ευχαριστημένος από την  ιδέα, τείνω όμως να απογοητευθώ από τα ντεσού: γιατί αν εγώ έχω οικογενειακό εισόδημα λ.χ. 100.000 ευρώ τον χρόνο, να μην μπορώ να έχω μεγαλύτερο όφελος εμφανίζοντας αποδείξεις 50.000 ευρώ και να με περιορίζουν στις 30.000 μόνο;

Γιατί να με εμποδίζουν να ξοδέψω περισσότερο και να κινήσω την οικονομία, γιατί να με ενθαρρύνουν να έχω αλισβερίσι με κάποιον φοροφυγά, προκειμένου μία υπηρεσία ή ένα αγαθό να μου κοστίσει λιγότερο;

Και, επιτέλους, γιατί  θα πρέπει να εξαιρούνται των αποδείξεων τα ιδιωτικά σχολεία; Τι είναι, μάγκες οι σχολάρχες να βγάζουν «μαύρα»  λεφτά – μην μου πείτε ότι δεν γνωρίζετε - ή μήπως το Κράτος μου παρέχει, πια, τόσο καλή δημόσια παιδεία που πρέπει να είμαι ...σνομπ καπιταλιστής για να στέλνω τα παιδιά μου σε ιδιωτικό;

Και για το τέλος: είναι  ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ η αύξηση του φόρου  στα καύσιμα! ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ που μπορεί να γίνει!

Διότι για μία επιδιωκόμενη είσπραξη περί το 1 δισεκατομμύριο ευρώ – που θα είναι μικρότερη, εν τέλει, αφού οι πολίτες θα περιορίσουν, λόγω ακρίβειας, την κατανάλωση – καταδικάζεται  σε πληθωριστικές πιέσεις μία  κοινωνία (ό,τι μεταφέρεται προφανώς θα ακριβύνει) μέσα σε μία οικονομία που θα συνεχίσει, αντίθετα με τις άλλες ευρωπαϊκές να παραμείνει σε ύφεση.

Κοινώς, η ανάπτυξη θα αργήσει ακόμη περισσότερο  να έλθει.

Και, βεβαίως, λάθος  το ότι όχι μόνο ο κ. Παπανδρέου δεν μας είχε προϊδεάσει για το τι μέλλει γενέσθαι, αλλά περίπου μας  είχε δώσει την εντύπωση ότι θα ζήσουμε στον Παράδεισο άμα τη αναλήψει της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ!

Πώς είπατε; Δεν ήξερε  τα χάλια; Το διοικείν εστί προβλέπειν, φίλτατοι...