Πού οδεύομεν;

Αυτό αναρρωτιώνται οι πανέλληνες. Και ακούω διάφορα:

-  «Θα γυρίσουμε στην Κατοχή, στη δραχμή και στα πολλά μηδενικά;» ρωτούν οι εξηντάρηδες που έχουν να θυμούνται...

-   «Καλύτερα να βγούμε από την ευρωζώνη και θα λύσουμε μόνοι μας όλα τα προβλήματα» λένε κάποιοι μπαϊλντισμένοι σαραντάρηδες.

-    «Τι θα πει έλλειμμα και χρέος;» ρωτούν απορημένοι τριαντάρηδες που ανδρώθηκαν στην εποχή του ευρώ και τους είναι άγνωστη η λέξη «υποτίμηση του νομίσματος».

Χαίρομαι πρέπει να ομολογήσω για αυτό. Έτοιμες απαντήσεις δεν υπάρχουν –εδώ τσακώνονται ολόκληρα νόμπελ οικονομίας για τα χάλια μας και για το μέλλον του τόπου και εγώ θα έχω απαντήσεις;

Επιτέλους όμως, φαίνεται σαν να σταματήσαμε λίγο να τρέχουμε και να κοιταχτήκαμε για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, ποιοι είμαστε, πώς και γιατί μπλέξαμε τόσο άσχημα.

«Ελληναράδες» βέβαια πάντα υπάρχουν και τα ρίχνουν όλα στους άλλους: φταίνε οι πολιτικοί που τα κάνανε, φταίνε οι Βρυξέλλες που τα ήξεραν όλα και δεν έκαναν τίποτα, φταίνε οι κερδοσκόποι που μας ξεζουμίζουν.

Μόνο εμείς δεν φταίμε. Και ας ψηφίζουμε, και ας αβαντάρουμε, και ας φερόμαστε όπως φερόμαστε...

Όταν παίζουμε πχ  ΠΡΟ-ΠΟ ή ΣΤΟΙΧΗΜΑ και βλέπουμε πως μια ομάδα έχει τα χάλια της (πχ ανύπαρκτη διοίκηση, τραυματισμούς, αλλαγές προπονητή) πάμε και στοιχηματίζουμε πως θα χάσει, για να κερδίσουμε λεφτά. Δεν λυπόμαστε που κάποιος θα φύγει κλωτσηδόν από την ομάδα και θα μείνει άνεργος. Αυτό δεν κάνουν και οι «κερδοσκόποι» με το «κουτσό άλογο» που λέγεται Ελλάδα;