Ζαν Κλοντ Μπιβέρ, ο άρχοντας των ρολογιών

Πέρα από την περίφημη ουδετερότητά της, τις διάσημες σοκολάτες και τα εξίσου διάσημα τυριά της, η Ελβετία είναι γνωστή και για τα υψηλών προδιαγραφών ρολόγια της. Όμως, όπως όλα τα είδη πολυτελείας, έτσι και τα ελβτετικά ρολόγια δεν έχουν μείνει ανεπηρέαστα από την κρίση που πλήττει τις διεθνείς αγορές.

Εν μέσω κρίσης όμως υπάρχει ένα όνομα που εμπνέει εμπιστοσύνη στους δύσκολους αυτούς καιρούς. Και είναι εκείνο του μεσιέ Ζαν Κλοντ Μπιβέρ.

Το χαρακτηριστικό εκείνο που έχει κάνει περιζήτητο τον περί ου ο λόγος μάνατζερ στην ωρολογοποιία της Ελβετίας είναι το ότι από όποια εταιρεία και αν έχει περάσει στο διάβα της καριέρας του, πάντα αφήνει πίσω του ανεβασμένα νούμερα και ικανοποιημένα στελέχη.

Το ενδιαφέρον του για τα ρολόγια εκδηλώθηκε από πολύ νεαρή ηλικία, όταν μετά τις σπουδές του στη Λωζάνη, επέστρεψε στην Βαλέ ντε Ζου. Τότε είχε την τύχη να μαθητεύσει για έναν χρόνο στην «Audemars Piguet», όπου και εντρύφησε σε κάθε στάδιο κατασκευής ενός ρολογιού από τον σχεδιασμό μέχρι το marketing. Οι γνώσεις αυτές υπήρξαν καταλυτικές για τη μετέπειτα εντυπωσιακή πορεία του.  

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η «Hublot», μια εταιρεία την οποία διευθύνει από το 2004. Οι πωλήσεις της εταιρείας μειώθηκαν αυτή τη χρονιά μόνο κατά 15%, γεγονός που αποτελεί πραγματικό άθλο, εάν σκεφτεί κανείς ότι συνολικά η βιομηχανία κατασκευής ρολογιών πολυτελείας στην Ελβετία παρουσίασε κάμψη 30%. Από την άλλη, μεταξύ 2004 – 2007 οι πωλήσεις της «Hublot» είχαν πενταπλασιαστεί, γεγονός - ρεκόρ που φυσικά τράβηξε την προσοχή της «LVMH», του πολυεθνικού ομίλου ειδών πολυτελείας Louis Vuitton Moet Hennessy δηλαδή,  στα χέρια του οποίου κατέληξε.   

Η επιτυχία της «Hublot» οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στους διοικητικούς ελιγμούς και την προνοητικότητα του μεσιέ Μπιβέρ. Ο οποίος φρόντιζε να περιορίζει τα αποθέματα όταν η επιχείρηση άνθιζε, παραδίδοντας, για παράδειγμα, επτά ρολόγια, όταν υπήρχαν παραγγελίες για δέκα. Οι κοσμηματοπώλες πληρώνουν μετρητά για απόθεμα, οπότε φάνταζε ανόητο να μην πουλάει κανείς όσα περισσότερα ρολόγια μπορούσε. Για τον κύριο Μπιβέρ, ωστόσο, πρόκειται για μια στοιχειώδη στρατηγική, που έχει να κάνει με την αποκλειστικότητα την οποία αναζητούν οι πελάτες. «Επιθυμούμε αυτό που δεν μπορεί να βρούμε εύκολα», συνηθίζει να λέει χαμογελώντας.  

Η τακτική αυτή βοήθησε την «Hublot» να θωρακιστεί απέναντι στην κρίση με δύο τρόπους. Οι έμποροι που προσπαθούσαν να περιορίσουν τα έξοδά τους δούλεψαν με τα αποθέματα που είχαν από άλλες εταιρείες ρολογιών, αλλά συνέχισαν να αγοράζουν από την «Hublot» καθώς από την αρχή δεν είχαν αρκετά κομμάτια. Παράλληλα δεν μείωσαν τις τιμές της «Hublot» όπως έκαναν με ανταγωνιστές της, γεγονός που συνετέλεσε στην διατήρηση του πολυτελούς και αποκλειστικού image της εταιρείας.

Ο κύριος Μπιβέρ έχει τελειοποιήσει την τακτική αυτή ήδη από το 1981, όταν μαζί με έναν φίλο του αγόρασαν τα δικαιώματα του ονόματος «Blancpain», ό,τι δηλαδή είχε απομενεί από τη θρυλική εταιρεία που κάποτε εφοδίαζε τους δύτες του αμερικανικού ναυτικού με ρολόγια και η οποία είχε χρεοκοπήσει από τη δεκαετία του ’70.

Με αυτό το ιστορικό υλικό έχτισε τον δικό του μύθο: του ανθρώπου που ξέρει να σώζει θρυλικές ωρολογοποιίες από την καταστροφή. Όπως έκανε και με το ιστορικό αλλά προβληματικό brand της «Swatch», την «Omega».

Αγόρασε την παλαιότερη ωρολογοποιία της Ελβετίας

Ο Ζαν Κλοντ Μπιβέρ  προχώρησε στην αγορά της Blancpain επειδή τον γοήτευσε το γεγονός ότι επρόκειτο για την παλαιότερη ωρολογοποιία της Ελβετίας, η οποία έμεινε πίσω τεχνολογικά μη κατασκευάζοντας ρολόγια quartz με μπαταρίες.  Αποφάσισε, μάλιστα, να μετατρέψει αυτόν ακριβώς τον αναχρονισμό σε προτέρημα. Την εποχή εκείνη η ελβετική ωρολογοποιία βρισκόταν ήδη σε κρίση, καθώς αδυνατούσε να ανταγωνιστεί τους τεχνολογικά προηγμένους και φθηνότερους ανταγωνιστές της από την Ασία.

Το νέο σλόγκαν λοιπόν της εταιρείας ήταν: «Από το 1735 δεν έχει υπάρξει ηλεκτρονικό ρολόϊ «Blancpain. Και δεν θα υπάρξει ποτέ». Η κίνηση αυτή άλλαξε τα δεδομένα. Πέρυσι το 70% των εξαγωγών σε ελβετικά ρολόγια ήταν μηχανικά και όχι ηλεκτρονικά. Μία δεκαετία αφότου ο μεσιέ Μπιβέρ «ανέστησε» την «Blancpair», την πούλησε αντί 43 εκατομμυρίων δολαρίων στην «Swatch Group».

Η νέα πρόκληση με την οποία ήρθε αντιμέτωπος ο κ. Μπιβέρ στη συνέχεια ήταν η εξυγίανση της «Omega», της θρυλικής αλλά παραπαίουσας φίρμας του ομίλου της «Swatch». Αν και η «Omega» είχε κατασκευάσει το πρώτο ρολόϊ που βρέθηκε στο Φεγγάρι, μέχρι τη δεκαετία του ’80 είχε χάσει πλέον την αίγλη της. Το νέο αφεντικό έθεσε σε εφαρμογή διάφορες τεχνικές οι οποίες σήμερα θεωρούνται κλασικές στον χώρο του marketing. Κάποιες από αυτές ήταν η εμφάνιση προϊόντων σε δημοφιλείς ταινίες όπως του «James Bond» και η χορηγία διασημοτήτων. Τα αποτελέσματα δεν άργησαν και αυτή τη φορά να φανούν. Υπό την καθοδήγησή του οι πωλήσεις της «Omega» σχεδόν τριπλασιάστηκαν.

Who is Who

# Ο Ζαν Κλοντ Μπιβέρ γεννήθηκε στο Λουξεμβούργο στις 20 Σεπτεμβρίου 1949

# Η οικογένειά του μετακόμισε στην πόλη Βαλέ ντε Ζου της Ελβετίας όταν ο μικρός Ζαν Κλοντ μόλις είχε γιορτάσει τα 10^α γενέθλιά του

# Το 1975 ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Λωζάνη και επιστρέφει στην Βαλέ ντε Ζου

# Το 1979 εργάζεται ως εκπαιδευόμενος στην εταιρεία ρολογιών «Audemars Piguet»

# Την επόμενη χρονιά προστίθεται στο δυναμικό της «Omega», όπου εργάζεται ο αδελφός του και ένας φίλος του

# Στα τέλη του 1982 επιστρέφει στην Βαλέ ντε Ζου και αγοράζει την παλαιότερη φίρμα ρολογιών στον κόσμο, την «Blancpain»

# Το 1992 πουλάει την εταιρεία στον Χάγιεκ και την «Swatch», αλλα παραμένει διευθύνων σύμβουλος της «Blancpain» μέχρι το 2002

# Το 2004 αναλαμβάνει τα ηνία της «Hublot»

# Τον Απρίλιο του 2008 η «Hublot» περνάει στον έλεγχο του κολοσσού «LVMH».