Πιέζουν οι τράπεζες για τα χρέη

Δεν αρέσει στις τράπεζες , όπως αναμενόταν άλλωστε, το σχέδιο νόμου (βλ. εδώ http://www.opengov.gr/ypoan/)  που έχει παρουσιάσει προς διαβούλευση η κ. Λούκα Κατσέλη και το οποίο αφορά την ανακούφιση των δανειοληπτών με συγκεκριμένες ρυθμίσεις.

Η Ελληνική Ενωση Τραπεζών (ΕΕΤ) θεωρεί ότι είναι αναγκαίες 12 τροποποιήσεις σε ρυθμίσεις του σχεδίου, οι οποίες κινούνται προς τη δημιουργία αντικινήτρων για τους καταναλωτές που θα επιδιώξουν να εκμεταλλευθούν καταχρηστικά τον νόμο.

Οι βασικότερες  αλλαγές που επιδιώκουν οι τράπεζες αφορούν τον διπλασιασμό στο 20% επί των συνολικών ανεξόφλητων  ποσών του ελάχιστου ποσοστού των ρυθμιζόμενων οφειλών καθώς  και την τήρηση των δεδομένων  ασυνεπών πιστοληπτικών συμπεριφορών επί μία δεκαετία σε βάσεις οικονομικής  συμπεριφοράς, όπως αυτή που τηρεί  η Τειρεσίας ΑΕ.  
 
Μάλιστα οι τράπεζες εκτιμούν ότι το νομοσχέδιο θα πρέπει να υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) καθώς «τίθεται θέμα σταθερότητας του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος»!  
 
Οι τραπεζίτες σημειώνουν ότι θα πρέπει να προσδιοριστεί η έννοια της οριστικής μόνιμης, μη δόλιας, αδυναμίας που αποτελεί προϋπόθεση για την υπαγωγή φυσικού προσώπου στο πεδίο εφαρμογής του νόμου, προσθέτοντας ότι πρέπει να απαλειφθούν οι έννοιες «περιορισμένη σε έκταση επαγγελματική δραστηριότητα» και «επαπειλούμενη αδυναμία», οι οποίες σύμφωνα με την ΕΕΤ είναι δύσκολο να προσδιορισθούν.

Αντ΄ αυτών προτείνεται ο ορισμός συγκεκριμένων ενδεικτικών κριτηρίων, βάσει των οποίων θα μπορεί ένας ιδιώτης να πτωχεύσει.  
 
Επιπλέον προκειμένου να αποφευχθεί καταστρατήγηση του νόμου, οι τράπεζες σημειώνουν ότι δεν πρέπει να υπάγονται στον νόμο περιπτώσεις δανείων που χορηγήθηκαν εντός ενός εύλογου διαστήματος, το οποίο δεν μπορεί να είναι μικρότερο των 12 μηνών, που προηγείται του χρονικού σημείου όπου ο οφειλέτης εκδηλώνει την πρόθεσή του να πτωχεύσει.

Ακόμη, ζητείται να οριστεί χρονικό διάστημα πριν από την πάροδο του οποίου ο οφειλέτης δεν θα μπορεί να υποβάλλει νέα αίτηση ρύθμισης οφειλών, σε περίπτωση απόρριψης της προγενέστερης, λόγω καταχρηστικής υποβολής της ή παραβίασης των υποχρεώσεών του.  
 
Από την άλλη προτείνεται να καθοριστεί ως αρμόδιο δικαστήριο αντί του Ειρηνοδικείου, στην περιφέρεια του οποίου ο οφειλέτης έχει την κύρια κατοικία του, το Πολυμελές Πρωτοδικείο, το οποίο διαθέτει σύμφωνα με τις τράπεζες την εμπειρία εφαρμογής του πτωχευτικού κώδικα για τους εμπόρους.

Ως προς την προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού η ΕΕΤ θεωρεί ότι θα πρέπει να υπάρχουν ελάχιστες προϋποθέσεις που να πληρούν οι φορείς οι οποίοι χορηγούν σχετικές βεβαιώσεις αποτυχίας του. Εξάλλου οι τράπεζες επιθυμούν σε περίπτωση κατά την οποία δεν ευοδωθεί τελικά η απαλλαγή του καταναλωτή από τα χρέη του, αυτά να εκτοκίζονται αναδρομικά.  
 
Τέλος, οι τράπεζες προτείνουν ο οφειλέτης να καταβάλλει κάθε μήνα ορισμένο ποσό για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών του, το οποίο ορίζεται ότι θα διαρκεί από τρία έως πέντε έτη. Βάσει της ρύθμισης αυτής θα μπορεί το δικαστήριο να μειώσει ή να παρατείνει το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι.