Ράνταλ Στιούι: ο βασιλιάς του …λίπους και της «πράσινης ενέργειας»

Η πρακτική της μετατροπής ζωικών υποπροϊόντων σε σαπούνι, κερί και άλλα αγαθά υπήρχε από την αρχαιότητα, με πρώτους διδάξαντες τους Ρωμαίους και τους Φοίνικες. Πώς όμως αυτή η αρχαία γνώση μπορεί να μετεξελιχθεί σε κερδοφόρα επιχείρηση σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον - και μάλιστα να απαντά και στις απαιτήσεις των καιρών για εναλλακτικές πηγές ενέργειας και πράσινη ανάπτυξη; Την απάντηση φαίνεται να έχει η εταιρεία «Darling International», η οποία στηρίχτηκε σε αυτήν ακριβώς την πρακτική, την οποία ανήγαγε σε μια ιδιαίτερα κερδοφόρα επιστήμη.

Ο κ. Ράνταλ Στιούι, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας από το 2003, εισήγαγε την «Darling» στο Χρηματιστήριο και ύστερα από έξι χρόνια συνεχών εξαγορών τη μετέτρεψε στη μεγαλύτερη εταιρεία ανακύκλωσης μετατροπής ζωικών υπολειμμάτων και υπηρεσιών εστίασης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με βάση το Ιρβινγκ του Τέξας, η εταιρεία διατηρεί σήμερα ένα εκτεταμένο δίκτυο εργοστασίων και υπηρεσιών σε όλη τη χώρα, ενώ η χρηματιστηριακή της αξία ανέρχεται σε 987,96 εκατ. δολάρια.

Η οικογένεια Ντάρλινγκ άρχισε να ασχολείται με τις επιχειρήσεις το 1882 και υπήρξε πρωτοπόρος στην εκμετάλλευση ζωικών υποπροϊόντων. Ο μίστερ Στούι διατήρησε την κύρια πρακτική της εταιρείας, αλλά διεύρυνε τις δραστηριότητές της στην ανακύκλωση υποπροϊόντων της βιομηχανίας εστίασης. Με άλλα λόγια, ξεκίνησε τη συλλογή μαγειρικού λίπους και λαδιού που περίσσευε στα εστιατόρια, καθώς και τη συλλογή υπολειμμάτων από βοδινό, χοιρινό και πουλερικά. Σήμερα συνεργάζεται για τον σκοπό αυτό με 116.000 εστιατόρια -εκ των οποίων το 10% είναι «McDonalds»- και σφαγίων σε όλη τη χώρα.

Δουλειά της «Darling» είναι να ανακυκλώνει το 100% του μαγειρικού λαδιού που συλλέγει και να εξοπλίζει τα εστιατόρια με προγράμματα συλλογής λίπους. Παράλληλα μετατρέπει τα υπόλοιπα υλικά όπως το λίπος και το κουφάρι των ζώων σε χρήσιμα προϊόντα όπως κερί, βάση για ζωοτροφές και δέρμα.

Μακάβρια και αηδιαστική, πλην όμως εξαιρετικά επικερδής επιχείρηση. Η ομάδα έρευνας της εταιρείας συνεργάζεται με κυβερνήσεις, διάφορες βιομηχανίες και πανεπιστήμια ώστε να βρει νέες καινοτόμες χρήσεις για τα προϊόντα της, τα οποία πωλούνται τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο εξωτερικό. Κάποιοι από τους πελάτες της ανήκουν για παράδειγμα στη αγροτική βιομηχανία, στην παραγωγή δερμάτινων ειδών, στην ελαιο-χημική βιομηχανία και τελευταία στην παραγωγή βιο-ντίζελ.

Τα νούμερα δικαιώνουν τη στρατηγική του κ. Στιούι. Οι πωλήσεις της 127 ετών εταιρείας εκτινάχτηκαν κατά 25% μέσα στον τελευταίο χρόνο, με τα κέρδη της να ανέρχονται σε 55 εκατ. δολάρια, ενώ κατέλαβε τη 13η θέση στη λίστα με τις πλέον αναπτυσσόμενες εταιρείες για το 2009.

Μέχρι βέβαια να λειτουργήσει το εργοστάσιο των βιοκαυσίμων από ζωικό λίπος, ο δρόμος για την «Darling» διαγράφεται μακρύς και δύσκολος. Η εταιρεία δεν αποκλείεται να έρθει αντιμέτωπη με την έλλειψη πρώτων υλών, καθώς Αμερικανοί και Ασιάτες τρώνε όλο και λιγότερο κόκκινο κρέας, ενώ έχουν περιορίσει και τις επισκέψεις στα εστιατόρια. Με την κατανάλωση να έχει συρρικνωθεί, οι πωλήσεις της «Darling» είναι πιθανό να μειωθούν. Τα καλά νέα είναι ότι είτε έτσι είτε αλλιώς, τα εστιατόρια και τα σφαγεία θα συνεχίσουν να ξεφορτώνονται τα περισσευούμενα λίπη και τα... κουφάρια. Η «Darling» θα είναι φυσικά εκεί για να τα συλλέξει και να τα εκμεταλλευτεί.

Θα παράγει βιοντίζελ από ζωικά λίπη

Το νέο εγχείρημα του κ. Ράνταλ Στιούι όμως συνίσταται στην κατάκτηση μίας πιθανής νέας αγοράς: των ανανεώσιμων καυσίμων. Ο βιομηχανικός γίγαντας «Honeywell» πλησίασε την «Darling» πριν από δύο χρόνια προτείνοντας να της παραχωρήσει τεχνογνωσία για την παρασκευή «πράσινου ντίζελ» από ζωικά λίπη. Η συνεργασία ωστόσο δεν ευοδώθηκε.

Επί 30 χρόνια το λεγόμενο βιο-diesel παράγεται από τη μίξη φυτικών ελαίων και ντίζελ. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ωστόσο, το νέο καύσιμο στόμωνε τις μηχανές και δεν είχε καλή απόδοση σε κρύο νερό. Ετσι οι επιστήμονες αναζητούσαν εδώ και καιρό μια πιο αποδοτική φόρμουλα χρησιμοποιώντας ζωικό λίπος.

Ο κ. Στιούι δυσκολεύτηκε εξαιρετικά να βρει έναν συνέταιρο από την πετρελαιοβιομηχανία πρόθυμο να συνεισφέρει σε κεφάλαιο και τεχνογνωσία. Ο λόγος ήταν το υψηλό κόστος για την κατασκευή ενός διυλιστηρίου πράσινου ντίζελ σε σύγκριση με το συνηθισμένο βιο-ντίζελ.

Σήμερα, ωστόσο, τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών διαθέτει δάνεια καλύπτοντας μέχρι και το 80% του κόστους για την κατασκευή ενός ανάλογου διυλιστηρίου. Ετσι, η «Darling» ανακοίνωσε πρόσφατα τη συνεργασία της με τη «Valero Group» για την κατασκευή ενός εργοστασίου πράσινου ντίζελ στη Λουιζιάνα αξίας 270 εκατ. δολαρίων.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του μίστερ Στιούι, ένα εργοστάσιο 135 εκατ. γαλονιών αναμένεται να αποκομίζει κέρδος περίπου 90 εκατ. δολαρίων τον χρόνο και να έχει πωλήσεις της τάξης των 500 έως 600 εκατ. δολαρίων. 

Who is who

# To 1882 η οικογένεια Darling μπαίνει στον κόσμο των επιχειρήσεων

# Η «Darling International» εγκαθιστά τα κεντρικά της γραφεία στο Ιρβινγκ του Τέξας

# Η επιχείρηση σταδιακά θέτει ιδρύει εργοστάσια σχεδόν σε όλες τις Πολιτείες των ΗΠΑ

# Αυτό που «παράγει» είναι να συνδυάζει τη μετατροπή υλών και τις υπηρεσίες σε επιχειρήσεις εστίασης

# Η εταιρεία διαθέτει ένα Εθνικό Κέντρο Υπηρεσιών, το οποίο προσφέρει λύσεις σε εθνικό επίπεδο από τον περασμένο Ιούλιο

# Η «Darling International» είναι η πρώτη εταιρεία του είδους της που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο

# Η εταιρεία εξάγει το 30% των προϊόντων της

# Ο κ. Στιούι είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος από το 2003 (είχε διατελέσει αντιπρόεδρος και στη συνέχεια πρόεδρος της «ConAgra Foods Inc.» από το 1996 ως το 2002). Υπήρξε πρόεδρος της «Gilroy Foods», ενώ εργάστηκε για δώδεκα χρόνια σε διάφορα διοικητικά πόστα στην «Cargill Inc.»