Τράπεζες: Δυσαρέσκεια για την αιφνίδια αναστολή των πλειστηριασμών

Αιφνιδιάστηκαν και δυσαρεστήθηκαν οι τραπεζίτες από την πρώτη μετά τις διακοπές συνάντησή τους με τον υποπυργό Οικονομίας Γιάννη Παπαθανασίου, με τη νέα ρύθμιση που προωθεί για την αναστολή των πλειστηριασμών.

Σύμφωνα με πληροφορίες το νέο μέτρο περιορισμού των πλειστηριασμών αφορά περίπου 40.000 υποθέσεις το χρόνο στο σύνολο της αγοράς, ενώ επεκτείνεται το μέτρο της αναστολής και πέραν της πρώτης κατοικίας, καθώς αφορά όχι μόνον ιδιώτες αλλά και επιχειρήσεις στην πλειοψηφία τους μικρού και μεσαίου μεγέθους.

Η ρύθμιση με βάση το ποσό των 200.000 ευρώ επεκτείνεται στην «προστασία» από εκποιήσεις των δεύτερων και εξοχικών  κατοικιών ιδιωτών, κινητή περιουσία π.χ. αυτοκίνητα, ή την επαγγελματική στέγη μικρομεσαίων και επαγγελματιών.

Σύμφωνα με τις αποφάσεις του υπουργείου, η εφαρμογή της αναστολή των πλειστηριασμών αφορά τις επισπεύδουσες τράπεζες και σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες δεν περιλαμβάνει τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο επισπεύδων είναι ιδιώτης.

Πέραν του αιφνιδιασμού που προκάλεσε η ανακοίνωση του νέου μέτρου –οι τραπεζίτες δεν είχαν καμμία ενημέρωση εκ των προτέρων δεδομένου οτι στην ατζέντα της συνάντησης το θέμα ήταν οι μεταχρονολογημένες επιταγές- δημιουργήθηκε έντονη δυσαρέσκεια διότι η απόφαση αυτή στερεί από τις τράπεζες ένα ισχυρό μέσο πίεσης και εκφοβισμού των ασυνεπτών πελατών τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.

Μέχρι τώρα ο πλειστηριασμός ήταν το ισχυρότερο και αποτελεσματικότερο μέσο πίεσης που διέθετε η τραπεζική αγορά για να περιορίσει κατά το δυνατόν τις συνεχώς αυξανόμενες επισφάλειες.

Οπως παραδέχονται στις τράπεζες, η εντολή προγράμματος πλειστηριασμού από τα αρμόδια δικαστήρια, δημιουργούσε εύλογο φόβο στους δανειολήπτες οι οποίοι προσπαθούσαν πάση θυσία να προλάβουν την εκποίηση της περιουσίας τους. Είναι χαρακτηριστικό οτι από τις υποθέσεις που έπαιρναν τη δικαστική οδό, το 1/3 ή και λιγότερο κατέληγε τελικά σε πλειστηριασμό και εκποίηση ακίνητης συνήθως περιουσίας.

Τα 2/3 των περιπτώσεων φρόντιζε να καλύπτει τις υποχρεώσεις, έστω και με τη μορφή ρύθμισης οφειλών ή αναχρηματοδοτήσεων στις περιπτώσεις των επιχειρηματικών και επαγγελματικών δανείων.

Στις τράπεζες φοβούνται οτι η εφαρμογή του νέου μέτρου, θα οξύνει το συνεχώς διογκούμενο πρόβλημα των επισφαλειών, που αποτελεί και το μεγαλύτερο πρόβλημα στην καρδιά του συστήματος, το οποίο υποχρεούται συνεχώς να δεσμεύει αφενώς υπέρογκα κεφάλαια για προβλέψεις και αφετέρου περιορίζει τις δυνατότητες ικανοποιητικής πιστωτικής επέκτασης και ανάπτυξης νέων εργασιών.