Πυρομανής πυροσβέστης το ΔΝΤ στην Ελλάδα, λέει ο Ματιέ Πιγκάς

Το ΔΝΤ έπαιξε τον ρόλο πυρομανή πυροσβέστη στην Ελλάδα, επισήμανε ο Γάλλος Τραπεζίτης της Lazard κ. Ματιέ Πιγκάς σε συζήτηση που διοργάνωσε η Eurobank στο Μέγαρο Μουσικής.

Αναλυτικά, όπως τόνισε «η κρίση που βιώνουμε δεν είναι ελληνική κρίση, αλλά κρίση ευρωπαϊκή, μια κρίση του μοντέλου ανάπτυξης. Η συρρίκνωση του ΑΕΠ στην Ελλάδα από το 2007 έως το 2012 ήταν 25%, ποσοστό τεράστιο και τρομακτικό. Η αντίστοιχη μείωση του ΑΕΠ στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’30 ήταν 24%. Τα ποσοστά παραπέμπουν επομένως στη Μεγάλη Ύφεση. Το αναπτυξιακό μοντέλο έχει διαρραγεί για μεγάλο βάθος χρόνου, το κοινωνικό μοντέλο επίσης. Πρόκειται, λοιπόν, για συνολική κρίση: χρηματοπιστωτική, οικονομική και κοινωνική, που οδηγεί σε κρίση πολιτική και άνοδο των άκρων. (…) Τα τελευταία 15 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες τα 2/3 της συνολικής ανάπτυξης τα έχει καρπωθεί το 1% του πληθυσμού! (…) Απέναντι στην κρίση, η Ευρώπη άργησε να απαντήσει και απάντησε με κινήσεις ανεπαρκείς, βασισμένες σε λάθος διάγνωση. Στην περίπτωση της Ελλάδας θεωρούσαν ότι ήταν μια κρίση ρευστότητας, δεν είδαν ότι επρόκειτο για κρίση φερεγγυότητας.(…) Η πολιτική της λιτότητας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας υπήρξε ανόητη και εγκληματική. Ισοδυναμεί με κοινωνική σφαγή και κοινωνική βαρβαρότητα, χωρίς κανένα οικονομικό αποτέλεσμα. Πρόκειται για πολιτική επιλογή εξαιρετικά υψηλού κινδύνου, που οδηγεί στην κατάρρευση του ΑΕΠ και την άνοδο των εξτρεμιστών. (…) Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ελλάδα έπαιξε το ρόλο του πυρομανή πυροσβέστη. (…) Χρειαζόμαστε μια ευρωπαϊκή επανάσταση. Κατανοώ όσους αναρωτιούνται «αξίζει τον κόπο;», «αξίζουν όσα υποφέρουμε για να μείνουμε στο ευρώ;». Η απάντηση είναι «ναι», αλλά σε άλλη Ευρώπη και σε ένα άλλο ευρώ. (…) Εάν αποχωρούσε η Ελλάδα από την ευρωζώνη η μετάδοση θα ήταν άμεση, θα οδηγούσε αμέσως στο τέλος της ζώνης του ευρώ. Ο πραγματικός πατριωτισμός είναι ο ευρωπαϊκός πατριωτισμός. Πρέπει να δώσουμε τη μάχη κατά των άκρων. (…) Είναι ανάγκη να προχωρήσουμε στην αμοιβαιοποίηση του χρέους. (…) Με εντυπωσιάζει το πώς η Ευρώπη επιτρέπει στις αγορές να ποντάρουν στη μια χώρα σε βάρος της άλλης».