Τα ανοικτά μέτωπα στον τραπεζικό κλάδο

Το υπουργικό συμβούλιο που συνεδριάζει σήμερα στις 3 το μεσημέρι θα εγκρίνει τη νέα δανειακή σύμβαση με τον EFSF και θα κυρώσει το νέο Δημοσιονομικό Σύμφωνο. Με την έγκριση της δανειακής σύμβασης ξεκινά ένας νέος αγώνας δρόμου με ανοικτά πολλά και σοβαρά θέματα, μεταξύ των οποίων και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μετά το κούρεμα του 53,5% των ομολόγων που κατείχαν. Δεδομένου του εξαιρετικά σφιχτού χρονοδιαγράμματος, για τις τράπεζες ξεκινά η δυσκολότερη περίοδος των τελευταίων δεκαετιών. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα για να αποκαταστήσει τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας οι οποίοι κυριολεκτικά γκρεμίστηκαν με την υλοποίηση του PSI+ θα χρειαστεί μαζί με τα κεφάλαια που προκύπτουν από τον έλεγχο της Black Rock, περί τα 25-30 δις ευρώ, το 75% - 80% των οποίων θα καλύψει πιθανότατα το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν έχει καν οριστικοποιηθεί το πλαίσιο βάσει του οποίου θα γίνει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά και θα προσδιοριστεί όχι μόνον ο ιδιωτικός ή μη χαρακτήρας τους σε βάθος πενταετίας αλλά και η διατήρηση ελέγχου του συστήματος σε ελληνικά χέρια.

Όπως έχει γίνει γνωστό μέχρι στιγμής, οι παλαιοί μέτοχοι των τραπεζών θα πρέπει να συνεισφέρουν τουλάχιστον το 10% των απαιτούμενων κεφαλαίων, το συνολικό ύψος των οποίων θα ανακοινωθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος στις 19 -20 Μαρτίου, ενώ στα μέσα Απριλίου, η κάθε τράπεζα οφείλει να έχει ολοκληρώσει το capital plan, δηλαδή το σχέδιο βάσει του οποίου θα προσδιοριστούν οι κεφαλαιακές ανάγκες και το σχέδιο κάλυψής τους, είτε μέσω αυξήσεων κεφαλαίων, ή με την είσοδο νέων επενδυτών, είτε μέσω πώλησης περιουσιακών στοιχείων

Στη συνέχεια οι τράπεζες θα καταθέσουν τις αιτήσεις τους στο ΤΧΣ ζητώντας τη συνδρομή του με νέα κεφάλαια. Με το ύψος των ζημιών που έχουν υποστεί οι τράπεζες λόγω του PSI, είναι βέβαιο ότι όλες θα χρειαστεί να προσφύγουν στο ΤΧΣ. Τέλος με την καταβολή των νέων κεφαλαίων θα ξεκινήσει πρόγραμμα αναδιάρθρωσης με στόχο την ανάκτηση της δυναμικής του συστήματος, που έχει χρονικό περιθώριο μιας πενταετίας για να επιστρέψει τα κεφάλαια και να ανακτηθεί ο έλεγχός τους από τους ιδιώτες μετόχους τους.

Για να επιτευχθεί αυτό, είναι κρίσιμο το πλάνο και οι όροι ανακεφαλαιοποίησης, τα κίνητρα που θα δοθούν στους μετόχους και η δυνατότητα ανάκτησης του ελέγχου των τραπεζών στο τέλος της περιόδου.

Μεσούντος του θέρους, οι τράπεζες θα μπουν στον πυρετό των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου που θα πραγματοποιηθούν το διάστημα Ιουνίου – Αυγούστου, ώστε το Φθινόπωρο να υπάρχει σαφής εικόνα για τις προοπτικές και την τύχη των τραπεζών στο μέλλον.