Τα επόμενα βήματα στο «κούρεμα» του χρέους

Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας του πρώτου και μεγαλύτερου μέρους του PSI+ με συμμετοχή που μετά την ενεργοποίηση των CACs φθάνει στο 95,7% έρχεται η σειρά των ομολογιούχων που κατέχουν ομόλογα σε δίκαιο άλλων χωρών να ανταποκριθούν στην πρόσκληση για το εθελοντικό κούρεμα χρέους. Τα ομόλογα που κατέχουν οι ομολογιούχοι αυτοί ανέρχονται σε 20 δις. ευρώ. Η περίοδος υποβολής προσφορών παρατάθηκε ως τις 23 Μαρτίου, ημερομηνία μετά την οποία δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία για τους πιστωτές που διακρατούν τα ομόλογα αυτά να επωφεληθούν από τους τίτλους του EFSF, τη συγχρηματοδότηση και την σύνδεση με το ΑΕΠ. Το διάστημα 27-29 Μαρτίου θα πραγματοποιηθούν οι γενικές συνελεύσεις των ομολογιούχων και εφόσον συγκεντρωθούν οι απαραίτητες πλειοψηφίες, θα μπορέσουν να ενεργοποιηθούν τα CACs όπως προβλέπει το δίκαιο κάθε ομολόγου, για να προχωρήσει η ανταλλαγή των παλαιών με τα νέα ομόλογα στις 11 Απριλίου.

Εν τω μεταξύ την επόμενη εβδομάδα αναμένεται να εγκριθεί η εκταμίευση της πρώτης δόσης του νέου δανειακού προγράμματος για την Ελλάδα.

Παράλληλα με δήλωσή της η κ. Κριστίν Λαγκάρντ θα εισηγηθεί στο ΔΝΤ τη στήριξη της χώρας με το ποσό των 28 δις. (δείτε εδώ το σχετικό ρεπορτάζ)

Η ολοκλήρωση της συμφωνίας για το PSI+ προσφέρει με την απομείωση του χρέους μια μεγάλη ανάσα για τη χώρα αλλά το κούρεμα αφήνει τις τράπεζες σχεδόν χωρίς κεφάλαια, τα οποία θα πρέπει να αναπληρωθούν με την ανακεφαλαιοποίησή τους.

Το επόμενο διάστημα η Τράπεζα της Ελλάδος, συνυπολογίζοντας τις επιπτώσεις από το PSI καθώς και τις ανάγκες πρόσθετων κεφαλαίων όπως αξιολογούνται μετά τον έλεγχο των δανειακών χαρτοφυλακίων των τραπεζών από την Black Rock, θα ανακοινώσει το ύψος των κεφαλαίων που θα χρειασθεί κάθε τράπεζα.

Οι τράπεζες θα πρέπει να καταθέσουν αναλυτικό Business Plan στο οποίο θα περιγράφονται οι ενέργειες στις οποίες κάθε μία θα προχωρήσει για την αναπλήρωση των κεφαλαίων της, διαδικασία που πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως τον Σεπτέμβριο.

Στη συνέχεια θα πρέπει να πραγματοποιήσουν αυξήσεις κεφαλαίων στις οποίες η συμμετοχή των υφιστάμενων μετόχων θα πρέπει να καλύπτει «υποχρεωτικά» ένα ελάχιστο ποσοστό –μέχρι στιγμής έχει γίνει γνωστό πως η συμμετοχή αυτή θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 10%- ώστε οι παλαιοί μέτοχοι να διατηρήσουν το δικαίωμα ελέγχου στις τράπεζες.

Για το ποσό που δεν θα μπορέσει να καλυφθεί, είτε μέσω πώλησης περιουσιακών στοιχείων είτε μέσω των αυξήσεων κεφαλαίου, οι τράπεζες θα υποχρεωθούν να ζητήσουν τη συνδρομή του Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας το οποίο με «προίκα» τουλάχιστον 30 δις ευρώ, ουσιαστικά θα γίνει ο νέος βασικός μέτοχος των τραπεζών για διάστημα έως πέντε χρόνια. Μετά την πενταετία το Ταμείο θα μπορεί να πωλήσει τις μετοχές που θα κατέχει είτε στους παλαιούς μετόχους εφόσον αυτοί διαθέτουν τα απαραίτητα κεφάλαια είτε σε άλλους επενδυτές, από τους οποίους όμως αποκλείονται οργανισμοί ή εταιρείες του δημόσιου τομέα, ώστε να διασφαλισθεί ο ιδιωτικός χαρακτήρας του τραπεζικού συστήματος.

Με τον τρόπο αυτό μπορεί μεν οι τράπεζες να παραμείνουν ιδιωτικές αλλά δεν είναι βέβαιο ότι δεν θα περάσουν σε νέα χέρια, καθώς φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο μετά από ένα τέτοιο σοκ απώλειας κεφαλαίων και σε περιβάλλον βαθύτατης ύφεσης, να καταφέρει το τραπεζικό σύστημα να ανακτήσει μέσα σε πέντε χρόνια τέτοια δυναμική κερδοφορίας, ανακτώντας και τον πλήρη έλεγχο.