Το Plan Β των Ελλήνων εφοπλιστών

Σε μια περίοδο που η παγκόσμια ναυτιλία έχει κλονιστεί λόγω της οικονομικής κρίσης, με τα χειρότερα να μην έχουν έρθει ακόμα αφού αναμένεται να αυξηθούν οι ναυτιλιακές εταιρείες που θα βάλουν λουκέτο ή θα αναγκαστούν να συγχωνευθούν, με τις τράπεζες να αδυνατούν να βάλουν «πλάτη» στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις αφού έχουν σφίξει οι στρόφιγγες χρηματοδότησης, φουντώνει η αντιπαράθεση κυβέρνησης με την ελληνική ναυτιλιακή βιομηχανία.

Ελληνικοί εφοπλιστικοί κύκλοι κάνουν λόγο πλέον για την εφαρμογή του «Plan B», του εναλλακτικού σχεδίου που έχουν και αναφέρεται στη μεταφορά του κέντρου των επιχειρήσεών τους στο εξωτερικό, εγκαταλείποντας την Ελλάδα. Αναφορά την οποία έκανε Ελληνας εφοπλιστής πριν από λίγες ημέρες σε ναυτιλιακό συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα δημιουργώντας αίσθηση στο ακροατήριο.

Εφοπλιστικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι, εάν φορολογηθούν οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες που προστατεύονται και από το Σύνταγμα, θα μεταφερθούν στο εξωτερικό.

«Δεν μπορείς σε μια τόσο άσχημη οικονομική συγκυρία να φορολογήσεις τη μόνη βιομηχανία που φέρνει συνάλλαγμα στη χώρα, ύψους 15-17 δισ. ευρώ και δίνει δουλειά σε χιλιάδες ναυτικούς και υπαλλήλους γραφείων», επισημαίνουν και προσθέτουν:

«Εάν συμβεί αυτό, τότε θα σημάνει την καταστροφή για την ελληνική ναυτιλία. Οι εταιρείες διαχείρισης management companies υπάγονται στον νόμο 89 και βάσει του Συντάγματος δεν φορολογούνται. Και δεν έχει να κάνει με ποια σημαία κυματίζει στα πλοία της κάθε εταιρείας. Ακόμη και ξένη σημαία να έχουν οι εταιρείες αυτές δεν φορολογούνται. Εάν αλλάξει το καθεστώς, τότε θα αναγκαστούν οι Ελληνες εφοπλιστές και όχι μόνο να φύγουν στο εξωτερικό και πάνε στο Μονακό, στην Κύπρο ή τη Σιγκαπούρη, γα παράδειγμα, όπου θα είναι αφορολόγητες» και καταλήγουν:

«Οι Ελληνες εφοπλιστές, ενώ είμαστε δυνατοί ο καθένας για τον εαυτό του, σε συλλογικό επίπεδο είμαστε μπάχαλο. Θα μπορούσαμε ενωμένοι να είμαστε μια τρομακτική διαπραγματευτική δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο. Ομως είμαστε εγωιστές και καχύποπτοι».

Οσον αφορά στη χρηματοδότησή τους τονίζουν: «Η αντιμετώπιση του ελληνικού εφοπλισμού από το κράτος είναι ουδέτερη. Σε άλλα κράτη, όπως στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Κορέα και την Κίνα, εν μέσω κρίσης βοηθάνε τους εφοπλιστές. Βλέπουν ότι η εταιρεία «δεν βγαίνει», δεν υπάρχει τράπεζα να τη χρηματοδοτήσει και δίνει το κράτος εγγυήσεις για να πάρει δάνεια».

Οι τράπεζες έχουν περιορίσει τις δανειοδοτήσεις. «Ο,τι έδωσαν έδωσαν. Και αν το ποσό του δανείου είναι μεγαλύτερο από την αξία του πλοίου πρέπει οι τράπεζες να μη ζητάνε περαιτέρω εγγυήσεις ή περισσότερα λεφτά. Βέβαια μερικές ζητάνε τα λεφτά και δημιουργούν πρόβλημα στις ναυτιλιακές εταιρείες ενώ άλλες κάνουν τα «στραβά μάτια». Εξαρτάται από τη σχέση της τράπεζας με τους εφοπλιστές», υπογραμμίζουν οι ίδιοι εφοπλιστικοί κύκλοι.

Η φορολογία των πλοίων με ελληνική σημαία γίνεται με βάση το gross tonnage, το μικτό βάρος. Σε ένα πλοίο μεταξύ 10.000-19.000 κόρων, για παράδειγμα, ο συντελεστής είναι 1 δολάριο ανά κόρο και αναλόγως με την ηλικία του πλοίου προσαυξάνεται με άλλον ένα συντελεστή.

Επίσης, έχουν απαλλαγή στο εισόδημά τους επί των ναύλων που αποκτούνται στο εξωτερικό. Επίσης και δεν επιβαρύνονται με ΦΠΑ τα προϊόντα που προορίζονται για κατανάλωση του πλοίου.

Οι ξένες εταιρείες που είναι διαχειρίστριες και είναι εγκαταστημένες στην Ελλάδα με τον Ν.1989/1967 έχουν το δικαίωμα να κάνουν δραστηριότητες εκτός Ελλάδας χωρίς να φορολογούνται γιατί δεν έχουν εισοδήματα και κέρδη αφού λειτουργούν με τη βοήθεια των πλοιοκτητριών εταιρειών. Οι εταιρείες αυτές δεν έχουν δικαίωμα να κάνει πράξεις στην Ελλάδα που να τους επιφέρουν κέρδος. Εχουν την υποχρέωση να εισάγουν συνάλλαγμα 50.000 δολ. τον χρόνο.

Τα υπό ελληνική σημαία πλοία νηολογούνται με το άρθρο 13 του 1953, το οποίο αναφέρει ότι δεν φορολογούνται τα εισοδήματα των πλοίων ει μη μόνο με το τονάζ και προστατεύονται ως κεφάλαια εξωτερικού που έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα και στην περίπτωση που πωληθούν και αλλάξουν σημαία και εταιρεία δεν φορολογούνται.