Ασύμφορη και η νέα γαλλική πρόταση για το roll over;

Την ώρα που στο  Παρίσι έπεφτε στο τραπέζι των  διαπραγματεύσεων μια νέα, αναθεωρημένη “γαλλική πρόταση” για το roll over των ελληνικών ομολόγων, στις Βρυξέλλες μια ομάδα επιφανών αναλυτών και οικονομολόγων δημοσιοποιούσε την ένστασή της και τη διαφωνία της για τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία!

Ο λόγος για τους “σοφούς” του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής (Centre for European Policy Studies), ένα κορυφαίο think tank των Βρυξελλών, που εν ολίγοις τόνιζε ότι η γαλλική πρόταση για συμμετοχή ιδιωτών στη νέα προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας είναι ασύμφορη για τη χώρα μας!

Η αλήθεια είναι  πως η συγκεκριμένη έκθεση του  CEPS αφορούσε μάλλον στην αρχική γαλλική πρόταση, που προέβλεπε χρονική μετακύλιση σε βάθος 30ετίας των ελληνικών ομολόγων λήξης της περιόδου 2012 – 2014 με κουπόνι 5,5% συν “μπόνους” 2,5% αναλόγως των ρυθμών ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Και η αποτίμηση αυτής της πρότασης από τους ειδικούς του CEPS οδήγησε στο συμπέρασμα πως ήταν εκτός πάσης λογικής στο να μπορέσει να εξυπηρετήσει το σκοπό της άμβλυνσης του ελληνικού χρέους, αφού μόνον οι τόκοι που θα καλούνταν να καταβάλλει η Ελλάδα σε βάθος τριών δεκαετιών (!) ξεπερνούσαν τη δυνατότητα της οικονομίας της. Με δυο λόγια η αρχική γαλλική πρόταση αποτελούσε μια λύση “κομμένη και ραμμένη” στα μέτρα των ιδιωτών πιστωτών μας (πρωτίστως των γαλλικών τραπεζών και γερμανικών τραπεζών), που αναλογικά θα είχαν περιορισμένες απώλειες από το roll over αυτής της μορφής (με δεδομένο ότι θα καταβάλλονταν σε αυτές το 30% της αξίας κάθε ομολόγου που έληγε και το επιτόκιο του υπολοίπου ποσού που θα επεκτείνετο θα υπερκάλυπτε ακόμα και το αρχικό κουπόνι κάθε έκδοσης), ενώ αντιστοίχως θα συσσώρευσε τοκοχρεολύσια – άρα ΝΕΟ χρέος – στην Ελλάδα.

Ενδεικτικό είναι  πως ο κύριος Christian Kopf, την υπογραφή του οποίου φέρει η μελέτη αυτή του CEPS, υπολόγιζε τους τόκους για την Ελλάδα στο 8,6% του ΑΕΠ της χώρας ως το 2014.

Εν κατακλείδι η  έκθεση αυτή καταλήγει στο συμπέρασμα πως η υιοθέτηση του “γαλλικού τύπου” roll over οδηγεί σε “αξιοσημείωτη αύξηση του καθαρού δημοσίου χρέους και του κόστους εξυπηρέτησής του τα επόμενα χρόνια”.
Με βάση τα τελευταία  δεδομένα από το Παρίσι πάντως, εκεί όπου κατατέθηκε σήμερα μια αναθεωρημένη πρόταση του γαλλικού σχεδίου, το κόστος του δανεισμού της χώρας για την 30ετία θεωρητικά “πέφτει” σημαντικά. Οι νέοι όροι κάνουν λόγο για μείωση επιτοκίου (από σταθερό 5,5% συν μπόνους πάει στο Euribor 3 μηνών συν περιθώριο 1,7%, άρα σημερινό 3,3% περίπου). Επίσης το έξτρα μπόνους του 2,5% στο επιτόκιο θα υπολογίζεται με βάση τον πληθωρισμό και όχι τους ρυθμούς ανάπτυξης.

Αλλά ακόμα και  με αυτή τη βάση εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις για τη βιωσιμότητα  και διαχειρισιμότητα του χρέους. Κι αυτό γιατί το κυμαινόμενο επιτόκιο που τώρα προτείνεται υπόκειται στις αλλαγές της νομισματικής πολιτικής που θα αποφασίζει κατά περίπτωση η ΕΚΤ. Και ήδη σε λίγες ώρες επίκειται νέα αύξηση των ευρωεπιτοκίων! Πολλώ δε μάλλον σε βάθος 30ετίας πλείστα όσα μπορούν να συμβούν. Ακόμα και με τις καλύτερες των προϋποθέσεων το μέσο επιτόκιο ΚΑΙ με τη νέα πρόταση δύσκολα θα πέσει κάτω από το 7%! Μικρό το όφελος, μεγάλη η πίεση ...

Το τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό στοιχείο που προσθέτει  στο γενικότερο προβληματισμό αφορά στο πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι η γαλλική πρόταση, ακόμα κι αν τελικώς υιοθετηθεί. Τη στιγμή που οι αρχικοί σχεδιασμοί “σύνθεσης” της νέας βοήθειας προς την Ελλάδα έχουν προϋπολογίσει ένα ποσό της τάξης των 30 δις ευρώ σε συνολική αξία ομολόγων που θα μπουν σε roll over και οι γερμανικές τράπεζες – ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ – έχουν συναινέσει (;) στη συμμετοχή τους μέχρι του ποσού των 3,2 δις ευρώ (γιατί τα υπόλοιπα έχουν προνοήσει είτε να τα “ξεφορτωθούν”, είτε να τα “γυρίσουν” εδώ και μήνες σε πιο ... μακρινές λήξεις, μετά το 2016 – 2020), εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι οι μεγαλεπήβολοι στόχοι για μετακύλιση σημαντικού μέρους του χρέους απλώς δεν θα καλυφθούν.

Κάτι που ενδεχομένως  απειλεί να ακυρώσει την όλη διαδικασία πριν καν τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις ...