FT: Η στιγμή της αλήθειας για την Ευρωζώνη

Σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσον η Ευρωπαϊκή  Ένωση μπορεί τελικά να διαχειριστεί αποτελεσματικά την “ελληνική” και  γενικότερη ευρωπαϊκή κρίση χρέους και σε τελική ανάλυση εάν μπορεί η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση να διατηρήσει την τρέχουσα μορφή της εκφράζει ο κορυφαίος οικονομικής αναλυτής των Financial Times, Martin Wolf, στο σημερινό του άρθρο.

Με τίτλο: “Έφτασε  η στιγμή της αλήθειας για την Ευρωζώνη”, ο κύριος Wolf τονίζει ότι με βάση τα σημερινά δεδομένα η Ελλάδα “είναι απίθανο να αποκτήσει πιστοληπτική φερεγγυότητα”, την ίδια ώρα που η ΕΕ δεν μπορεί προσώρας να απαντήσει σε βασικά ερωτήματα, όπως κατά πόσον πρέπει να επιλεγεί η λύση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ποιος θα αναλάβει το κόστος μιας τέτοιας επιλογής και τι θα σημάνει αυτό για την ίδια τη συνοχή της Ευρωζώνης.

Ο κύριος Wolf επιχειρεί  να δώσει απαντήσεις σε κάθε ερώτημα ξεχωριστά: Στο πρώτο ερώτημα  τονίζει τη βεβαιότητά του ότι χωρίς μια “γενναία” αναδιάρθρωση χρέους, όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά ούτε η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και ενδεχομένως η Ισπανία δεν θα μπορέσουν μελλοντικά να βγουν στις αγορές για να χρηματοδοτηθούν με “υποφερτούς όρους”, όπως χαρακτηριστικά γράφει.

Αυτό σημαίνει πως  “η ζώνη του ευρώ αντιμετωπίζει  μια τρομακτική πρόκληση κυρίαρχου  χρέους”.

Στο ερώτημα του  ποιος θα αναλάβει τις ζημιές, το κόστος μιας αναδιάρθρωσης τέτοιου  μεγέθους και τουλάχιστον τριών  οικονομικών μέσα στη ζώνη του  ευρώ, ο κύριος Wolf απαντά πως το “βάρος από τα κουρέματα θα πέσει πρωτίστως στους ιδιώτες πιστωτές (τράπεζες), αλλά και στις κυβερνήσεις που συναπεκόλουθα θα πρέπει να 'διασώσουν' τις τράπεζές τους”.

Καταλήγοντας ο  αρθρογράφος τονίζει ότι ένα  είναι σίγουρο: πως το σημαντικότερο ζήτημα για την Ευρωζώνη είναι το πώς θα διαχειριστεί την αναδιάρθρωση του χρέους εξασφαλίζοντας παράλληλα μια μίνιμουμ ανταγωνιστικότητα και επιστροφή στην ανάπτυξη. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο “η αναδιάρθρωση του χρέους είναι απλώς μια αναγκαία προϋπόθεση”. “Εναλλακτικά”, συμπληρώνει ο κύριος Wolf, “οι πολιτικοί μπορεί να οδηγήσουν τις χώρες τους έξω από την Ευρωζώνη, ανεξάρτητα από το βραχυπρόθεσμο κόστος. Είναι πολύ νωρίς για να το κάνουν. Αλλά απαιτείται ρεαλισμός. Σε κάποιο σημείο, η παρούσα αξία του χρέους πρέπει να μειωθεί δραστικά και να δοθεί ελπίδα στο λαό. Διαφορετικά η αποτυχία αποτελεί βεβαιότητα” ...