Υποβάθμιση της κυβέρνησης επειδή δεν βρίσκει τα 50 δισ. ευρώ

Υποβάθμιση της κυβέρνησης και όχι της χώρας, του Μνημονίου ή των τραπεζών ανακοίνωσε η Moody’s και, όπως άρχισε να διαφαίνεται ήδη από τη Δευτέρα, το μήνυμα το έλαβε ήδη το Μέγαρο Μαξίμου, που αναμένεται πλέον να ρίξει μεγάλο βάρος των προσπαθειών του στη δημιουργία πολιτικής πόλωσης στο εσωτερικό της χώρας, παρά στην ευρύτερη συναίνεση με τους πολιτικούς αρχηγούς ή στη μάχη εν όψει των κρίσιμων αποφάσεων των Συνόδων Κορυφής για μέτρα επίλυσης της κρίσης χρέους.

Το πραγματικό πρόβλημα που ανέδειξε η βροντερή υποβάθμιση είναι η ανεπάρκεια της κυβέρνησης να προωθήσει τολμηρές μεταρρυθμίσεις αναπτυξιακής υφής. Πέρα από οποιαδήποτε σκοπιμότητα ή ταπεινό συμφέρον έχει κανείς να προσάψει στην αιφνιδιαστική ανακοίνωσή του, ο ξένος οίκος έδωσε ξεκάθαρα το στίγμα ότι δεν αμφισβητεί την ανάγκη λήψης μέτρων λιτότητας, όπως αυτά που λαμβάνει η κυβέρνηση ή την επάρκεια των τραπεζών (άλλωστε σύντομα έρχονται και τα stress-tests, που θα κάνουν όλους σοφότερους), αλλά το γεγονός ότι η κυβέρνηση καθυστερεί ή εφαρμόζει «ξινά» και χωρίς να τις πιστεύει, τις πολιτικές ανάπτυξης που συνεχώς ευαγγελίζεται.

Ο Οίκος Moody's, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωσή του, τόνιζε ότι "η Moody's εξακολουθεί να διαβλέπει μεγάλους κινδύνους στην εφαρμογή των μέτρων αναμόρφωσης της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς, ενώ τα περισσότερα νομοσχέδια έχουν εγκριθεί, η πρόοδος που έχει γίνει στην εφαρμογή των μέτρων δεν είναι επαρκής για να περιορίσει τις ανησυχίες του οίκου".

Η υποβάθμιση δεν αφορά στο ανώτατο όριο για τις τραπεζικές καταθέσεις και τα ομόλογα, ξεκαθαρίζεται στην ανακοίνωση, ενώ αφήνει περιθώρια ακόμα και για... αναβάθμιση της αξιολόγησης, σε περίπτωση που προχωρήσουν πιο γρήγορα οι αποκρατικοποιήσεις.

Στο σημείο αυτό, δείχνει και το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η κυβέρνηση, χωρίς αυτή να φαίνεται πως μπορεί να ακολουθήσει: μεγάλες αποκρατικοποιήσεις για νέες ξένες επενδύσεις, όπως ζητά η Τρόικα, αλλά... το «λιβανίζει» η κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο ότι, εκτός από μια γενικόλογη αναφορά του κυρίου Χάρη Παμπούκη για το «πράσινο» μέλλον του πρώην Ελληνικού, ουδείς ακόμα έχει παρουσιάσει «ποια είναι η μπίζνα» που θέλουν, υποτίθεται, να κάνουν στην Ελλάδα οι άραβες κεφαλαιούχοι, η οποία θα έβαζε τη χώρα ξανά στο χάρτη των διεθνών επενδύσεων.

Πέρα από τις θυσίες δηλαδή, δεν διαφαίνεται πότε μπορεί να γίνει τελικά η περιλάλητη -εδώ και δύο χρόνια- «επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας». Αντ’ αυτού, η κυβέρνηση αποδεικνύεται -σύμφωνα με τους αξιολογητές της- ανεπαρκής να αντισταθμίσει ή να συνδυάσει τη φορολογική αφαίμαξη (που και αυτή οδηγεί σε μείωση του ΑΕΠ και των φορολογικών εσόδων), με μέτρα που θα κινήσουν ξένα κεφάλαια και την ελληνική οικονομία στο σύνολό της.

Ό,τι λέει ο κάθε Έλληνας

Από την άποψη αυτή, ο ξένος Οίκος είπε αυτό που βλέπει και λέει κάθε Έλληνας: δεν κινείται τίποτε, δεν πάει έτσι πουθενά.

Ίσως λοιπόν δεν έχει υπάρξει πιο ηχηρή ως τώρα επίθεση στην κυβέρνηση, για την ανυπαρξία της πολιτικής προσέλκυσης ξένων επενδύσεων (παρά μόνο διά της τακτικής της διακρατικής συμφωνίας με... παρακάλια σε Κίνα και Κατάρ), την οποία μάλιστα τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου δικαιολογούν κιόλας με το... επιχείρημα ότι «εδώ οι Έλληνες τραβάνε τα λεφτά τους από τις τράπεζες, θα έρχονταν οι ξένοι;». Ίσως δεν θα το μάθουμε ποτέ, αφού ποτέ δεν το δοκιμάσαμε -όσο ήταν τουλάχιστον καιρός...

Υπό τις συνθήκες αυτές, το τεστ δανεισμού της Τρίτης με τα έντοκα γραμμάτια εξάμηνης διάρκειας περνά στην παρασκιά των πολιτικών ζυμώσεων και εξελίξεων, από τις οποίες θα καθορίζεται όλο και περισσότερο στο εξής και το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.