Αγορά ...ιππόδρομος με πιθανή κάθε συγχώνευση!

Στην πλέον κερδοσκοπική αγορά, παγκοσμίως, τείνει να εξελιχθεί η ελληνική καθώς μετά το φιάσκο της Εθνικής, η νέα μόδα που ακολουθείται είναι οι συγχωνεύσεις μεταξύ όλων των πιθανών...διδύμων  ή και τρίο τραπεζών! 

Είτε υπάρχει σοβαρός λόγος για συγχωνεύσεις ( οικονομίες κλίμακος, δραματικές περικοπές λόγω ύφεσης ), είτε κάποιοι έχουν βρει έναν καλόν τρόπο προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα χρηματιστηριακά τους κέρδη.  

Χθες το μεσημέρι, κι ενώ τα δακρυγόνα έτσουζαν τα μάτια όλων όσοι τόλμησαν να βρεθούν  στην Πλατεία Συντάγματος, στο χρηματιστήριο παιζόταν μια νέα …φαρσοκωμωδία η οποία διαθέτει μια βάση σοβαρή σχετιζόμενη με το χρέος των ομολόγων των τραπεζών. 

Το δίδυμο αυτή την φορά ήταν η φημολογία συγχώνευσης Αlpha Bank – Εurobank με αποτέλεσμα την άνοδο της δεύτερης έως 7% και πλέον, ενώ και η Alpha Bank κέρδιζε 4-5%. Όπως συνέβη στην περίπτωση Εθνικής – Alpha Bank, η διαδικασία που ακολουθεί η κεφαλαιαγορά είναι οι ερωτήσεις προς τις εταιρείες – όταν ο όγκος συναλλαγών είναι ασυνήθιστος. Τις περισσότερες φορές – ελλείψει της αίθουσας συναλλαγών, η οποία κακώς καταργήθηκε – η φήμη ξεκινά από ένα τηλέφωνο που κάνει τον γύρο της αγοράς. ( Όταν οι χρηματιστηριακές είχαν την αίθουσα τους κάθε φήμη διαψευδόταν επιτόπου στο ταμπλό. Με μια ερώτηση… )  

Η φήμη μεταδίδεται όπως ένας ιός, κι αν οι επενδυτές πιστέψουν και την ακολουθήσουν σε ανοδικές κινήσεις τις περισσότερες φορές ζημιώνονται. Βεβαίως ,ισχύει και το «αγόρασε στην φήμη» και «πούλα στην είδηση», αλλά αφορά ελάχιστες περιπτώσεις. Στην περίπτωση της Εθνικής η φιλική πρόταση ήταν εκ του νόμου έτοιμη- σε περίπτωση διαρροής της είδησης. Ο εξαγοράζων υποχρεούται να διαθέτει το σύμφωνο εμπιστευτικότητας, τον κατάλογο των προσώπων που εμπλέκονται και όπως προαναφέρθηκε μια πρόταση για την εξαγορά.

Στην Εθνική, η είδηση διέρρευσε, αλλά οι εισηγμένες έχουν ακόμα μια τακτική: απαντούν ότι συζητούν, αλλά ότι δεν έχουν καταλήξει. Τότε η επιβεβαίωση της συμφωνίας έρχεται αργά και τα κέρδη συνήθως είναι περισσότερα για όλους. 

Από την πλευρά της η κεφαλαιαγορά μπορεί να αναστείλει μαζί με το χρηματιστήριο είτε μια μετοχή ή και μετοχές, αλλά δύναται να σταματήσει κι ολόκληρο το χρηματιστήριο. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό αν δεν υπήρχε σοβαρός λόγος.

Το όργιο φημών όμως που επικρατεί, κοντεύει να καταστήσει την αγορά σε ιπποδρόμιο, όπου οι επενδυτές διαλέγουν ένα δίδυμο, ένα τρίο ή ένα γκανιάν. Επειδή, όμως τα δίδυμα αφορούν τράπεζες και υπάρχουν ομόλογα 50- 55 δισ. ευρώ, η Τρόικα σκέπτεται πριν μια αναδιάρθρωση να δημιουργηθούν μεγαλύτερες τράπεζες οι οποίες θα άντεχαν κεφαλαιακά καλύτερα μια αναδιάρθρωση χαρτοφυλακίου.

Από την πλευρά τους οι τραπεζίτες θεωρούν πως τα ομόλογα τους θα μείνουν εκτός μιας συμφωνίας με τους πιστωτές ή ότι θα ανταλλαγούν με άλλα τα οποία θα έχουν μικρότερο επιτόκιο και επιμηκυμένη διάρκεια. 

Ξένοι οίκοι, όπως η γαλλική Chevreux, θεωρούν ότι μόνο 120 δισ. ευρώ του χρέους θα όδευαν προς «κούρεμα», δηλαδή η Ελλάδα θα γλίτωνε από 10-20 δισ. ευρώ τόκους ή 8% του ΑΕΠ. Όμως, το αμείλικτο ερώτημα που απευθύνουν αρκετοί αναλυτές είναι ότι με χρέος 340 δισ. ευρώ ( ένα, μόνο, μέρος από το Μνημόνιο περιλαμβάνεται σε αυτό) εάν «κουρευτεί» κατά 30% τότε πάμε στα 240-245 δισ. ευρώ, δηλαδή όσο ήταν πριν ξεκινήσει το ράλι με τα spread. 

Τότε προς τι όλη η «προσπάθεια» αφαίμαξης του ελληνικού λαού με το Μνημόνιο; Μα πώς θα παραδοθούν φθηνά περιουσιακά στοιχεία, εάν το χρέος δεν ήταν δυσβάσταχτο και η κοινωνία ανήμπορη να παράγει ΑΕΠ με τους φόρους ;