Αποθέωση για τον Λαζόπουλο στο Ντίσελντορφ!

Την αποθέωση γνώρισε το Σάββατο το βράδυ μπροστά σε 2669 θεατές-η παράσταση ήταν sold out εδώ και ημέρες-ο Λάκης Λαζόπουλος στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας  με την πρώτη παράσταση «Sorry I am Greek» της Ευρωπαϊκής του περιοδείας.

Κερασάκι στην τούρτα, η guest εμφάνιση της Χαρούλας Αλεξίου, την οποία ανέβασε στην σκηνή ο Λαζόπουλος, μέσα σε αποθέωση για α ερμηνεύσει αγαπημένα τραγούδια που ξεσήκωσαν το κοινό.  
   
Στην κατάμεστη αίθουσα «Mitsubishi Electric Halle», οι ομογενείς-στην συντριπτική τους πλειοψηφία-που την κατέκλυσαν είδαν το δράμα της Ελλάδας μέσα από την ξεχωριστή οπτική του συγγραφέα και ηθοποιού Λάκη Λαζόπουλου.

Ήταν μια πρεμιέρα που είχε εντονότατες αναφορές στην Άνγκελα Μέρκελ, στον Άκη Τσοχατζόπουλο, στις πολιτικές εξελίξεις και φυσικά στον Γιώργο Παπανδρέου.

Η παράσταση ξεκίνησε με τον ταλαιπωρημένο τσολιά, που βγήκε στην σκηνή ζητώντας να μην του φορολογήσουν την φουστανέλα, ενώ Λάκης ρώτησε τους θεατές πόσα χρωστάει η Ελλάδα. Το χειροκρότημα ήταν τέτοιο, που πέρασαν τρία με τέσσερα λεπτά για να ξεκινήσει το πρώτο νούμερο, ενώ όπως είπε στα παρασκήνια αργότερα ο Λάκης, «προσπάθησα πολύ να συγκρατηθώ για να βγάλω την παράσταση. Δεν έχω ξανανοιώσει έτσι ποτέ την ζωή μου». 

   
Όσο για τις ατάκες; Ήταν αρκούντως θανατηφόρες και με πολλούς αποδέκτες!

«Έφτασα να χρωστάω μέχρι και στον Σλοβάκο. Να χρωστάω στον Γερμανό, στον Γάλλο εντάξει, αλλά να χρωστάω και στον Σλοβάκο;» ήταν μία μόνο από τις ατάκες που σκόρπισαν άφθονο γέλιο στην αίθουσα.

Αγαπημένοι ήρωες παρέλασαν στην σκηνή, όπως η χήρα από τους «Μήτσους» που πάει στην Γερμανία για να δει μήπως μπορεί να βρει κάποιον επιστήμονα που θα μπορέσει να κάνει καλά τον γιο της, ο οποίος δεν θέλει να παντρευτεί γυναίκα αφού της έχει δηλώσει ότι είναι ομοφυλόφιλος!

«Η επιστήμη έχει προχωρήσει. Θα μπορεί να δώσει κάποια λύση. Θα υπάρχει μια κάψουλα, ένα χάπι, κάτι» λέει μέσα στην απελπισία της η χήρα, που δεν άφησε ασχολίαστο τον μουντό καιρό του Ντίσελντορφ..

Με ήρωες όπως η δεμένη γριά, την οποία έχουν μόλις ληστέψει ο Λαζόπουλος ξεδίπλωσε μοναδικά τον Γολγοθά των Ελλήνων συνταξιούχων τα τελευταία χρόνια. Το δράμα της συγκεκριμένης είναι ακόμα μεγαλύτερο, αφού όχι μόνο την λήστεψαν, αλλά της έσπασαν και την καινούρια μασέλα της, αυτή την οποία περίμενε χρόνια να πάρει από το ΙΚΑ και την φόραγε για πρώτη φορά!

Οι αναφορές της στα φακελάκια που έδινε για δεκαετίες στον γιατρό της, ο οποίος πέθανε πριν αυτή παραλάβει την μασέλα, τα νέα φακελάκια που αναγκάστηκε να δώσει στον καινούριο γιατρό και η κατάληξη προκάλεσαν αυτά τα συναισθήματα γέλιου και λύπης που είναι ειδικότητα του Λάκη Λαζόπουλου.

Νέος ήρωας ήταν και ο Νυχτομπετόν, εργολάβος ειδικός στην ανέγερση αυθαιρέτων κτισμάτων, ο οποίος μπορούσε να χτίσει ολόκληρο βουνό με την ανάλογη μίζα πληρώνοντας δεξιά και αριστερά! Ότι βγάζει το καταθέτει αμέσως στα σκυλάδικα, των οποίων είναι ο καλύτερος πελάτης, ως γνήσιος νεόπλουτος με γνωριμίες και διασυνδέσεις. Η μεταμόρφωση του Λαζόπουλου σε υπέρβαρο εργολάβο ήταν απίστευτη. 

Από την πρεμιέρα του «Sorry I’m Greek» δεν έλειψαν φυσικά ο Μάνος, τον οποίο καταδιώκει πάντα η μητέρα του, αλλά και ο Μανώλης με το παλιό του παλτό που τα χώνει στην Άνγκελα Μέρκελ!

Μετά το Ντίσελντορφ, ακολουθεί σήμερα η Νυρεμβέργη, δύο μέρες αργότερα το Μόναχο την Πέμπτη στις 17 του μήνα η Φρανκφούρτη και τις 19 Μαΐου η Στουτγκάρδη.

Σε αυτή την πόλη θα δώσει και δεύτερη παράσταση, αφού τα εισιτήρια της πρώτης εξαντλήθηκαν, ενώ μετά την Γερμανία, ακολουθούν η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ελβετία, η Αγγλία και η Σουηδία.          
                
Όπως έγραψε ο Λάκης στο πρόγραμμα «η παράσταση είναι μια αφορμή για να σας συναντήσω, για να σας δω. Κλεισμένος κι εγώ μέσα σε αυτό που ζούμε τον τελευταίο καιρό, αισθάνθηκα ότι έπρεπε να πάρω την ψυχή μου, να την ταξιδέψω και να ακουμπήσω έναν Έλληνα που παλεύει σε άλλη χώρα αλλά το μυαλό του, η μνήμη του, η επιθυμία του είναι εκεί.. Στην Ελλάδα».

Απευθυνόμενος στους μετανάστες μιλάει γι’ αυτούς που φεύγουν αφήνοντας πίσω κάτι να τους περιμένει «όπως ένα καντηλάκι που καμιά φορά ξεχνιέται σε ένα μνήμα, αλλά αρκεί να βάλεις λίγο λάδι για να ξανανάψει. Έτσι νοιώθω ότι είναι όλη η πορεία μας. Ένα καντήλι αναμμένο, που τον τελευταίο καιρό ξεχάσαμε να το ανάψουμε και έπεσε αυτό το σκοτάδι και μας πλάκωσε».