Rolling Stones 50 χρόνια πάθος!

Ακριβώς πενήντα χρόνια πριν, στις 12 Ιουλίου του 1962, οι Rolling Stones έγιναν για πρώτη φορά πάνω στη σκηνή, το συγκρότημα που θα άλλαζε τον ρουν της μουσικής ιστορίας. Ήταν η πρώτη τους εμφάνιση ως the Rolling Stones στο κλάμπ Marquee του Λονδίνου. Το συγκρότημα αρχικά απαρτίζονταν από τους Keith  Richards, Mick Jagger, Brian Jones , Dick Taylor, Ian Stewart και Tony Chapman. Λίγους μήνες αργότερα ο μπασίστας Bill Wyman και ο ντράμερ Charlie Watts ακολούθησαν.

Το όνομα τους; Σύμφωνα με τους ίδιους, βγήκε εκείνο το βράδυ λίγες ώρες πριν την εμφάνιση τους όταν ο ιδιοκτήτης του κλαμπ τους πήρε τηλέφωνο ρωτώντας «Μα πως λέγεται η μπάντα σας;» Ο Brian Jones που σήκωσε ένα album του blues τραγουδιστή Muddy Waters  με τίτλο «Rollin’ Stone» από το πάτωμα είπε βαριεστημένα “Μα The Rolling Stones φυσικά..»

Τα υπόλοιπα τα κατέγραψε η ιστορία…για τα επόμενα πενήντα χρόνια που ακολούθησαν. Φαντάζομαι ότι υπάρχουν πολύ λίγα μέρη στον πλανήτη που να πεις τις λέξεις “rolling stones” και να σε κοιτούν σαν εξωγήινο χωρίς να καταλάβουν ότι αναφέρεσαι ίσως στο μεγαλύτερο συγκρότημα των τελευταίων 50 χρόνων (μαζί με τους Beatles θα πουν οι περισσότεροι- εγώ πάλι θα διαφωνήσω).

Έχουν γραφτεί μάλλον χιλιάδες σελίδες για τους Stones, έχουν απασχολήσει εκατοντάδες φορές τα ΜΜΕ, όχι μόνο με την μουσική τους, αλλά με τις πάρα πολλές ατασθαλίες τους,τους θανάτους που τους περιτριγύριζαν και τελευταίως με τους καυγάδες τους.

Οι Rolling Stones βέβαια δεν είναι απλά μια μουσική μπάντα. Καθόρισαν την πολιτική στάση μιας γενιάς, ή αν θέλετε την ενέπνευσαν και την παρότρυναν. Ειδικά την πρώτη δεκαετία της ύπαρξης τους με albums όπως τα “Beggars Banquet” και “Let it Bleed”, ξεσήκωναν τους νέους με τρόπους που λίγοι μουσικοί κατάφερναν. Στην ουσία μελοποιούσαν τις σκέψεις μιας γενιάς και την ανάγκη της για μια εναντίωση στην εξουσία και τον συντηρητισμό.

Οι συναυλίες τους, ειδικά στις αρχές, ήταν ακραίες και τους έφεραν ακόμα περισσότερα προβλήματα και φυσικά…φήμη. Η δολοφονία που συνέβη στην δωρεάν συναυλία που είχαν δώσει στο Altamont, οι ατελείωτες συλλήψεις τους για ναρκωτικές ουσίες. Ότι και να έκαναν οι Rolling Stones είχε σημασία: ακόμα και μια βόλτα στο πάρκο.

Και τα κλισέ για την κατάληξη τους από τους «προφήτες» της εποχής ήταν ότι με το lifestyle που είχαν δεν θα άντεχαν πάνω από 10 χρόνια. Μετά τον θάνατο του Brian Jones , τον οποίο ακόμα τυλίγει ένα μυστήριο, τα στοιχήματα που έπεφταν εδώ και δεκαετίες για το ποιος θα είναι ο επόμενος ροκ σταρ που θα πεθάνει, είχαν πάντα σαν την πιο ασφαλή επιλογή τον Keith Richards.

Και όμως, ο Richards τους έβγαλε όλους ψεύτες παρ’ όλες τις απίστευτες περιπέτειες υγείας που είχε -που επιτέλους τις διηγήθηκε ο ίδιος στην πρόσφατη απολαυστική βιογραφία του Life. Ο Mick Jagger εξακολουθεί να σαγηνεύει τις γυναίκες και να χοροπηδάει σαν έφηβος επάνω στην σκηνή. Και ο Charlie Watts παρά τον καρκίνο που πέρασε πριν λίγα χρόνια, δήλωσε χθες σε βρετανική εφημερίδα ότι «εμείς είμαστε εδώ, βρεθήκαμε πρόσφατα για μια εβδομάδα να ηχογραφήσουμε με τον Mick και τον Keith και πρέπει να πω ότι όλα είναι ίδια, εγώ τους αγαπώ ακριβώς όπως τότε».

Ναι οι Rolling Stones άντεξαν στον χρόνο και τους διέψευσαν όλους. Κατά την βίβλο της μουσικής, του περιοδικού Rolling Stone –που ιδρύθηκε 5 χρόνια μετά τους Stones και εμπνεύστηκε το όνομα του από το ίδιο τραγούδι με τους Stones- τους κατατάσσει στην 4^η θέση των πιο σημαντικών καλλιτεχνών όλων των εποχών (με τους Beatles στην 1^η,τον Bob Dylan στην 2^η και τον Elvis στην 3^η) με 200 εκατομμύρια άλμπουμ να έχουν πουλήθει όλα αυτά τα χρόνια.

Είναι κατά γενική ομολογία το καλύτερο rock and roll band της μουσικής ιστορίας. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Η μουσική τους. Που είναι ιδιοφυής, αξεπέραστη, πρωτότυπη, αυθεντική. Δεν υπάρχει κιθαρίστας που μπορεί να εκτελέσει ή να εμπνευστεί τα riffs του Keith Richards. Δεν υπάρχει κανένας που να κουνιέται όπως ο Mick Jagger.

Το 2005 έβγαλαν το τελευταίο τους άλμπουμ με τίτλο A bigger Bang, αλλά πόσα μεγαλύτερα μπαμ μπορεί να κάνει ένα ροκ συγκρότημα, από τα μπάμ που έχουν κάνει συνεχόμενα αυτοί για μισό αιώνα ακριβώς;

Μάλλον κι άλλα. Συνεχίζουν…ψίθυροι ακούγονται για νέα τουρνέ το 2013, σε λίγους μήνες θα βγει το νέο τους documentary, σε σκηνοθεσία Brett Morgen, ο οποίος μάζεψε 50 ώρες υλικό συνεντεύξεων με όλους τους, πάρα πολλά μουσικά κομμάτια που δεν ακούστηκαν ποτέ, και υλικό από την ελεύθερη πρόσβαση στα προσωπικά τους αρχεία.  Και σήμερα την ημέρα της επετείου τους το βιβλίο-τόμος των 50 χρόνων της μουσικής τους ιστορίας (εικόνες του μπορείτε να δειτε παρακάτω) βγαίνει στα βιβλιοπωλεία.

Αυτές οι «πέτρες» ακόμα ρολάρουν...