Σκουριές, Νεοναζί, Μπουτάρης και φάρμακα

Άνοιξε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο η αυλαία του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στην Θεσσαλονίκη, που μπορεί στο δικό μας μυαλό να είναι το μικρό αδερφάκι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, αλλά στο μυαλό της διεθνούς κινηματογραφικής κοινότητας το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της συμπρωτεύουσας συγκαταλέγεται στα τρία καλύτερα του κόσμου.
Επετειακό αφιέρωμα για φέτος, με τις καλύτερες στιγμές του Φεστιβάλ, που χάρη στον ακούραστο Δημήτρη Εϊπίδη, κάνει την Θεσσαλονίκη επίκεντρο του σινεφίλ κοινού. Το φετινό Φεστιβάλ θα το χαρακτήριζε κανείς βαθιά κοινωνικό και τι πιο λογικό εφόσον όλη η υφήλιος βασανίζεται από κρίσεις οικονομιών, αξιών και κοινωνικών δομών. Ελληνικές ταινίες που μιλούν για την κρίση δεν λείπουν από το Φεστιβάλ όπως το πραγματικά εξαιρετικό «Little Land» του Νίκου Νταγιαντά που έκανε χτες Πέμπτη, πρεμιέρα. Το μεταναστευτικό ζήτημα σκιαγραφείται έξοχα στο «Roughcut» της Ελιάνα Αμπραβανέλ το οποίο προβάλλεται σήμερα Παρασκευή 23/3.

Όπως αναμενόταν τα ελληνικά ντοκιμαντέρ συνεχίζουν να είναι θεματικά κοντά σε αυτά που απασχολούν την ελληνική συγχρονη κοινωνία. Το ντοκιμαντέρ «Νεοναζί» του Στέλιου Κούλογλου, εγκαινιάστηκε στις 19/3 και είχε πολύ θετική ανταπόκριση.  Εξετάζει τα υψηλά ποσοστά Χρυσής Αυγής σε πόλεις που έχουν υποστεί την θηριωδία των Ναζί στον 2ο παγκόσμιο όπως τα Καλάβρυτα.

Συγκλονιστικό ήταν και το Ολλανδικό «Η ανατομία ενός φόνου» με την ιστορία δολοφονίας μιας μητέρας δύο παιδιών από τον ίδιο της τον άνδρα. Η σύζυγός του είχε εξαφανιστεί και δηλωθεί ως αγνοούμενη από τον ίδιο. Ένα μήνα αργότερα, βρέθηκε νεκρή από 11 χτυπήματα τσεκουριού. Ο δολοφόνος ομολόγησε και καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλάκισης. Εξέτισε την ποινή του και έχει πλέον αποφυλακιστεί. Η υπόθεση έκλεισε. Η Ανατομία ενός φόνου είναι μια αναπαράσταση της δολοφονίας, του ιστορικού και των συνεπειών της, όχι για να καταδικαστεί γι’ άλλη μια φορά ο δολοφόνος, ούτε για να βγει μια ετυμηγορία ή κάποιο τελικό συμπέρασμα, αλλά για να αναγνωριστεί όπως της πρέπει η πολυπλοκότητα των συναισθημάτων που προκύπτουν από μια τέτοια τραγωδία.

Το “αβανταδόρικο” ντοκιμαντέρ του Φεστιβάλ, αυτό του Δ. Αθυρίδη για τον Δήμαρχο της πόλης Γιάννη Μπουτάρη, όπου ζούμε στιγμές του ανθρώπου και πολιτικού Μπουτάρη από απόσταση αναπνοής, καθώς ο σκηνοθέτης τον ακολουθεί δέκα εβδομάδες κατά την διάρκεια της προεκλογικής του καμπάνιας. Μια τρυφερή, χιουμοριστική, αληθινή και πρωτότυπη προσέγγιση ενός πολιτικού που πραγματικά έκανε την απρόσμενη αλλαγή στην Θεσσαλονίκη.

Φυσικά μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το ζήτημα του Χρυσού στην Χαλκιδική, το οποίο παρουσιάζεται μέσα από τα ντοκιμαντέρ «Εξάντας: Ο Θησαυρός της Κασσάνδρας» του Γιώργου Αυγερόπουλου και το «Άπληστον Κέρδος» του Γιάννη Καρυπίδη απόψε στην αίθουσα Τονια Μαρκετάκη στο Λιμάνι. Ήδη και οι δύο ταινίες, έχουν πουλήσει σχεδόν όλα τα εισιτήρια τους.

Οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες που στερούν από τον τρίτο κόσμο τα φτηνά φάρμακα, είναι ο πρωταγωνιστής του Fire in the Blood, μιας συγκλονιστικής αφήγησης που πραγματικά εντυπωσιάζει και «μας ανοίγει τα μάτια» όσον αφορά τα γενόσημα, τις τιμές των φαρμάκων και την ασσύληπτη δύναμη των πολυεθνικών φαρμακευτικών γιγάντων όπως η Pfizer.  Και άλλα ντοκιμαντέρ του Φεστιβάλ θα καταπιαστούν με παρόμοιες θεματικές.

Αξίζει να σημειώσουμε και την αλληγορική αφίσα του Φεστιβάλ, στην οποία φαίνεται ένα πρόβατο να έχει σκεπασμένα τα μάτια του με μαύρη κορδέλα, σιωπηλός σχολιασμός για το σήμερα της Ευρώπης.

Από την Πέμπτη το Φεστιβάλ τρέχει με υψηλές ταχύτητες όπως συνηθίζεται αυτές τις μέρες καθώς πλησιάζουμε προς την λήξη του την Κυριακή και φυσικά  αναμένουμε την τελετή λήξης αύριο το βράδυ όπου θα ανακοινωθούν όλα τα βραβεία –μαζί και το πιο πολυπόθητο, το βραβείο κοινού.