Πάνος Νιαβής: Αντέχει η εποχή μας τους ποιητές;

Πάνος Νιαβής: Αντέχει η εποχή μας τους ποιητές;

Ο ποιητής Πάνος Νιαβής μιλάει στο protothema.gr για την ποίηση στις μέρες μας και το βιβλίο του «Τριγωνομετρία των παθών»

Panos_Niavis_-Poiitis
Ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους ποιητές, ο Πάνος Νιαβής, μιλάει στην protothema.gr, για το ρόλο της ποίησης στις μέρες μας και για το τι κρύβεται πίσω από το βιβλίο του με τίτλο «Τριγωνομετρία των παθών».

- Κύριε Νιαβή, σε ποια ερωτήματα καλούνται να απαντήσουν οι ποιητές στην εποχή μας; 
Οι ποιητές  στοχάζονται και απολογούνται αρχικά  κατά τη  γραφή  του ποιήματος  στον εαυτό τους  και  στη συνέχεια  μετά  το « τυπωθήτω» στους  αναγνώστες  τους. Στοχάζονται πως θα  ανοίξουν δρόμους στο  άγνωστο, εκεί που για  τους πολλούς δεν χρειάζεται. Λειαίνουν  με  την ευαισθησία τους  τη σκληρότητα της θνητότητας, την κατασπαρακτική  διάθεση  του έρωτα, κτίζουν παρηγορητικές  παραμυθίες  όταν  τα πράγματα είναι  αβάστακτα. Απαλύνουν  την οδύνη  πως  Ιθάκη  δεν υπάρχει  πια  ακόμη  και για αυτούς  που βρήκαν το δρόμο της επιστροφής, αφού άλλη Ιθάκη βρίσκουν στη θέση  της. Είναι  ναυαγοσώστες  των ναυαγών  της ζωής ανθίζοντας στιγμιαία  λύπες και οδύνες   μας.   Κάνουν  ένα συνηθισμένο  πέταγμα   του γλάρου στην ακτή, την  επιστροφή  του Άγγελου  της ζωής  σου  που  έφυγε !

Niavis_Poiitis-Vivlio


Τι σημαίνει αυτός ο παράξενος, αλλά πολύ ωραίος τίτλος  της ποιητικής συλλογής σας "Τριγωνομετρία των Παθών";  
Η Τριγωνομετρία  των  Παθών είναι ένας  προβοκατόρικος τίτλος, και μάλλον  δεν είναι δικός  μου  αλλά  του προβοκάτορα που κατοικεί εντός  μου   . Αλλά πέρα από το παιγνιώδες της απάντησης, είναι  ένας ο τίτλος που κεντρίζει  το μάτι του υποψήφιου  αναγνώστη με την  πρώτη ματιά. Μετά όμως πιστεύω και ελπίζω  πως δεν σταθεί  σ αυτόν, όποιος  να αγοράσει  την ποιητική  μου  συλλογή. Γνωρίζοντας την άποψη κάποιων  από τους αναγνώστες  της ( και είναι όντως πολλοί  για  ποιητική συλλογή, δοθέντος πως την πρώτη  βδομάδα κυκλοφορίας  της, ήταν μέσα  στη δεκάδα  των πλέον  ευπώλητων βιβλίων, του βιβλιοπωλείου   ΙΑΝΟΣ). Και δεν θα σταθεί στον τίτλο  αφού, κατά την κρίση  μου  τούτη η ποιητική  μου συλλογή, είναι για μένα,  μια εσωτερική φωνή που ευλαβείται  τους ψιθυρισμούς της ψυχής  μου για  τον Έρωτα, το Θάνατο, το Νόστο, τη  Πατρίδα και την Έμπνευση. Είναι μια μυστική  προσευχή  στον άγνωστο Θεό  με τον οποίο βρίσκομαι  σε  διαρκή σύγκρουση.  Ας εκληφθεί  ως απόπειρα   ισορροπίας ανάμεσα  στα θέλω και στα πρέπει , τις αρχές  και  τις επιθυμίες  μας.  Τις  χαρές  και τις  μελαγχολίες μας. Το σημείο  που εφάπτεται  η Ελευθερία  με την Ελευθερία του άλλου   βάζοντας  φρένο  ασυδοσία μας. Εκεί που   ο έρωτας συναντά  την προδοσία  και χάνει την  αθωότητα  των πρωτόπλαστων . Ως  καπίστρι στο αχαλίνωτο  του  εγωισμού να βρει  μιαν  ανάσα   η  δοτικότητά  μας.  Ως  ειρωνεία της Ύπαρξης  στην  αβάστακτή επίγνωση της  θνητότητας  μας  !

Έχετε αποκρυπτογραφήσει τον μηχανισμό ευαισθητοποίησης σας, λίγο πριν επιλέξετε το θέμα για το οποίο θα γράψετε;
Μια  έρημη  αποβάθρα φθινοπώρου, η μοναξιά  του ανθρώπου  μες το πλήθος, η τυχαιότητα  ενός βλέμματος  που με αναστατώνει, η επιστροφή, που αν και επιστρέφω   εκεί που θέλω , δεν φτάνω  ποτέ πίσω   γιατί δεν το επιτρέπει ο χρόνος που έφυγε ανεπιστρεπτί  και κυρίως  γιατί δεν σε περιμένει κανείς πια , ούτε καν  ο εαυτός μου  αφού κάποιος άλλος  είμαι  πια μες τη διάβα του χρόνου. Οι απώλειες, αφού κανένα  κομμένο νήμα  του παρελθόντος δεν ενώνεται ξανά, και κανένας προσφιλής  νεκρός  δεν πρόκειται να αναστηθεί ! Οι  μνήμες  που στέκονται και  με κοιτούν  κατάματα, ένα γκρεμισμένο σπίτι,ή  η παιδική  μου  ηλικία που   με κοιτά  αμήχανη,ναυαγός της  εποχής  της, και η  ακαθόριστη θλίψη  ρούχο  βαρύ που με σκεπάζει τα βράδια  η νεκρή μου  μάνα, είναι μερικές  από τις χρωματικές  μου  εικόνες   που τις  δανείζομαι και  τις κάνω  λέξεις  τις νύχτες  στο χαρτί. 

Ποια είναι τα ερεθίσματα που σας οδήγησαν να εκφραστείτε με τον ποιητικό  λόγο;
Κλείσιμο
Είμαι   δυστυχώς  από  τους  ανθρώπους   που  ζω τη  ζωή   μου  νοσταλγώντας   ευτυχίες  και δυστυχίες    μου  σε χρόνο  μεταγενέστερο. Τα  ντύνω όλα   μια εκ των υστέρων εκμάγευση, εξωραΐζοντας στιγμές, χαρές  και  λύπες. Έτσι κάποια  στιγμή  η γραφή με  πρόσχημα κυρίως το όνειρο, έκανα  «τα εσωτερικά  μου τοπία», ποίηση , όπου  όλα  ξαναζούν   με τον τρόπο  της   φαντασίας   μου.    

Αυτό που λέγεται, ότι η ποίηση βρίσκεται παντού,  αρκεί να ξέρουμε να την νιώσουμε και να την αφήσουμε να μας καταπραΰνει, το πιστεύετε; 
Κάπου  ο Χάιντεγκερ, έχει πει  «Ποιητικά κατοικούν οι άνθρωποι»  και  το  έχω πει ξανά, πως το ασπάζομαι  απόλυτα. Υπάρχουν  άνθρωποι που  και χωρίς να  γράφουν ή να διαβάζουν  ποίηση, που  ευλαβούνται  το βηματισμό τους  μες την κοινωνική συνύπαρξη. Και  είναι άλλοι  που  ο εγωισμός  τους  τους κάνει λύκους,  έτοιμοι να κατασπαράξουν τους  άλλους,  αλλά   κατά βάθος  τον ίδιο τους  τον εαυτό.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Δείτε Επίσης