Διονύσης Καβαλιεράτος: Δεν με απασχολεί η τελειότητα

«Ο γιος του αετού σπάει τα πόδια του. Ο γιος του αετού περπατάει με τα χέρια». Ο Διονύσης Καβαλλιεράτος επιστρέφει στην Αθήνα με τη νέα του ατομική έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades. Λίγο πριν φύγει από το Βερολίνο όπου μένει τα τελευταία χρόνια -για την ακρίβεια λίγο πριν ταξιδέψουν τα έργα στην Αθήνα- μου έδειξε το στούντιο του, το οποίο δεν είναι παρά το δωμάτιο του και ο κήπος του, ο οποίος θυμίζει sculpture park.

Ο τίτλος της ατομικής σου έκθεσης  που παρουσιάζεται στην γκαλερί  Bernier/Eliades είναι «Ο γιος του αετού σπάει τα πόδια του. Ο γιος του αετού περπατάει µε τα χέρια.» Από πού προέρχεται και πως «δένει» τα έργα της έκθεσης σου;

Επειδή όλα  τα έργα έχουν γίνει τα τελευταία  δυο χρόνια από σκόρπιες ιδέες, και  ουσιαστικά δεν έχουν άμεση σχέση  μεταξύ τους, δεν ανήκουν σε μία  σειρά, έβαλα έναν τίτλο ποιητικό, πιασάρικο και περιπετειώδη που να εκφράζει την αγωνία του μέσου Έλληνα/ανθρώπου. Ας πούμε ότι με μία Ινδιάνικη ψευδοσοφία λέω ότι υπάρχουν πάντα λύσεις για κάθε πρόβλημα. Αυτή είναι μια εκδοχή, υπάρχει και άλλη μια πιο προσωπική αλλά φυσικά δε θα σας την πω χα χα!

Στις  φωτογραφίες που μου έχεις  στείλει εντυπωσιάστηκα από την  ξαπλωμένη τουλούμπα με το φέσι και  το τσαρούχι. Στην έκθεση βλέπουμε ύποπτα τρενάκια ζώων και πυραμίδες σερβιρισμένες σε martini. Τι ρόλο παίζει η σάτιρα και η ειρωνεία στη δουλειά σου;

Είναι εύκολος  τρόπος να μιλήσεις για σοβαρά πράγματα και να τη βγάλεις καθαρή, και  είναι ένας πολύ καλός τρόπος άμυνας ενάντια στην πραγματικότητα που  είναι πιο σουρεαλιστική από  την τέχνη.

Τα  έργα σου χαρακτηρίζονται από  μια τρομερή δεξιοτεχνία. Θα ήθελα να μου πεις δυο λόγια για το εργαστήριο σου.

Το εργαστήριο στο οποίο έφτιαξα όλα τα έργα της έκθεσης ήταν μια κρεβατοκάμαρα  και ένας κήπος που καμία φορά είχε χιόνι. Όσο για την δεξιοτεχνία  δεν είναι τόσο τρομερή και  το λέω ειλικρινά χωρίς να το παίξω  μετριόφρων γιατί δεν είμαι. Ναι  μεν με ενδιαφέρει η τεχνική αρτιότητα, αλλά δε με απασχολεί η τελειότητα. Αν κοιτάξεις τα έργα από κοντά  θα βρεις κακοτεχνίες και προσεκτικά από μακριά σχεδιαστικά λάθη. Από  τη μία απολαμβάνω την άμεση επαφή  με το έργο μου και την χειρονακτική ενασχόληση η οποία άλλωστε είναι  και η δουλειά μου, άλλες φορές  βαριέμαι και θα ήθελα να έχω 10 σκλάβους να τους μαστιγώνω να μου φτιάχνουν  παππάδες (να τους μαστιγώνω).

Διαβάζω στο δελτίο τύπου της έκθεσης  σου πως η δουλειά σου μεταξύ άλλων αντιµετωπίζει θεμελιώδη θέµατα του καλού και του κακού, της ζωής  και του θανάτου, του φύλου, του ηρωισµού και της αθανασίας. Η θεματική των έργων σου οργανώνεται πάντα σε ένα δίπολο, ή συγκροτείται σε ένα πιο χαλαρό πλαίσιο;

Πάνω σε δίπολο, τρίπολο, τετράπολο ή και πιο χαλαρό πλαίσιο όπως το θέτεις. Άλλα έργα γίνονται με συγκεκριμένο σκοπό-σκοπούς και βγαίνουν παρόλα αυτά πολυσύνθετα, και άλλα γίνονται υποσυνείδητα χωρίς να ξέρω καν γιατί τα έφτιαξα. Με ενδιαφέρει πάντως η πολυεπίπεδη ανάγνωση έργων που φαινομενικά είναι απλά ή σαχλά.

Θα  ήθελα να μου μιλήσεις για τις  επιρροές και τις αναφορές σου.

Θεματολογικά και μορφολογικά από τέχνη αρχαίων πολιτισμών, πρωτόγονη τέχνη, λαική τέχνη, υψηλή τέχνη, μεσαιωνική, θρησκευτική, αναγέννηση, μοντέρνα, σύγχρονη, κόμιξ, κινούμενα σχέδια, λογοτεχνία, ιστορία, κινηματογράφος, προσωπικές εμπειρίες, και πολλή μουσική. Τόσα πολλά ωραία σε αυτόν τον πλανήτη.

Ξέρω  ότι τα τελευταία χρόνια μένεις στο  Βερολίνο. Παρακολουθείς τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα, τι σκέφτεσαι για όσα  συμβαίνουν εδώ;

Στεναχωριέμαι αλλά νομίζω ότι η Ελλάδα βρισκόταν  πάντα σε κρίση, οπότε η ζωή  συνεχίζεται.

  Εκτός από τα έργα σου, με  εντυπωσιάζει και ο κήπος σου.  Μίλησε μου για την κηπουρική.

Ασχολούμαι  περισσότερο με τις ξυλουργικές  εργασίες του κήπου. Η κηπουρική  μου κάνει κακό στη μέση, γι αυτό την καλλιέργεια των λαχανικών  και άλλων καλών έχουν αναλάβει άλλοι συγκάτοικοι.

Η έκθεση του Διονύση  Καβαλλιεράτου, «Ο γιος του αετού σπάει τα πόδια του. Ο γιος του αετού περπατάει με τα χέρια» θα διαρκέσει μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2013.

Όλες οι φωτογραφίες Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη