Με αφορμή τα 20 χρόνια λειτουργείας του Ξενώνα Προσωρινής Διαμονής, η Εταιρία Προστασίας Σπαστικών/ Πόρτα Ανοιχτή βράβευσε την bwin για την πολύπλευρη στήριξη της.
( **** ) ΙΝCEPTION (Προβάλλεται από την Τρίτη 24 Αυγούστου)
( **** ) ΙΝCEPTION (Προβάλλεται από την Τρίτη 24 Αυγούστου)
Aπό όλα τα παιδικά μου παιχνίδια, νομίζω ότι το μοναδικό που συνεχίζει να μου ασκεί γοητεία, είναι ο κύβος του Ρούμπικ. Αυτός με τα χρωματιστά τετραγωνάκια, που πρέπει να τα βάλεις στη θέση τους...
UPD:
Σκηνοθεσία / Σενάριο: Κρίστοφερ Νόλαν. Με τους: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Μαριόν Κοτιγιάρ, Έλεν Πέιτζ.
Περιπέτεια φαντασίας, 2010, Η.Π.Α. / Ην. Βασίλειο. Διάρκεια: 2 ώρες και 28 λεπτά.
http://inceptionmovie.com
Aπό όλα τα παιδικά μου παιχνίδια, νομίζω ότι το μοναδικό που συνεχίζει να μου ασκεί γοητεία, είναι ο κύβος του Ρούμπικ. Αυτός με τα χρωματιστά τετραγωνάκια, που πρέπει να τα βάλεις στη θέση τους. Κατ’ αρχάς επειδή αν και πολύχρωμος, οπότε αρκούντως δελεαστικώς για τα παιδικά μου μάτια, δεν τον λες και τόσο παιδικό σαν παιχνίδι. Κατά δεύτερον επειδή έγινε από μόνος του ορόσημο της διασταύρωσης των μαθηματικών με την ποπ κουλτούρα και τρίτον, επειδή δεν κατάφερα να τον λύσω ποτέ και μου έμεινε απωθημένο. Αυτό ακριβώς νομίζω πως συμβαίνει και με την τελευταία ταινία του ειδικού στα κινηματογραφικά σουντόκου (βλ. ειδική σελίδα στο Fish and Chips του τεύχους) Κρίστοφερ Νόλαν. Πιθανότατα (αν και φοβάμαι τη φυσική μου έφεση στην υπερβολή) το πρώτο πραγματικό αριστούργημα της δεκαετίας, με την έννοια του συγκερασμού της big budget, αρτιότατης χολιγουντιανής ψυχαγωγίας με τον κόσμο της τέχνης, της φιλοσοφίας, της ψυχανάλυσης, των μαθηματικών και της αρχιτεκτονικής του ονείρου. Το πολιτιστικό αντίκτυπο του Inception είναι ανάλογο μόνο με αυτό του Matrix 11 χρόνια πριν, με μια γερή δόση σινεφιλικών αναφορών από τη μυθολογία του Τζέιμς Μποντ μέχρι ένα χοντρό λοξοκοίτασμα στην ψυχεδελική παράνοια του Κιούμπρικ. Υπερπεριπέτεια φαντασίας, που σου διαλύει τη συνοχή του εγκεφαλικού ιστού με την εικονογραφία της αρχικά, για να σε παρασύρει ακόμα πιο βαθιά, όπως και τους ήρωες της, σε ένα ταξίδι μέσα στο όνειρο, που βρίσκεται σε ένα άλλο όνειρο, που βρίσκεται σε ένα τρίτο όνειρο, κι όσο πιο βαθιά πας στο υποσυνείδητο, τόσο κινδυνεύεις και εσύ και οι ήρωες να μη βγείτε ποτέ από αυτό, σαν να είστε εγκλωβισμένοι σε μια τριπαρισμένη Mπαμπούσκα και λοξοκοιτάζετε την τσέπη σας που έχετε κρυμμένα τα xanax για να γλυτώσετε την κρίση πανικού. Αλλά τι να σου κάνει το xanax αν είσαι μέσα σε όνειρο και ποιος θα σου πιστοποιήσει αν ζεις την αλήθεια ή όχι για να το πάρεις και να γλιτώσεις; Σε ένα κοντινό μέλλον (ή και παρόν) μια ομάδα ‘κλεφτών’ του υποσυνειδήτου, διεισδύουν στο μυαλό και τα όνειρα των θυμάτων τους αφού τα ναρκώσουν με σκοπό να αποσπάσουν βιομηχανικά και άλλα μυστικά. Ο κόσμος του ονείρου μετατρέπεται σε μια παράλληλη πραγματικότητα, που αμφισβητεί τους φυσικούς κανόνες και ελλοχεύει κινδύνους, βάσει των εικόνων και των απωθημένων του υποσυνείδητου κάθε ενός από αυτούς που μπαίνουν στο όνειρο του θύματος. Όπως για παράδειγμα το υποσυνείδητο του πράκτορα Κομπς, που έχει χάσει τη γυναίκα του, η οποία και εμφανίζεται ως απειλή, σε όλες τις ονειρικές του εξορμήσεις. Ένας βιομήχανος, θα προσλάβει την ομάδα, για μια ιδιαίτερα επικίνδυνη αποστολή: όχι την εξόρυξη μιας ιδέας από το μυαλό του θύματος, αλλά την εμφύτευση (inception σημαίνει απαρχή) μιας ιδέας στο υποσυνείδητο του, με σκοπό αυτή η ιδέα να τον οδηγήσει σε βολικές για τον θύτη, επιχειρηματικές αποφάσεις στηριζόμενες στο ενοχικό σύνδρομο του θύματος απέναντι στον πατέρα του. Αποστολή που όμως για να πετύχει, χρειάζεται μια πολλαπλή διείσδυση στα επίπεδα του ονείρου του θύματος, στο όνειρο μέσα στο όνειρο μέσα στο όνειρο, προκειμένου, να ριζώσει η ιδέα και να καρποφορήσει, με τον κίνδυνο του ότι όσο πιο βαθιά μπαίνεις σε αυτό, μπορεί να πέσεις στη λήθη και να μην ξαναβγείς ποτέ στον πραγματικό κόσμο. Κάθε συμβάν σε ένα επίπεδο ονείρου, επηρεάζει τα τεκταινόμενα στο επόμενο, και το τι γίνεται από κει και πέρα, είναι πραγματικά αδύνατο να σας το εξηγήσω. Αν και την επόμενη εβδομάδα θα σας δώσουμε ένα λυσάρι των γρίφων του «Inception», μένω μόνο στο ότι δεν έχετε ξαναδεί κάτι τέτοιο, σε σκηνές απόλυτου περφεξιονισμού που δεν στηρίζονται μόνο στα ψηφιακά εφέ (ο διάδρομος του ξενοδοχείου που στριφογυρίζει είναι πραγματική κατασκευή με περιστροφή για να δώσει την μέγιστη αληθοφάνεια). Μη διανοηθείτε να το κατεβάσετε σε download, το «Inception» είναι μια απόλυτη κινηματογραφική εμπειρία, που δεν σηκώνει ημίμετρα και μικρές οθόνες, αν θες πραγματικά να απολαύσεις τις περιδινίσεις της εγκεφαλικής του χοάνης.
Περιπέτεια φαντασίας, 2010, Η.Π.Α. / Ην. Βασίλειο. Διάρκεια: 2 ώρες και 28 λεπτά.
http://inceptionmovie.com
Aπό όλα τα παιδικά μου παιχνίδια, νομίζω ότι το μοναδικό που συνεχίζει να μου ασκεί γοητεία, είναι ο κύβος του Ρούμπικ. Αυτός με τα χρωματιστά τετραγωνάκια, που πρέπει να τα βάλεις στη θέση τους. Κατ’ αρχάς επειδή αν και πολύχρωμος, οπότε αρκούντως δελεαστικώς για τα παιδικά μου μάτια, δεν τον λες και τόσο παιδικό σαν παιχνίδι. Κατά δεύτερον επειδή έγινε από μόνος του ορόσημο της διασταύρωσης των μαθηματικών με την ποπ κουλτούρα και τρίτον, επειδή δεν κατάφερα να τον λύσω ποτέ και μου έμεινε απωθημένο. Αυτό ακριβώς νομίζω πως συμβαίνει και με την τελευταία ταινία του ειδικού στα κινηματογραφικά σουντόκου (βλ. ειδική σελίδα στο Fish and Chips του τεύχους) Κρίστοφερ Νόλαν. Πιθανότατα (αν και φοβάμαι τη φυσική μου έφεση στην υπερβολή) το πρώτο πραγματικό αριστούργημα της δεκαετίας, με την έννοια του συγκερασμού της big budget, αρτιότατης χολιγουντιανής ψυχαγωγίας με τον κόσμο της τέχνης, της φιλοσοφίας, της ψυχανάλυσης, των μαθηματικών και της αρχιτεκτονικής του ονείρου. Το πολιτιστικό αντίκτυπο του Inception είναι ανάλογο μόνο με αυτό του Matrix 11 χρόνια πριν, με μια γερή δόση σινεφιλικών αναφορών από τη μυθολογία του Τζέιμς Μποντ μέχρι ένα χοντρό λοξοκοίτασμα στην ψυχεδελική παράνοια του Κιούμπρικ. Υπερπεριπέτεια φαντασίας, που σου διαλύει τη συνοχή του εγκεφαλικού ιστού με την εικονογραφία της αρχικά, για να σε παρασύρει ακόμα πιο βαθιά, όπως και τους ήρωες της, σε ένα ταξίδι μέσα στο όνειρο, που βρίσκεται σε ένα άλλο όνειρο, που βρίσκεται σε ένα τρίτο όνειρο, κι όσο πιο βαθιά πας στο υποσυνείδητο, τόσο κινδυνεύεις και εσύ και οι ήρωες να μη βγείτε ποτέ από αυτό, σαν να είστε εγκλωβισμένοι σε μια τριπαρισμένη Mπαμπούσκα και λοξοκοιτάζετε την τσέπη σας που έχετε κρυμμένα τα xanax για να γλυτώσετε την κρίση πανικού. Αλλά τι να σου κάνει το xanax αν είσαι μέσα σε όνειρο και ποιος θα σου πιστοποιήσει αν ζεις την αλήθεια ή όχι για να το πάρεις και να γλιτώσεις; Σε ένα κοντινό μέλλον (ή και παρόν) μια ομάδα ‘κλεφτών’ του υποσυνειδήτου, διεισδύουν στο μυαλό και τα όνειρα των θυμάτων τους αφού τα ναρκώσουν με σκοπό να αποσπάσουν βιομηχανικά και άλλα μυστικά. Ο κόσμος του ονείρου μετατρέπεται σε μια παράλληλη πραγματικότητα, που αμφισβητεί τους φυσικούς κανόνες και ελλοχεύει κινδύνους, βάσει των εικόνων και των απωθημένων του υποσυνείδητου κάθε ενός από αυτούς που μπαίνουν στο όνειρο του θύματος. Όπως για παράδειγμα το υποσυνείδητο του πράκτορα Κομπς, που έχει χάσει τη γυναίκα του, η οποία και εμφανίζεται ως απειλή, σε όλες τις ονειρικές του εξορμήσεις. Ένας βιομήχανος, θα προσλάβει την ομάδα, για μια ιδιαίτερα επικίνδυνη αποστολή: όχι την εξόρυξη μιας ιδέας από το μυαλό του θύματος, αλλά την εμφύτευση (inception σημαίνει απαρχή) μιας ιδέας στο υποσυνείδητο του, με σκοπό αυτή η ιδέα να τον οδηγήσει σε βολικές για τον θύτη, επιχειρηματικές αποφάσεις στηριζόμενες στο ενοχικό σύνδρομο του θύματος απέναντι στον πατέρα του. Αποστολή που όμως για να πετύχει, χρειάζεται μια πολλαπλή διείσδυση στα επίπεδα του ονείρου του θύματος, στο όνειρο μέσα στο όνειρο μέσα στο όνειρο, προκειμένου, να ριζώσει η ιδέα και να καρποφορήσει, με τον κίνδυνο του ότι όσο πιο βαθιά μπαίνεις σε αυτό, μπορεί να πέσεις στη λήθη και να μην ξαναβγείς ποτέ στον πραγματικό κόσμο. Κάθε συμβάν σε ένα επίπεδο ονείρου, επηρεάζει τα τεκταινόμενα στο επόμενο, και το τι γίνεται από κει και πέρα, είναι πραγματικά αδύνατο να σας το εξηγήσω. Αν και την επόμενη εβδομάδα θα σας δώσουμε ένα λυσάρι των γρίφων του «Inception», μένω μόνο στο ότι δεν έχετε ξαναδεί κάτι τέτοιο, σε σκηνές απόλυτου περφεξιονισμού που δεν στηρίζονται μόνο στα ψηφιακά εφέ (ο διάδρομος του ξενοδοχείου που στριφογυρίζει είναι πραγματική κατασκευή με περιστροφή για να δώσει την μέγιστη αληθοφάνεια). Μη διανοηθείτε να το κατεβάσετε σε download, το «Inception» είναι μια απόλυτη κινηματογραφική εμπειρία, που δεν σηκώνει ημίμετρα και μικρές οθόνες, αν θες πραγματικά να απολαύσεις τις περιδινίσεις της εγκεφαλικής του χοάνης.
UPD:
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα