( **** )TO ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ / EL ESPIRITU DELLA COLMENA

Σκηνοθεσία / Σενάριο: Βίκτορ Ερίθε. Με τους: Άννα Τόρεντ, Φερνάντο Φερνάν Γκομέζ, Τερέζα Γκιμπέρα.

Δράμα, 1973, Ισπανία. Διάρκεια: 1 ώρα και 37 λεπτά.

Υπάρχουν κάποιες  σπάνιες στιγμές, ατόφιας, παρθένας μαγείας στην τέχνη, τόσο φωτεινής και  άσπιλης, που το να προσπαθήσεις να περιπλανηθείς συγγραφικά στην αξία και τη σημασία τους σαν κριτικός, θεωρητικός ή απλός λάτρης, σε καθιστούν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από λιπαρό διακορευτή του παρθενικού τους υμένα. Παράγοντα φθοράς της αιωνιότητας της φρεσκάδας και της λάμψης τους και κατ’ επέκταση υπόλογο, στο δικαστήριο της απολεσθείσας αθωότητας.

Το «Πνεύμα του Μελισσιού» είναι μία από αυτές τις στιγμές, μια μοναδική συνωμοσία ευφυϊας, συναισθήματος και φωτός από έναν σκηνοθέτη που γύρισε μόλις τρεις ταινίες σε όλη την καριέρα του. Σινεμά μυστικιστικό, ζωντανό και παλλόμενο, που αναδημιουργεί τα κύτταρα του σε διαφορετικό μοτίβο ελλειπτικής δόμησης με κάθε επίσκεψη σου στον κόσμο του, χαρίζοντας σου ξανά και ξανά, μια διαφορετική διαδρομή. Σε μια επαρχία της Καστίλλης στη δεκαετία του 40, η εξάχρονη Άννα, παρακολουθεί σαγηνευμένη και τρομαγμένη τον κλασσικό Φρανκενστάιν με τον Μπόρις Καρλόφ, τρομάζοντας αλλά ταυτόχρονα ανησυχώντας για την τύχη του.

Η αδελφή της την ηρεμεί λέγοντάς της ότι το πνεύμα του ζει σε ένα ερείπιο στο χωριό. Και για την Άννα, αυτό το πνεύμα ενσαρκώνεται στο πρόσωπο ενός παρανόμου που κρύβεται στην περιοχή. Η πολιτική αλληγορία της Ισπανίας του Φράνκο, τέμνεται με το σινεμά του φανταστικού, την οδυνηρή απελευθέρωση της ενηλικίωσης και την μετασχηματιστική μαγεία του ίδιου του κινηματογραφικού μέσου, σε έναν λυρικό και κατάφωτο παραμορφωτικό καθρέφτη ελλειπτικών ημικυκλίων σε χωροχρονικό ταξίδι, που επηρέασε λιγότερο ή περισσότερο, πολλές περισσότερες ταινίες και μυθοπλασίες από ότι νομίζετε.