Τα χρόνια της αθωότητας σε μια νέα γαλλική ταινία

Ο Πολ θυμάται την παιδκή του ηλικία... Τα ξεσπάσματα της μητέρας του... Τον ισχυρό δεσμό που είχε με τον αδερφό του Ιβάν, ένα βίαιο παιδί... Θυμάται...Όταν ήταν δεκαέξι χρονών, τον απαρηγόρητο πατέρα του.. Εκείνο το ταξίδι στη Ρωσία... Θυμάται όταν ήταν δεκαεννιά, την αδελφή του, τα ξαδέρφια του, τους φίλους που τον πρόδωσαν... Τις σπουδές στο Παρίσι... Μα πάνω απ' όλα ο Πολ θυμάται την Έστερ. Ήταν το κέντρο του κόσμου του. 

Μια τρυφερή ταινία για την ενηλικίωση, τον έρωτα και την πίστη. 





Ο Αρνό Ντεπλεσέν γεννήθηκε το 1960 στο Ρουμπέ της Γαλλίας. Σπούδασε σκηνοθεσία στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού (Sorbonne Nouvelle), κι έπειτα στο IDHEC, απ’όπου κι αποφοίτησε το 1984. Έχει σκηνοθετήσει τρεις μικρού μήκους ταινίες εμπνευσμένες από το έργο του Βέλγου, Ζαν Ρέι. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 εργαζόταν ως διευθυντής φωτογραφίας σε ταινίες μεγάλου μήκους. 
Το 1990, σκηνοθέτησε την ταινία Η Ζωή των Νεκρών (La Vie des morts), στην οποία πρωταγωνίστησαν πολλοί ηθοποιοί που έμελλαν να συνεργαστούν για χρόνια έπειτα με το σκηνοθέτη, όπως οι Μαριάν Ντενικούρ, Εμανουέλ Ντεβός, και Τιμπόλτ ντε Μονταλεμπέρ.  Η ταινία διάρκειας 54 λεπτών, τιμήθηκε με το Βραβείο Jean Vigo για μικρού μήκους ταινία από το Φεστιβάλ Καννών το  1990. 

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Ο φρουρός (La Sentinelle), έκανε την πρεμιέρα της το 1992 στο Φεστιβάλ Καννών. Ακολούθησε το Η Σεξουαλική μου Ζωή... ή Πώς Λογομάχησα (Comment Je Me Suis Dispute... (Ma Vie Sexuelle) ) το 1996.
Το 2000, ο Ντεπλεσέν παρέδωσε την πρώτη αγγλόφωνη ταινία του, Έστερ Καν (Esther Kahn), βασισμένη σε μία ιστορία του Άρθουρ Σίμονς. Η ταινία ήταν μνεία στο έργο του Φρανσουά Τρυφώ. 
Τρία χρόνια αργότερα, έκανε δύο ταινίες όταν διασκεύαζε το θεατρικό του Έντουαρντ Μποντ Playing 'In the Company of Men': η μία περιείχε 70% υλικό προβών και  30% της ταινίας, και η δεύτερη τις αντίστροφες αναλογίες. 
Την επόμενη χρονιά ακολούθησε το Ρηγάδες για μία Ντάμα (Rois et Reine), το οποίο χάρισε στο Ματιέ Αμαλρίκ το Σεζάρ Καλύτερου Ηθοποιού. 
Το 2007, σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ L'Aimée, που παρακολουθεί την οικογένεια του στο πατρικό τους στο Ρουμπέ, λίγο πριν πουληθεί. Την ίδια χρονιά σκηνοθέτησε το Μια Νύχτα Χριστουγέννων (Une Conte de Noel), που συμμετείχε στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Καννών το 2008.
Στο Διαγωνιστικό Τμήμα συμμετείχε επίσης και η ταινία του  Τζίμι Π.: Η Ψυχοθεραπεία ενός Ινδιάνου των Πεδιάδων (Jimmy P) το 2013, σηματοδοτώντας την πέμπτη ταινία του σκηνοθέτη που επιλέχθηκε να διαγωνιστεί για το Χρυσό Φοίνικα.