Δημήτρης Νανόπουλος, ο νέος πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών

Νέος πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών είναι από την Τρίτη ο φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος μετά την τελετή εγκατάστασής του κατά την πρώτη συνεδρία της Ακαδημίας για το 2015. Καθήκοντα αντιπροέδρου για το τρέχον έτος αναλαμβάνει ο λογοτέχνης Θανάσης Βαλτινός.

Η τελετή ξεκίνησε με τον καθιερωμένο απολογισμό του έργου των Κέντρων και Γραφείων Ερεύνης της Ακαδημίας για το παρελθόν έτος από τον απερχόμενο πρόεδρο, τον νομικό Επαμεινώνδα Σπηλιωτόπουλο, ο οποίος και επέδωσε τα διάσημα στους νέους αξιωματούχους του ιδρύματος. Ακολούθησε ομιλία του νέου προέδρου Δημήτρη Νανόπουλου με θέμα «Ένα νέο πλαίσιο-πρότυπο της θεωρίας του (Συμ)παντός: Κοσμολογική, μη-κλιμακούμενη (no-scale) υπερβαρύτητα».

Μιλώντας για ένα ειδικό επιστημονικό θέμα, προσπαθώντας να το εξηγήσει με τον απλούστερο τρόπο για το μη ειδικό κοινό, ο νέος πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, στην ομιλία του το βράδυ της Τρίτης 13 Ιανουαρίου, κατέληξε: «Ο θεωρητικός φυσικός εκτός από το να δίνει ιδέες οφείλει να δείχνει και τον δρόμο για την πειραματική επαλήθευσή τους».

Ο Δημήτρης Νανόπουλος εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1997 και από τις αρχές του 2014 τελεί χρέη αντιπροέδρου. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου απεφοίτησε το 1971. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Sussex της Βρετανίας, όπου το 1973 αναγορεύτηκε διδάκτορας στη Θεωρητική Φυσική των Υψηλών Ενεργειών.

Διετέλεσε ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) στη Γενεύη Ελβετίας και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του κέντρου. Διετέλεσε επίσης ερευνητής στην École normale supérieure στο Παρίσι και στο Πανεπιστήμιο Harvard στις ΗΠΑ. Το 1989 εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Texas A&M, College Station, όπου από το 1992 είναι διακεκριμένος καθηγητής, και όπου από το 2002 κατέχει την έδρα Mitchell-Heep της Φυσικής Υψηλών Ενεργειών. Είναι επίσης διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών του Χιούστον (HARC), στο Χιούστον του Τέξας στις ΗΠΑ, όπου επίσης διευθύνει ένα ερευνητικό τμήμα του World Laboratory, που εδρεύει στη Λωζάνη.

Κύρια ερευνητική του ασχολία είναι η Φυσική Υψηλών Ενεργειών και η Κοσμολογία. Στόχος είναι η δημιουργία μιας ενοποιημένης θεωρίας όλων των δυνάμεων στην Φύση, η θεωρία του Παντός, όπου θα δίνεται μία επιστημονική ερμηνεία του Σύμπαντος, από το πώς εμφανίστηκε, πώς εξελίχθηκε και πώς απέκτησε τη σημερινή μορφολογία του. Έχει συγγράψει περισσότερες από 645 πρωτότυπες εργασίες, μεταξύ αυτών 14 βιβλία.

Από το 1988 είναι εταίρος της American Physical Society και από το 1992 μέλος της Italian Physical Society. Το 1996, του απενεμήθη ο Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής, της Ελληνικής Δημοκρατίας ενώ τον Μάιο του 2005, έτους αφιερωμένου στον Αϊνστάιν τιμώντας τα 100 χρόνια της Θεωρίας της Σχετικότητας, απέσπασε για δεύτερη φορά (πρώτη φορά το 1999) το βραβείο του Ιδρύματος Ερευνών της Βαρύτητος που εδρεύει στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ. Τον Οκτώβριο του 2006 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Ωνάση, ενώ το 2009 απέσπασε από την Ιταλική Εταιρεία Φυσικής το Διεθνές Βραβείο «Enrico Fermi». Από τον Ιανουάριο του 2005 έως τον Δεκέμβριο του 2010 και από τον Ιανουάριο του 2013 έως σήμερα είναι ο Εθνικός Εκπρόσωπος στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN). Από το 2005 έως το 2009 διετέλεσε πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ) και από το 2005 έως το 2006 Εθνικός Εκπρόσωπος στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA).