Αλίκη Βουγιουκλάκη: η Εθνική μας Σταρ

Στις 20 Ιουλίου του 1934, γεννήθηκε η Αλίκη Βουγιουκλάκη στο Μαρούσι από τον Ιωάννη Βουγιουκλάκη, πρώην Νομάρχη Αρκαδίας και νομικό, και την Αιμιλία Κουμουνδούρου. Κανείς δεν θα μπορούσε τότε να προβλέψει πως εκείνο το κορίτσι θα γινόταν το απόλυτο κινηματογραφικό φαινόμενο.

 Γιατί τόσο για τους κριτικούς κινηματογράφου, τους δημοσιογράφους αλλά και για διεθνώς καταξιωμένους Έλληνες σκηνοθέτες όπως ο Κώστας Γαβράς, η Αλίκη ήταν ένα φαινόμενο. Ένα πανευρωπαϊκό φαινόμενο: Καμία άλλη ηθοποιός δεν κατάφερε να γίνει τόσο αγαπητή και δημοφιλής στο κοινό μιας χώρας, για τόσες δεκαετίες, όπως εκείνη.

Για το κοινό, η Αλίκη ήταν και είναι μέχρι σήμερα- 18 χρόνια μετά τον θάνατο της- η
μόνη αληθινή σταρ. Το 1959, η Ελένη Βλάχου τη χαρακτηρίζει για πρώτη φορά «Εθνική Σταρ» της Ελλάδας. Αυτό είναι και το «παρατσούκλι» που θα την ακολουθήσει μέχρι το τέλος της ζωής της.

Το «χρυσό κορίτσι» του κινηματογράφου
Το μελαχρινό κορίτσι που έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο (1953) στο «Ποντικάκι»- μία ταινία που γνώρισε μέτρια αποδοχή- μεταμορφώθηκε στο κινηματογραφικό είδωλο που συνδύαζε το αξεπέραστο νάζι, την αθωότητα ενός παιδιού και το πιο λαμπερό χαμόγελο που εμφανίστηκε ποτέ στην μεγάλη οθόνη. Μία ιστορία λέει ότι την πρώτη φορά που η Αλίκη Βουγιουκλάκη πάτησε στο στούντιο για το πρώτο της γύρισμα, οι τεχνικοί δυσκολεύτηκαν να πιστέψουν ότι είχαν μπροστά τους την πρωταγωνίστρια. Ο ρόλος προορίζοταν αρχικά για την Έλλη Λαμπέτη, αλλά εκείνη έλειπε στο Κάιρο. Ο Πέλος Κατσέλης τότε προτείνει στον Νίκο
Τσίφορο  την μαθήτριά του Αλίκη Βουγιουκλάκη. Η Αλίκη με το που βλέπει τον εαυτό της στη μεγάλη οθόνη βάζει τα κλάματα και ορκίζεται να μην ξαναπαίξει στον κινηματογράφο.

Ευτυχώς, δεν κράτα την υποσχέση της και δοκιμάζει ξανά την τύχη της στον κινηματογράφο. Ακολουθούν οι συμμετοχές της σε ταινίες όπως «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας», «Το Κορίτσι Με Τα Παραμύθια», «Διακοπές Στην Αίγινα»,  «Αστέρω» - η πρώτη της κινηματογραφική συνάντηση με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ- «Το Κλωτσοσκούφι». Η Αλίκη γίνεται όλο και πιο ξανθιά, διορθώνει τη μύτη της και ο κινηματογραφικός φακός «νιώθει» τα πρώτα του ερωτικά σκιρτήματα για εκείνη.

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ  γνωστή. Η Βουγιουκλάκη ξεφεύγει από την ιδιότητα της ηθοποιού και δεν «χωράει» πια σε ρόλους. Η Λίζα Πετροβασίλη, η Λίζα Παπασταύρου, η Σωφερίνα, η Ψεύτρα, η Μοντέρνα Σταχτοπούτα, ο Πίπης, η Λίζα Δέλβη (η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια) είναι πάντοτε η Αλίκη. Οι ταινίες της «σπάνε ταμεία» και η Αλίκη γίνεται το «χρυσό» κορίτσι του κινηματογράφου. Η «Υπολοχαγός Νατάσα» ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου για τρεις δεκαετίες.


Ο Παπαμιχαήλ και ο μυστικός γάμος με τον Γιώργο Ηλιάδη
«Ούτε μου έδινε σημασία. Ήμουν εκεί με τα σοσόνια. Ασχημόπαππο ήμουνα; Μικρή ήμουνα; Δεν ξέρω! » είπε η Αλίκη Βουγιουκλάκη για τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και την πρώτη τους συνάντηση στην σχολή του Εθνικού, στην συνέντευξη της στο Ενώπιον Ενωπίω το 1993. «Ξανασυνάντηθηκα με τον Δημήτρη στη Αστέρω. Και θυμάμαι του λέω: "Εσύ πήρες το Άριστα, αλλά εγώ μπαίνω πρώτη στους τίτλους. Σφαχτήκαμε!».


Η αντίπαθεια που αισθάνοταν ο ένας για τον άλλον στη σχολή και στις πρώτες τους συνεργασίες, εξελίχθηκε σε έναν μεγάλο έρωτα και οι δύο τους υπήρξαν το πιο εμπορικό και πετυχημένο ζευγάρι στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Στις 18 Ιανουαρίου 1965 παντρεύτηκαν και τέσσερα χρόνια αργότερα γεννήθηκε ο γιος τους, Γιάννης. Το 1975 πήραν διαζύγιο, ένα διαζύγιο που όπως θα πει η ίδια χρόνια αργότερα ποτέ δεν «συνήθισε ο κόσμος».

Στην ίδια συνέντευξη, η Αλίκη αποκάλυπτει για πρώτη φορά τον κρυφό γάμο της, το 1980 με τον Κύπριο επιχειρηματία Γιώργο Ηλιάδη. Ο γάμος έγινε στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών και διήρκησε μόλις τρία χρόνια. Το διαζύγιό τους εκδόθηκε επισήμως στις 9 Δεκεμβρίου 1983. Στην παράσταση Εβίτα την περίοδο 1981-1982 γνωρίζει τον Βλάσση Μπονάτσο με τον οποίο θα μείνουν μαζί για περίπου έξι χρόνια. Τελευταίος σύντροφος της ζωής της για εννιά χρόνια (1987 - 1996) ήταν ο ηθοποιός Κώστας Σπυρόπουλος.