Αιγύπτιος στρατηγός ζητά να κατεδαφιστεί η Μονή του Σινά

«Απειλή» για την εθνική ασφάλεια της Αιγύπτου, μοιάζει στα μάτια ενός απόστρατου στρατηγού,  εν ονόματι Αχμέτ Ραγκάι Ατίγια, η ιστορική Μονή Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Ο Αιγύπτιος απόστρατος ζητά με αγωγή στα αιγυπτιακά δικαστήρια την κατεδάφιση της και την απέλαση των Ελλήνων μοναχών. Το Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, η Μόνη του Σινά, είναι για τον Ατίγια ένας «παράδεισος» για τους «ξένους» Έλληνες μοναχούς που όπως λέει «καταπατούν» την αιγυπτιακή γη. Ισχυρίζεται ότι οι Έλληνες μοναχοί που ζουν στο μοναστήρι έχουν αλλάξει τα ονόματα των γύρω περιοχών και τους κατηγορεί ότι προσπάθησαν να κρύψουν μία υπόγεια πηγή νερού που είναι γνωστή ως η πηγή  Μωυσή. Εκείνο όμως που πραγματικά τον εξοργίζει είναι η έπαρση της γαλανόλευκης σημαίας στο μοναστήρι, κάνοντας λόγο για «αλλοδαπούς» που καταλαμβάνουν την γη της Αιγύπτου και «παραβιάζουν» την εθνική ασφάλεια και της εθνική κυριαρχίας της χώρας.


Ο 76χρονος απόστρατος υποστηρίζει ότι έχει 71 διοικητικές πράξεις με τις οποίες εντέλλεται η κατεδάφιση σύγχρονων προσκτισμάτων του μοναστηριού. Άλλωστε όπως υποστηρίζει ο ίδιος, η Μονή του Σινά δεν είναι ιστορική αλλά χτίστηκε μόλις το 2006 (!). Με βάση αυτές τις διοικητικές πράξεις, ο Ατίγια ζητά από τα διοικητικά δικαστήρια της περιοχής την πλήρη κατεδάφιση της Μονής. Μέχρι ο απόστρατος να προσκομίσει τα αποδεικτικά στοιχεία για τους ισχυρισμούς του, το δικαστήριο παρέπεμψε την υπόθεση σε μια ομάδα εμπειρογνωμόνων για να αποφασίσει εάν ή όχι το μοναστήρι είναι ιστορικό και έαν η πηγή του Μωυσή βρίσκεται μέσα σε αυτό. Η υπόθεση έχει αναβληθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2014, εν αναμονή των συμπερασμάτων της ειδικής ομάδας.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο νομικός εκπρόσωπος του μοναστηριού, στην Ahram Online,  κατέρριψε τους ισχυρισμούς του 76χρονου Αχμέτ Ραγκάι Ατίγια λέγοντας ότι τόσο ο ηγούμενος όσο και οι μοναχοί δεν μπορούν να αγιογραφήσουν ούτε έναν τοίχο, χωρίς την άδεια από το υπουργείο αρχαιοτήτων της Αιγύπτου. Και πρόσθεσε : « Είναι ένα από τα παλαιότερα χριστιανικά μοναστήρια, κατοικείται συνεχώς , μετρά περισσότερους από 17 αιώνες ζωής και τελεί υπό την εποπτεία του υπουργείου αρχαιοτήτων της Αιγύπτου και της UNESCO».

Ιστορικά, η παλαιότερη μαρτυρία για ύπαρξη μοναστικής ζωής στη περιοχή είναι του 381-384 μ.Χ. Επί βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουστινιανού, ανάμεσα στο 527 και 565, ανεγέρθηκε η Μονή στο σημείο που βρίσκονταν η «φλεγόμενη βάτος» του Μωυσή.

Η βιβλιοθήκη της Μονής διατηρεί την δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή χειρογράφων και εγχειριδίων της πρωτοχριστιανικής περιόδου, μετά από αυτή του Βατικανού.

Στο μοναστήρι βρίσκονται επίσης εικόνες, οι παλαιότερες από τις οποίες είναι του 5ου και του 6ου αιώνα. Κατά αυτή τη περίοδο διετέλεσε ηγούμενος της μονής ο άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης ο λεγόμενος «της Κλίμακος».

Η μονή πήρε το όνομά της από την Αγία Αικατερίνη, που μαρτύρησε στην περιοχή γύρω στο έτος 800, και θάφτηκε εκεί από μοναχούς.